Το μέγεθος και η μορφή του Ιερού της Μητρός των Θεών. Η μορφή της λατρείας της Μητέρας των Θεών, αλλά και η δραστηριότητα της πόλης...
 |
| Το μέγεθος και η μορφή του Ιερού της Μητρός των Θεών. |
Η μορφή της λατρείας της Μητέρας των Θεών, αλλά και η δραστηριότητα της πόλης των Αιγών στην πρώτη εκατονταετία της ρωμαϊκής κατοχής στον ελληνικό χώρο είναι μερικά από τα νέα ερωτήματα που προκύπτουν από την ανασκαφή στον Τομέα «Τσακιρίδη», στη Βεργίνα, που θα παρουσιαστούν στην ανακοίνωση της καθηγήτριας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Στυλιανής Δρούγου, που θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του Συνεδρίου για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη σήμερα, στις 18.30, στην Αίθουσα Τελετών του παλαιού κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ.
Η κ. Δρούγου μιλώντας στο «www.aggelioforos.gr» διευκρινιζεί σχετικά: «Παρά τη σύντομη χρονική διάρκειά της φέτος, το καλοκαίρι 2012, η ανασκαφική έρευνα στον Τομέα Τσακιρίδη απέδωσε νέα και ενδιαφέροντα στοιχεία τα οποία ενισχύουν ακόμη περισσότερο τις παρατηρήσεις των προηγούμενων ανασκαφικών περιόδων για την αρχαία πόλη Αιγών στους όψιμους ελληνιστικούς και τους πρώιμους αυτοκρατορικούς χρόνους. Όπως ήδη είναι γνωστό, ο ανασκαπτόμενος χώρος βρίσκεται βορειοδυτικά και πολύ εγγύς του γνωστού Μητρώου της Βεργίνας-Αιγών, περίπου στο κέντρο της αρχαίας πόλης. Τα οικοδομικά λείψανα και κυρίως τα πρώτα κινητά ευρήματα χρονολογήθηκαν στη πλειονότητά τους στην περίοδο ανάμεσα στον απερχόμενο 2ο αι. π.Χ. έως και τον 1ο αι. μ. Χ. Παρά τη μεγάλη καταστροφή των οικοδομικών λειψάνων φαίνεται ότι ένα μέρος τους ανήκει πιθανώς σε εργαστήρια, ενώ τα ερείπια στη νοτιοανατολική γωνία του αγρού φανερώνουν μια μεγαλύτερη δημόσια (?) κατασκευή, όπου οι χώροι προστατεύονται από αναλημματικούς τοίχους αλλά και ορίζονται από ακάλυπτους- υπαίθριους χώρους. Σε προηγούμενα δημοσιεύματά μας επισημάνθηκε με βάση τα ευρήματα, η επιβίωση της αρχαίας πόλης, ή έστω, μεγάλων τμημάτων της μετά την κατάλυση του βασιλείου της Μακεδονίας και την επικράτηση των Ρωμαίων. Τα αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία χρονολογήθηκαν στον όψιμο 2ο και κυρίως στον 1ο προχριστιανικό αιώνα κι εξής, προδίδουν μια σαφή αλλαγή στον χαρακτήρα της εγκατάστασης, τόσο «οικονομικά» όσο και «κοινωνικά», χωρίς βέβαια να θεωρηθούν οι σκέψεις αυτές τελεσίδικες, δεδομένου μάλιστα ότι η εικόνα της πόλης και κατά τις προηγούμενες περιόδους είναι πολύ λίγο γνωστή».
Ειδώλια «ιεροδούλων» και «Έρωτες»
Η ίδια σχετικά με τα ευρήματα της φετινής ανασκαφικής περιόδου (Ιούλιος 2012) προσθέτει: «Η έρευνά μας – μικρής κλίμακας βέβαια λόγω των περιορισμένων οικονομικών μέσων - επικεντρώθηκε στο επίμηκες οικοδόμημα το οποίο είχε αποκαλυφθεί κατά τις προηγούμενες περιόδους (2009-2011) και απέδωσε πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία. Και αν υπάρξει χρηματοδότηση σίγουρα θα υπάρξουν και άλλα σημαντικά ευρήματα. Παράλληλα προς αυτά τα στοιχεία, η κεραμική μαζί και με άλλα ευρήματα προσφέρουν την ισχυρότερη ένδειξη της σχέσης των δυο χώρων του Μητρώου και του Μακρόστενου ΝΑ κτηρίου του αγρού Τσακιρίδη. Η κεραμική περιλαμβάνει πολλά πινάκια, λύχνους, κύπελλα, ενώ σαφώς λείπουν τα εργαστηριακά κατάλοιπα τα οποία είχαν παρατηρηθεί στο βόρειο τμήμα του αγρού ( σκωρίες κλπ.). Τα μεταλλινα ευρήματα που έρχονται στο φως εδώ, ανήκουν κατά κανόνα σε διαβρωμένα αντικείμενα (εφηλίδες κλπ.)».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν, όπως υπογραμμίζει η κ. Δρούγου και τα ειδώλια με γυναικείες μορφές: «Κατά τη διάρκεια της ανασκαφής ανευρέθησαν πήλινα θραύσματα ειδωλίων σύμποδων (με κολλημένα πόδια) γυναικείων μορφών («ιεροδούλων»). Πρόκειται για ειδώλια που απεικονίζουν γυναικείες μορφές, γυμνές, ενιότε φορούν και κάποια κοσμήματα στο στήθος, που συνδέονται με τον έρωτα. Εντοπίστηκαν, ακόμα, θραύσματα γυναικείων κεφαλών και κυρίως θραύσματα μορφών Άττιδος. Στα στοιχεία αυτά πρέπει να προστεθούν οι ποικίλες μορφές Έρωτα, κυρίως επάνω σε λύχνους. Προφανώς όλα τα παραπάνω ευρήματα ισχυροποιούν την άποψή μας, ότι τα οικοδομικά λείψανα στη ΝΑ γωνία του αγρού Τσακιρίδη ανήκουν στο Μητρώο, μολονότι με την παρατήρηση αυτή αναφύεται μια σειρά ενδιαφερόντων ερωτημάτων, όπως το μέγεθος και η μορφή του Ιερού της Μητρός των Θεών. Με τα δεδομένα αυτά ο κύκλος των σχετικών ερωτημάτων μεγαλώνει και αφορά όχι μόνο στη μορφή του Μητρώου και της λατρείας της Μητέρας των Θεών, αλλά και στη δραστηριότητα της πόλης των Αιγών στην πρώτη εκατονταετία της ρωμαϊκής κατοχής στον ελληνικό χώρο. Το πολύ ενδιαφέρον που προκύπτει είναι ότι η πόλη δεν είναι κατεστραμμένη πλήρως μετά τη ρωμαιοκρατία και ότι πάνω από ένα αιώνα μετά συνεχίζει να "ζει", να αναπτύσσει δράσεις, και να δημιουργεί τέχνη».
Πηγή: Γ. Σωτηροπούλου, Αγγελιοφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια