Ισραηλινοί αρχαιολόγοι παρέλαβαν μια μάσκα 9.000 ετών που ανακαλύφθηκε τυχαία από έναν έποικο που έκανε βόλτα στους λόφους νότ...
Ισραηλινοί αρχαιολόγοι παρέλαβαν μια μάσκα 9.000 ετών που ανακαλύφθηκε τυχαία από έναν έποικο που έκανε βόλτα στους λόφους νότια της Χεβρώνας στη Δυτική Όχθη.
Το νεολιθικό λίθινο αντικείμενο είναι μία από τις παλαιότερες τελετουργικές μάσκες στον κόσμο, θεωρούν οι αρχαιολόγοι. Κατασκευάστηκε την εποχή που οι άνθρωποι μετέβαιναν από τον κυνηγετικό και τροφοσυλλεκτικό τρόπο διαβίωσης στη γεωργία και άρχιζαν να σχηματίζουν πιο σύνθετες κοινωνίες.
Η ανακάλυψη της μάσκας και άλλων ευρημάτων στην περιοχή μπορεί να δώσει στους αρχαιολόγους την ευκαιρία να μάθουν περισσότερα για τη λειτουργία αυτών των προσωπείων που έχουν αποκαλυφθεί εδώ και δεκαετίες.
Η λειτουργία τους στην προϊστορία δεν είναι γνωστή, παρόλα αυτά οι αρχαιολόγοι υποψιάζονται ότι αυτές οι μάσκες μπορεί να είχαν παίξει ρόλο στη λατρεία των προγόνων.
Το γεγονός ότι αυτή η μάσκα, μαζί με μία ακόμη από το Nahal Hemar, βρέθηκε μεταξύ της Δυτικής Όχθης και της έρημου της Ιουδαίας, ενισχύει την υπόθεση ότι αυτό το φαινόμενο περιοριζόταν σε αυτήν την περιοχή.
Αντιθέτως, οι νεολιθικές τοποθεσίες στο βόρειο Ισραήλ και μέχρι τη Δαμασκό χαρακτηρίζονται συχνά από λειασμένα κρανία. Αυτά δημιουργήθηκαν με την αφαίρεση των κρανίων των νεκρών και τη διακόσμησή τους με γύψο, κοχύλια και άλλα υλικά.
Η πιο πιθανή εξήγηση, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, είναι ότι τα αντικείμενα αυτά αντιπροσωπεύουν τοπικές παραλλαγές μιας λατρείας των προγόνων που συνδέεται με την αλλαγή από την κατάσταση των κυνηγών-συλλεκτών στη μονιμότερη εγκατάσταση και καλλιέργεια της γης. Με άλλα λόγια, όταν δημιουργούνταν μια γεωργική κοινωνία, η γη γινόταν εξαιρετικά σημαντική, επειδή επενδυόταν πολλή δουλειά σε αυτήν και θα έπρεπε να χαρακτηριστεί ως ιδιοκτησία συγκεκριμένων ανθρώπων μέσω της αρχιτεκτονικής, της ταφής ή της τελετουργίας.
Το εάν η θεωρία αυτή είναι σωστή μπορεί ή δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από τα αποτελέσματα της αρχαιολογικής ανασκαφής στη νεοανακαλυφθείσα τοποθεσία κοντά στη Χεβρώνα. Βέβαια, μπορούμε να συλλογιστούμε πως αυτό δεν είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο που κάνουν οι άνθρωποι σήμερα στη Μέση Ανατολή και σε άλλες περιοχές του πλανήτη που υποφέρουν από συγκρούσεις.
Εννέα χιλιάδες χρόνια αργότερα, οι Εβραίοι, οι Άραβες και άλλες ομάδες εξακολουθούν να επικαλούνται την παρουσία των προγόνων τους σε αυτή τη γη για να πουν το ίδιο πράγμα: «Έχουμε το δικαίωμα να είμαστε εδώ».
Επιμέλεια: Β. Παπαναστασοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια