Η Βασιλική Κινστέρνα ( ή Κιστέρνα ή Κινστέρνα του Ίλλου) , ο τρίτος σε επισκεψιμότητα αρχαιολογικός χώρος της Τουρκίας , θα υποβληθεί...
Η Βασιλική Κινστέρνα (ή Κιστέρνα ή Κινστέρνα του Ίλλου), ο τρίτος σε επισκεψιμότητα αρχαιολογικός χώρος της Τουρκίας, θα υποβληθεί σε εκτεταμένες εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης υπό την αιγίδα της πολιτιστικής επιχείρησης του δήμου Κωνσταντινούπολης, Kültür A.Ş.
Τα έργα αποκατάστασης και συντήρησης προγραμματίζεται να διαρκέσουν για 450 ημέρες και να λήξουν στις 11 Μαρτίου 2018. Η κινστέρνα βρίσκεται στον Πρώτο Λόφο, νοτιοδυτικά της Αγίας Σοφίας, στη σημερινή περιοχή Sultanahmet της Κωνσταντινούπολης και θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό κατά τη διάρκεια των εργασιών.
Σύμφωνα με την προγραμματική σύμβαση, οι θύρες εισόδου και εξόδου της δεξαμενής θα πρέπει να επανασχεδιαστούν, καθώς το μικρό μέγεθος της τρέχουσας θύρας εισόδου επιτρέπει την διέλευση μικρού αριθμού ατόμων, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη αναμονή σε ουρά για τους επισκέπτες του χώρου.
Με το πέρας των εργασιών αυτών, η Βασιλική Κινστέρνα θα διαθέτει ένα νέο χώρο υποδοχής κατασκευασμένο από γυαλί και η θύρα εξόδου θα ανακαινιστεί με τρόπο που να είναι κατάλληλη για ένα μουσείο.
Νέες μέθοδοι απομόνωσης και στεγανοποίησης θα εφαρμοστούν στην πορεία των επισκεπτών στο εσωτερικό της δεξαμενής, η οποία σήμερα είναι συνήθως ολισθηρή λόγω υγρασίας, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των βροχερών ημερών, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια του κοινού.
Η τσιμεντένια πλατφόρμα που είναι σήμερα χτισμένη στο εσωτερικό της δεξαμενής θα αφαιρεθεί και μια νέα πλατφόρμα, κατασκευασμένη από σύγχρονα υλικά, θα τοποθετηθεί μέσα στη Βασιλική Κινστέρνα.
Η ενίσχυση των κιόνων, των τοίχων και των θόλων θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με την έκθεση αποκατάστασης. Επιπλέον, τα λάθη που έγιναν σε προηγούμενες απόπειρες αποκατάστασης - για παράδειγμα, ενισχυμένο σκυρόδεμα για τους τοίχους και τους κίονες - θα επιδιορθωθούν και θα αποτυπωθούν σύμφωνα με την αρχική τους κατάσταση.
Το σημείο εκκίνησης όλων των αρχαίων βυζαντινών δρόμων βρίσκεται μέσα στο πάρκο δίπλα από τη Βασιλική Κινστέρνα και καθορίζεται από το Μίλιον (ή Μίλλιον), το οποίο χρονολογείται στο 4ο αιώνα μ.Χ. Θεωρήθηκε το κέντρο του κόσμου και λειτουργούσε ως το σημείο 0 για τη μέτρηση των χιλιομετρικών αποστάσεων από την πρωτεύουσα προς τις πόλεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ένας μετρητής νερού που βρίσκεται κοντά του και χρονολογείται από τον 16ο αιώνα, έχει επίσης συμπεριληφθεί στα έργα αποκατάστασης.
Η Βασιλική Κινστέρνα, διαστάσεων περίπου 141 × 66,5 μ. στην κάτοψη, καλύπτεται από σταυροθόλια φτιαγμένα από οπτοπλίνθους, τα οποία εδράζονται σε 336 κίονες, ορισμένοι ύψους 8 μ., και έχει χωρητικότητα 78.000 κυβικά μέτρα. Το νερό διοχετευόταν στην κινστέρνα μέσω αγωγών μήκους 20 χλμ. από την υδαταποθήκη στο δάσος του Βελιγραδίου, κοντά στη Μαύρη θάλασσα. Υπάρχουν 52 λίθινα σκαλοπάτια που οδηγούν στην καρδιά της δεξαμενής.
