Οι τύµβοι του Μεγανησίου

Στα πλαίσια της 3ης συνάντησης του Μυκηναϊκού Σεμιναρίου που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014, στις 19:00 στο Αμφιθέατ...

Στα πλαίσια της 3ης συνάντησης του Μυκηναϊκού Σεμιναρίου που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014, στις 19:00 στο Αμφιθέατρο Α. Αργυριάδη (Κεντρικό Κτήριο Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημίου 30), η Δρ. Ολυμπία Βικάτου,  Προϊσταµένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδος θα πραγματοποιήσει ομιλία με θέμα: «Οι τύµβοι του Μεγανησίου».

Το Μεγανήσι, στα ανατολικά της Λευκάδας, είναι το µεγαλύτερο νησί του εσωτερικού αρχιπελάγους του Ιονίου, που εκτείνεται µεταξύ Λευκάδας, Ιθάκης και των δυτικών ακαρνανικών ακτών. Το Ν∆ άκρο του νησιού αποτελεί η χερσόνησος «Πόδι», µια στενή λωρίδα γης µήκους 6,5χλµ. µε απότοµα κατακόρυφα πρανή και λίγες ελαιόφυτες εκτάσεις στις πλαγιές της, ακατοίκητη και απροσπέλαστη µέχρι το 2011.

Στη χερσόνησο αυτή το 2011 εντοπίστηκαν κατόπιν υπόδειξης κατοίκου του νησιού επτά τύµβοι, που είχαν λαθρανασκαφεί. Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας & Λευκάδας πραγµατοποίησε ανασκαφική έρευνα σε σύντοµες περιόδους κατά τα έτη 2011, 2013 και 2014, µε ιδιαίτερα σηµαντικά αποτελέσµατα, καθώς προέκυψαν πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για την κατοίκηση του χώρου κατά το τέλος της Μυκηναϊκής περιόδου. Συγκεκριµένα, ερευνήθηκαν συνολικά 15 τύµβοι Υποµυκηναϊκής εποχής, οι οποίοι εντοπίστηκαν σε σηµεία κοντά στην κορυφογραµµή και στις πλαγιές. Πρόκειται για εντυπωσιακά µνηµεία, κατασκευασµένα σε περίοπτη θέση µε απεριόριστη θέα προς το Ιόνιο, τα ευρήµατα των οποίων οδηγούν στο συµπέρασµα ότι ανήκαν σε πολεµιστές. Επιπλέον, σε µικρό ευλίµενο πλάτωµα κοντά στη θάλασσα, στη θέση «Μυλί», ερευνήθηκαν οικιστικά κατάλοιπα, πλησίον ενός από τους τύµβους. Ενδιαφέρον στοιχείο είναι επίσης η ύπαρξη κεραµικής της µυκηναϊκής – υποµυκηναϊ-ής περιόδου στα πλέον απόκρηµνα σηµεία της χερσονήσου, στις θέσεις «Καστρί», «Τούρλο» και «Σαµάρια». Τα µέχρι τώρα δεδοµένα αποτελούν τα πρώτα δείγµατα για µια νέα αρχαιολογική θέση του τέλους της µυκηναϊκής εποχής και των Σκοτεινών αιώνων, που περιλαµβάνει µια ιδιότυπη εκτεταµένη νεκρόπολη και µία εγκατάσταση. Η περίοδος αυτή παραµένει άγνωστη ακόµα στη γειτονική Λευκάδα, το πλησιέστερο νησί µε το οποίο έχει την πλέον άµεση επικοινωνία, όπου τα τελευταία µόλις χρόνια έχουν προκύψει δεδοµένα της τελευταίας µυκηναϊκής περιόδου. Αποκαλύπτεται ωστόσο έντονα σε ένα µικρό νησί που βρισκόταν πάνω στα σηµαντικά θαλάσσια περάσµατα του Ιονίου τοποθετώντας το Μεγανήσι, µετά την Κεφαλονιά, την Ιθάκη και την Αιτωλοακαρνανία, στο χάρτη της «Πολιτιστικής Κοινής» της ∆υτικής Ελλάδας. 

Πηγή: Αιγεύς