Ο Ίωνας και ο Αίολος μας περιμένουν στην πόρτα της αυλής του σπιτιού του στο Κάτω Κάστρο.Ο ταλαντούχος Έφορος αρχαιοτήτων,ο άνθρωπος π...
Ο Ίωνας και ο Αίολος μας περιμένουν στην πόρτα της αυλής του σπιτιού του στο Κάτω Κάστρο.Ο ταλαντούχος Έφορος αρχαιοτήτων,ο άνθρωπος που μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε να αλλάξει εντελώς την αντίληψή μας για τους αρχαιολογικούς «θησαυρούς» του νησιού, δρ. της αρχαιολογίας Παύλος Τριανταφυλλίδης μας υποδέχεται στον προσωπικό του χώρο με ένα πλατύ, ειλικρινές χαμόγελο.
Η πρώτη-ίσως-αμήχανη στιγμή, όταν πρέπει να «γδύσεις» ελαφρώς τον συνεντευξιαζόμενο για να μάθεις τις διαφορετικές πτυχές της ζωής του είναι για μένα και η πιο ουσιαστική.Μιλάς με ευκολία για τα «συμβατά» πράγματα της καθημερινότητας μέχρι να μπεις στο «ζουμί». Όμως, ακόμη και αυτή, η πρώτη επαφή με τον χαρισματικό προϊστάμενο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λέσβου, μας κάνει να αντιληφθούμε πως η συζήτηση που πρόκειται να ακολουθήσει θα ναι διαφορετική και το “ζουμί” θα ναι τροφή για σκέψη…
«Ο ‘Iωνας» , μας εξηγεί «είναι πιο χαδιάρης» ενώ ο όγκος του Αίολου σε κάνει να τον φοβάσαι χωρίς να χρειάζεται.
Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς στο σπίτι, είναι η αγάπη του ενοίκου του για την Τέχνη. Η αύρα του δωματίου μας στέλνει σήματα από άλλους καιρούς, όλα έχουν ένα μέτρο, μια μουσικότητα. Όχι τυχαία, καθώς η πρώτη εξομολόγηση έχει σχέση με τη μεγάλη του αγάπη που δεν είναι άλλη από την ίδια τη μουσική.
«Μπήκα στον κόσμο της αρχαιολογίας από άλλη πόρτα. Κάπως ανορθόδοξα θα πω. Όταν ήμουν επτά χρονών ήμουν αυτό που λένε «παιδί θαύμα» στο κλασικό πιάνο. Όμως δεν κατάφερα τελικά να ακολουθήσω τον δρόμο του συνθέτη» μας διηγείται ο εξαιρετικά μουσικόφιλος και ζωόφιλος Έφορος, που εξακολουθεί να παίζει πιάνο και κανονάκι στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του. Τα δυο του σκυλιά, έχουν τον δικό τους χαρακτήρα και αυτό φαίνεται με το πώς κοιτάζουν το αφεντικό τους καθώς μιλάει.
Το βιογραφικό του Παύλου Τριανταφυλλίδη είναι ένα πολύχρονο ταξίδι γνώσης. Με στόχους που ανανεώνονται διαρκώς και αγάπη για το αντικείμενο που προέκυψε από την καθοδήγηση των αγαπημένων του καθηγητών στο Πανεπιστήμιο κκ. Παπαποστόλου και Μαραγκού, ο Παύλος Τριανταφυλλίδης άρχισε να γοητεύεται από το παρελθόν αλλά απέκτησε και ένα νέο πάθος στη ζωή του.
Η ζωή του όλη είναι μια βαλίτσα και πολλά, πάρα πολλά βιβλία.Μετακινείται διαρκώς από τη Λέσβο στη Λήμνο ,τη Ρόδο, την Αθήνα και το εξωτερικό προκειμένου να κάνει το όραμα του πράξη και το καταφέρνει με επιτυχία.
Έχει αποκαταστήσει εξ ολοκλήρου, σημαντικά μνημεία και έχει στήσει από την αρχή πρωτοποριακά Μουσεία-όπως αυτό στο Αγαθονήσι – σε μια εξαιρετικά γκρίζα για την Ελλάδα περιοχή- όπου χρόνια ολόκληρα και κάτω από αντίξοες συνθήκες κατόρθωσε το ακατόρθωτο.Η σφραγίδα του βέβαια μπήκε και στην Αμοργό όπου και εκεί πέρασε ένα σημαντικό διάστημα της ζωής του. Μέσα σε αυτό το ατελείωτο πήγαινε -έλα δεν χάνεται όμως ο στόχος. Ίσως αυτός να γίνεται και πιο συγκεκριμένος.