Χτισμένη αρχικά κάτω από τη Βασιλική Στοά, που δε σώζεται πλέον, ανοικοδομήθηκε επί αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α΄ (527-565) μετά τη Στάση του Νίκα, το 532, οπότε και πήρε τη σημερινή μορφή της. Η κινστέρνα χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες σε νερό του Μεγάλου Παλατιού, των γύρω οικοδομημάτων και ανακτόρων, αλλά και των κατοίκων της πόλης, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο Προκόπιος, επίσημος ιστορικός του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, αναφέρει ότι ένας αγωγός έφερνε φρέσκο νερό στην κινστέρνα, αλλά επίσης ότι εκεί αποθήκευαν για το καλοκαίρι την περίσσεια νερού κατά τις άλλες εποχές («ἀποβαλλομένοις τῇ περιουσίᾳ κατὰ τὰς ἄλλας ὥρας τοῖς ὕδασιν»). Αυτό το τελευταίο δίνει σαφή εικόνα της πραγματικής ποιότητας του νερού αυτού, που προοριζόταν για πόση και χρήση σε λουτρά.
Η Βασιλική Κινστέρνα κλείστηκε και, κατά τα φαινόμενα, είχε ξεχαστεί στην Ύστερη Βυζαντινή περίοδο· ανακαλύφθηκε εκ νέου το 1545 από το Γάλλο ανθρωπιστή και αρχαιοδίφη Pierre Gilles, γνωστό επίσης ως Petrus Gyllius. Ο Gilles, που έφθασε στην πόλη για να συγκεντρώσει λογοτεχνικές πηγές και να ερευνήσει υλικά κατάλοιπα από τις αρχαιότητες της Κωνσταντινούπολης, έμαθε από τους ντόπιους ότι αντλούσαν νερό και έπιαναν ψάρια με θαυματουργικό τρόπο, ρίχνοντας κουβάδες στα υπόγεια των οικιών τους. Οι ιστορίες οδήγησαν τον Gilles να ερευνήσει τη γειτονιά, έως ότου απέκτησε πρόσβαση σε ένα σπίτι· στο υπόγειο του σπιτιού ανακάλυψε μια ξεχασμένη δεξαμενή και αντιλήφθηκε ότι επρόκειτο για την αυτοκρατορική Βασιλική Κινστέρνα. Εκείνη την εποχή η κινστέρνα ανεφοδιαζόταν ακόμη από έναν αρχαίο αγωγό που συνέλεγε νερό από το δάσος του Βελιγραδίου και τα τοπικά πηγάδια κατά τους χειμερινούς μήνες. Η κινστέρνα, που αργότερα προμήθευε με νερό το Topkapi Saray, είναι η μοναδική αρχαία δεξαμενή που παρέμεινε σε χρήση μέχρι πρόσφατα.
Οι αναστηλώσεις, από το 18ο και μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, ήταν εξαιρετικά σημαντικές για τη διατήρησή της. Σήμερα, οι 295 κίονες της δεξαμενής είναι σε περιοχή επισκέψιμη για το κοινό ενώ 41 από αυτούς κατανέμονται σε τμήμα που παραμένει κλειστό. Η Βασιλική Κινστέρνα καλύπτει μια έκταση 8.678 τετραγωνικών μέτρων εκ των οποίων τα 7.648 τετραγωνικά μέτρα είναι επισκέψιμα. Ωστόσο, μια περιοχή 1.030 τετραγωνικών μέτρων της δεξαμενής δεν είναι προσβάσιμη με τα πόδια. Η δεξαμενή έχει την ικανότητα να αποθηκεύει 100 τόνους νερού.
Η κινστέρνα ανακαινίστηκε το 1985, προστέθηκαν ξύλινοι διάδρομοι, ενώ από το 1987, μετά τον λεπτομερή καθαρισμό της, είναι ανοιχτή στο ευρύ κοινό. Σήμερα, η Βασιλική Κινστέρνα είναι ένας από τους σπουδαιότερους και παλαιότερους δημόσιους χώρους στην πόλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια