Το εξαιρετικής λεπτότητας και τέχνης αυγό (?όν) διακοσμείται σε τρεις ζώνες. Το μετάλλιο της βάσης διαμορφώνει τετράκτινος τροχός περιβαλλό...
Το εξαιρετικής λεπτότητας και τέχνης αυγό (?όν) διακοσμείται σε τρεις ζώνες. Το μετάλλιο της βάσης διαμορφώνει τετράκτινος τροχός περιβαλλόμενος από κυκλική ζώνη με αστραγάλους. Στην κορυφή, ενταγμένη επίσης σε μετάλλιο με αστραγάλους στην περιφέρεια, απεικονίζεται γυναικεία προτομή με πέπλο συγκρατούμενο στον ώμο με πόρπες. Τα μαλλιά της είναι μαζεμένα στο πίσω μέρος του κεφαλιού με σφενδόνη και φορεί ακτινοστεφές διάδημα. Σκουλαρίκια (ενώτια) και περιδέραιο με περίαπτο συμπληρώνουν τα κοσμήματα της μορφής, ο τύπος της οποίας είναι πολύ ανάλογος με εκείνο των γυναικών στην κυρία ζώνη.
|
Αναπαράσταση των απεικονίσεων του αυγού |
Η κεντρική σκηνή αναπτύσσεται με ανώτερο και κατώτερο πλαίσιο τις ζώνες με τους αστραγάλους. Αποτελείται από οκτώ πρόσωπα οργανωμένα σε δύο αντιθετικές ομάδες. Η πρώτη, ισταμένη, μορφή από αριστερά φορεί ιωνικό χιτώνα, διάδημα, ενώτια, δύο βραχιόλια (ψέλλια) και περίαπτο. Η διπλανή της είναι ενδεδυμένη με δωρικό πέπλο. Μία μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκα κάθεται στα δεξιά της, σε διακοσμημένο κιβώτιο. Ιμάτιο καλύπτει το κατώτερο μέρος του σώματός της και, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες γυναικείες μορφές, φορεί σανδάλια. Με το αριστερό χέρι της πιάνει την άκρη ράβδου, ενώ υψώνει το δεξί στο ύψος του ώμου και δείχνει τα τρία πρώτα δάκτυλα. Η τέταρτη μορφή έχει στραμμένο τον κορμό κατά 3/4 προς τα δεξιά αλλά κοιτάζει προς αριστερά τις τρεις γυναίκες. Στα δεξιά της, ο Έρως, ακουμπισμένος στα γόνατα της καθιστής Αφροδίτης, έχει αντίρροπη στάση.Η θεά κρατεί τη ράβδο από την άλλη άκρη με το αριστερό χέρι και προτείνει ανοικτή την παλάμη προς τη γυναίκα που κάθεται στο κιβώτιο και τις συντρόφους της απέναντί της. Η ιδιότητά της τεκμαίρεται από τις μεγαλύτερες διαστάσεις και την επιβλητικότητά της. Πίσω από την Αφροδίτη στέκεται νεαρός άνδρας με ιμάτιο, πορπωμένο στο δεξιό ώμο και το κάλυμμα της κεφαλής (πέτασο) στην πλάτη. Τη σκηνή ολοκληρώνει στα δεξιά μία γυναίκα όρθια μπροστά σε κάθισμα (κλισμό). Η μάλλινη ταινία στον τοίχο και τα καθίσματα παραπέμπουν σε σκηνές γυναικωνίτη. Στο πλαίσιο αυτό η επιλογή του αντικειμένου με τη σκηνή αυτή θα ήταν ιδανικό ταφικό δώρο για γυναίκα, η οποία είτε πέθανε νεαρή ή λίγο μετά το γάμο της. Πάντως, στις αρχαίες ελληνικές και ετρουσκικές νεκροπόλεις απαντά το έθιμο της κατάθεσης αυγών ή ομοιωμάτων τους από λίθο ή πηλό.
Αν και έχει διατυπωθεί η υπόθεση περί παράστασης ραβδομαντείας, επικρατέστερη είναι η θεωρία ότι οι μορφές παίζουν μαντεύοντας τον αριθμό των δακτύλων του ενός χεριού. Πρόκειται για αρχαίο παιχνίδι, γνωστό στους Λατίνους ως micatio και σήμερα στην Ιταλία ως morra. Στη βασική του εκδοχή, οι δύο ή περισσότεροι παίκτες δείχνουν ένα έως πέντε δάχτυλα από την προτεταμένη παλάμη και προσπαθούν να μαντεύσουν το συνολικό αριθμό των δακτύλων όλων των αντιπάλων. Ο νικητής κερδίζει ένα βαθμό. Η ράβδος θα χρησίμευε στη μέτρηση των βαθμών για την ανάδειξη του νικητή.