Όπως ο ίδιος λέει χαρακτηριστικά αυτό που θέλει είναι «η Αρχαιολογική Υπηρεσία να γίνει μοχλός ανάπτυξης του τουριστικού προϊόντος που διαθέτει η Λέσβος αλλά και τα άλλα νησιά και κυρίως να κατορθώσει μέσα από τα έργα να αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής των πόλεων και των κατοίκων τους. Οι αρχαιολογικοί χώροι της Λέσβου και της Λήμνου να είναι προσιτοί στο κοινό και να αποτελούν πυρήνες πολιτιστικών δραστηριοτήτων”…
Η κλειστή πόρτα των αρχαιολογικών χώρων αλλά και του Αρχαιολογικού Μουσείου της πόλης ήταν το πρώτο του μεγάλο στοίχημα το οποίο κατάφερε να κερδίσει με το «Εύρημα του μήνα». Ο ίδιος μάλιστα δεν περίμενε αυτήν την ανταπόκριση από τον κόσμο που αγκάλιασε τη δράση.
«Το Εύρημα του μήνα ήταν μια σκέψη που την ενστερνίστηκαν οι αρχαιολόγοι της Υπηρεσίας άμεσα, γιατί θέλαμε να φέρουμε πιο κοντά τον κόσμο στα μουσεία. Τα μουσεία δεν είναι παγερές μονάδες, αποστειρωμένες από τη ζωή της πόλης. Ουσιαστικά με την κίνηση αυτή προσπαθήσαμε να προβάλουμε τον πλούτο των ακριτικών περιοχών παρουσιάζοντας έργα από ανασκαφές που γίνονται στην πόλη της Μυτιλήνης και στην ύπαιθρο, με σκοπό να δείξουμε τη σημαντικότητα του αρχαιολογικού έργου που επιτελείται στο νησί».
Ο νέος Έφορος κατάφερε να αλλάξει τον στερεοτυπικό τρόπο που βλέπουμε την ιστορία και την αρχαιολογία ενώ προχώρησε και ένα βήμα μπροστά. Μας έπεισε, ότι η αρχαιολογία αλλά και οι ανασκαφές που γίνονται και πολλές φορές μας κάνουν τη ζωή δύσκολη δεν αποτελούν τροχοπέδη για την ανάπτυξη του τόπου. Ίσα- ίσα που φωτίζουν τα σημεία της ιστορίας που πρέπει να αναδειχτούν σαν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές .Έργο πραγματικά δύσκολο και με μεγάλη ευθύνη.
Μέσα στα σχέδια άμεσης προτεραιότητας για τον Παύλο Τριανταφυλλίδη είναι μικρά και μεγάλα έργα ανάδειξης και συντήρησης των μνημείων της Λέσβου διάφορων περιόδων αλλά και οι αρχαιολογικοί χώροι των Καβείρων στη Λήμνο και της Ηφαιστίας οι οποίοι καταρρέουν καθώς δεν έχει γίνει αποκατάσταση εδώ και πολλά χρόνια αν και είναι οι πιο σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι του νησιού.
Όσον αφορά στη Λέσβο επιθυμία του είναι να βελτιώσει την υφιστάμενη λειτουργία του παλαιού αρχαιολογικού μουσείου Μυτιλήνης το οποίο είναι κι αυτό σε πολύ άσχημη κατάσταση διατήρησης. Σημαντικά έργα για τον ίδιο αλλά και για την τουριστική προβολή της Λέσβου αποτελούν πολλά και μικρά έργα σε διάφορα σημεία του νησιού προκειμένου να αξιοποιηθεί και να βελτιωθεί η τουριστική δραστηριότητα του τόπου.
«Προτεραιότητά μας είναι και η αναβάθμιση της περιοχής του κάτω Κάστρου της Μυτιλήνης. Εκεί πρόκειται να αναβιώσουμε μια περιοχή που πλέον είναι εγκαταλελειμμένη. Θα την δέσουμε οργανικά με την πόλη της Μυτιλήνης, θα κάνουμε ποδηλατοδρόμους, θα αναδείξουμε τους οικιστικούς πυρήνες των οθωμανικών οικιών που υπάρχουν στην περιοχή σε πολιτιστικά κέντρα και θα το συνδέσουμε με την περιοχή των σφαγείων. Ο Δήμος της Λέσβου άλλωστε θέλει να αναδείξει το μνημείο των σφαγείων σε έναν πολύ ωραίο χώρο εκδηλώσεων.Θέλουμε λίγο να ζωντανέψουμε ό,τι έχουμε. Έχετε τόσο σημαντικά πράγματα στη Λέσβο που είναι κρίμα να μένουν έτσι νεκρά»,συμπληρώνει ο κος Τριανταφυλλίδης.
Το όραμα του Εφόρου φαίνεται από αυτά που μας λέει να μην έχει τελειωμό .Και όλα αυτά βέβαια απαιτούν σωστό σχεδιασμό. Κάτι που ο ίδιος δεν θα κατάφερνε αν δεν είχε τους συνεργάτες του να τον υποστηρίζουν.
«Είμαι ένας τελειομανής άνθρωπος και αυτό καμιά φορά τρομάζει τους άλλους» μας λέει χαριτολογώντας ενώ συνεχίζει «όταν πρωτοπήγα στην Υπηρεσία τους κάλεσα όλους και τους ζήτησα να κάνουν, όχι αυτό που μπορούν, αλλά λιγάκι περισσότερο από αυτό που νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν,προκειμένου να καταφέρουμε να φέρουμε εις πέρας όλα τούτα που οραματιζόμαστε. Πιστεύω πολύ στην ομαδική δουλειά και πρέπει να τονίσω ότι οι άνθρωποι που δουλεύουμε σήμερα μαζί δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό …»
Τι θα μπορούσε να τρομάζει έναν τέτοιο άνθρωπο που παλεύει τόσο εκλεπτυσμένα στη ζωή του γι αυτό που έμαθε ;
Μέσα σε ένα πολύ ανθρώπινο και φιλικό κλίμα κουβέντας ο κος Τριανταφυλλίδης μας εκμυστηρεύτηκε ότι δεν τον τρομάζει τίποτα περισσότερο από τις ανθρώπινες σχέσεις που φθίνουν μέρα τη μέρα .
Η κοινωνική δικτύωση έχει βάλει το χεράκι της σε αυτό και έχει κάνει το κακό της ,αφού η ταχύτητα με την οποία διαμορφώνονται οι σημερινές ανθρώπινες σχέσεις δεν εμβαθύνουν στον βαθμό που θα έπρεπε…
Αυτό βέβαια, για τον ίδιο, αντικατοπτρίζετε σε όλα τα επίπεδα .Ακόμη και σε εκείνα της κάθε επιστήμης .
Ενάντια λοιπόν σε αυτήν την ταχύτητα που φθείρουν τις ανθρώπινες σχέσεις,ο Παύλος Τριανταφυλλίδης συνεχίζει να παίρνει τις αποφάσεις του με σκέψη και επιστημονική έρευνα και εμβάθυνση.
Και αυτές τις αποφάσεις τις παίρνει μέσα από τον κόσμο της μουσικής και από τα αγαπημένα πλήκτρα του πιάνο του…
Ποιος είναι ο Παύλος Τριανταφυλλίδης
Ο Παύλος Τριανταφυλλίδης γεννήθηκε στην Πάτρα. Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και το 1998 γίνεται διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Το 2007 κατακτά τον τίτλο του μεταδιδακτορικού ερευνητή του Πανεπιστημίου Αθηνών με την μελέτη «Το παρροδιακό ιερό του Αταβυρίου Διός».
Μιλά Γερμανικά και Αγγλικά, ενώ έλαβε υποτροφίες από το Αυστριακό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Επιστημών και Έρευνας για τη μελέτη του θέματος “Τα Γυάλινα Αντικείμενα από τη Μινώα Αμοργού”, τριετή ερευνητική υποτροφία του Ιδρύματος Shelby White-Leon Levy του Πανεπιστημίου Harvard για τη μελέτη του θέματος «Το Ελληνιστικό Εργαστήριο Υαλουργίας της Ρόδου», υπότροφος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στο Βερολίνο για τη μελέτη του θέματος «Κλασσική και Ελληνιστική Υαλουργία της Ρόδου» και ερευνητική υποτροφία των Dr. And Mrs. LeonardS. Rakow of the Corning Museum of Glass για τη μελέτη του θέματος “Ελληνιστικά Eργαστήρια Υαλουργίας στη Ρόδο”.
Πολύτιμη ήταν και η ανασκαφική του έρευνα στο ακριτικό Αγαθονήσι, όπου με συστηματική επιφανειακή και ανασκαφική έρευνα στη θέση Καστράκι ν. Αγαθονησίου, διαμορφώθηκαν οι χώροι εργαστηρίου συντήρησης, μελέτης και αποθήκευσης των κινητών ευρημάτων της ανασκαφής που παραχωρήθηκαν από την Κοινότητα Αγαθονησίου στην ΚΒ΄ ΕΠΚΑ.
Μεγάλη είναι και η ερευνητική – επιστημονική του δραστηριότητα με πολλαπλές συμμετοχές σε ερευνητικά προγράμματα και ανασκαφές. Παράλληλα έχει κάνει μεγάλο αριθμό δημοσιεύσεων από μελέτες και άρθρα σε περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.
Πηγή: Β. Γκιγκιλίνη, Πολιτικά Λέσβος
Δεν υπάρχουν σχόλια