Υλικό: Πηλός
Διαστάσεις: 5,6εκ.(ύψος) και 4,8εκ.(μέγιστη διάμετρος)
Προέλευση: Προσφορά (κτέρισμα) σε αθηναϊκό τάφο
Χρονολόγηση: 420-410 π.Χ. Του Ζωγράφου του Λουτρού
Χώρος έκθεσης: Αίθουσα 42, Προθήκη 15 Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου
Πηγή: Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑΤΙ ΑΔΡΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ;
Είναι πολύ σοβαρό αλλά και ιδιαίτερα πολύπλοκο το πρόβλημα της περιοχής των αρχαίων Ιερών της Θεσσαλονίκης. Κανείς δεν τολμά να αναμειχτεί ενεργά, διότι είναι έργο ζωής και ίσως κανείς δημόσιος λειτουργός του υπουργείου πολιτισμού δεν έχει το ανάλογο όραμα και σθένος, ούτε υπάρχει ένα στοιχειώδες έστω πρόγραμμα.
Υπάρχει μια πρόταση της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αλλά δεν υπάρχουν οι αναγκαίες πιστώσεις ούτε έγινε ανάλογος σχεδιασμός από ένα επιτελείο ειδικών. Ίσως διότι δεν βλέπουν οι αρμόδιοι του πολιτισμού κανένα ιδιαίτερο λόγο και προσωπικό συμφέρον για να ασχοληθούν με το έργο τέχνης έστω και αν πρόκειται για το σημαντικότερο αρχαίο ελληνικό και το μοναδικό υστεροαρχαϊκό μνημείο της πόλης. Έτσι ίσως εξηγείται γιατί δεν μας προέκυψε και ανάλογη πολιτική βούληση, ούτε από τους βουλευτές που εκλέγονται στη Θεσσαλονίκη.
Υπάρχουν ωστόσο ικανοί αρχαιολόγοι, μηχανικοί, αρχιτέκτονες, καλλιτέχνες, επιστήμονες στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. κτλ οι οποίοι νοιάζονται και αγωνιούν μαζί με τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών για το τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης του αρχαίου θησαυρού της πόλης.
Γ.Σ. 20.5.2014 μ.Χ.
Η ευγνωμοσύνη είναι το κλειδί στην ευτυχία ...η αγνωμοσύνη;
Προσωπικά θα προτιμούσα το σημαντικότερο αρχαίο ελληνικό μνημείο της Θεσσαλονίκης ο υστεροαρχαϊκός Ναός που είναι θαμμένος στην πλατεία Αντιγονιδών να αναστηλωθεί δίπλα στο θερινό θέατρο του Κέδρινου Λόφου. Εκεί ψηλά έξω από τα ¨βυζαντινά κάστρα¨ ως σημείο αναφοράς για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της ιστορικής πόλης.
Να αναδειχθεί το αριστουργηματικό μνημείο, όπως αξίζει και στην μακραίωνη ιστορική πορεία της πόλης. Κάτι ανάλογο με το ασύγκριτο σε κάλλος μνημείο της ανθρωπότητας την Ακρόπολη των Αθηνών.
Οι λαοί που διαγράφουν ένα μέρος της ιστορίας τους διαγράφουν και ένα αντίστοιχο από το μέλλον τους, Γ. Σεφέρης.
Γ.Σ. 26.9.2014.
Μεταφέρονται τα αρχαία μνημεία;
Τα μνημεία δεν μεταφέρονται από τον τόπο τους και αυτό είναι σωστό. Όταν όμως ξεθάβεις ένα Ναό που ξηλώθηκε στο παρελθόν από τον τόπο του και μεταφέρθηκε σε άλλη περιοχή και για να το αναδείξεις στις μέρες μας πρέπει να γκρεμίσεις 8-10 πολυκατοικίες χωρίς ιδιαίτερο αισθητικό αποτέλεσμα τότε υποστηρίζω πως ΝΑΙ..μπορείς να το μεταφέρεις για να το σώσεις και να το αναδείξεις. Πόσο μάλλον που το υστεροαρχαϊκό μνημείο αποτελείται από ένα σύμπλεγμα δύο αρχαϊκών ναών που μετέφεραν οι δόλιοι Ρωμαίοι από την αρχαία Αινεία στη Θεσσαλονίκη.
Στο χώρο της ταφής του Ναού στη σημερινή πλατεία Αντιγονιδών καλό θα είναι να στήσουμε μια εικαστική παρέμβαση με αντίγραφα από κολόνες αρχαϊκά γλυπτά τα οποία ανασύρθηκαν από τα πρανή του Ναού διότι ως φαίνεται θάφτηκαν μαζί του.! Ένα μνημείο για ιστορικούς λόγους που θα οδηγεί τους μελετητές και τους επισκέπτες της πόλης στη νέα περίοπτη θέση του μνημείου. Ένα καλαίσθητο μνημείο που θα περιγράφει την περιοχή των αρχαίων ιερών και την «πορεία του υστεροαρχαϊκού Ναού στο χρόνο» το οποίο θα αναδείξει την περιοχή και φυσικά ένα απαιτείται ένα παρόμοιο μνημείο στην περιοχή της αρχαίας Αινείας.
Γ.Σ. 28.11.2014.