Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων μας ξεναγεί στο νησί της Σύρου. Προϊστορικές και Κλασικές Αρχαιότητες Οι αρχαιότερες ενδείξεις κατοίκησης της...
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων μας ξεναγεί στο νησί της Σύρου.
Προϊστορικές και Κλασικές Αρχαιότητες
Οι αρχαιότερες ενδείξεις κατοίκησης της Σύρου ανάγονται στην Νεολιθική εποχή. Έχουν εντοπισθεί αρκετές νεολιθικές θέσεις στο νησί που όμως δεν έχουν ερευνηθεί ανασκαφικά. Κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι αυτής της περιόδου είναι ακρωτήριο με λείψανα προϊστορικής εγκατάστασης στη θέση «Χοντρά» και ο νεολιθικός οικισμός στη θέση «Τάλαντα».
Οι μεγάλοι σε έκταση και σημασία προϊστορικοί οικισμοί της Σύρου που έχουν ερευνηθεί ανασκαφικά ανήκουν στην Πρώιμη εποχή του Χαλκού. Πρόκειται για δύο οικισμούς της Πρώιμης εποχής του Χαλκού και ένα νεκροταφείο της ίδιας περιόδου: α) τον οχυρωμένο οικισμό του Καστριού που χρονολογείται στην Πρωτοκυκλαδική ΙΙΙΑ (πολιτισμική ομάδα Καστριού, 2.300 – 2000 π.Χ.), β) το νεκροταφείο της Χαλανδριανής που περιλαμβάνει κυρίως τάφους της ΠΚΙΙ περιόδου (πολιτισμική ομάδα Κέρου – Σύρου, 2.700 – 2.300 π.Χ. και γ) τον οικισμό της Χαλανδριανής, κάτω από τον σύγχρονο ομώνυμο οικισμό. Πρωτοκυκλαδικοί τάφοι έχουν ανασκαφεί επίσης στον Άγιο Λουκά ενώ πρωτοκυκλαδικές εγκαταστάσεις έχουν εντοπισθεί και σε άλλες περιοχές του νησιού (Δελφινονήσι, Σκόπελος, Ατσιγγανόκαστρο).
 |
| Συριανά γράμματα περ.Β’ τ.1 2017 |
 |
| Σύρος. Καστρί |
Η αρχαία πόλη των ιστορικών χρόνων, η οποία παραδίδεται από τους αρχαίους συγγραφείς με το σημερινό της όνομα (Σύρος), ανήκει στις ιωνικές Κυκλάδες και πρώτος οικιστής της αναφέρεται ο Αθηναίος Ιππομέδοντας. Εντοπίζεται με ακρίβεια στη θέση της σημερινής Ερμούπολης, η πυκνή αστική δόμηση της οποίας κάλυψε τα ερείπια της, με εξαίρεση την οχυρωματική κατασκευή στα Πευκάκια (περιοχή «Καταιλύματα») και τμήματα εδωλίων θεάτρου ή ωδείου που διατηρούνται σε υπόγειο σπιτιού της Ερμούπολης.
Οι αρχαιολόγοι L. Ross και Ph. le Bas που επισκέφθηκαν τη Σύρο στο διάστημα μεταξύ 1831 - 1843, αναφέρουν δύο Ιερά γνωστά και από επιγραφές, του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης στα νότια του λιμανιού, και της Αθηνάς Φρατρίας στην περιοχή της Κοίμησης. Το 1855 στην εκσκαφή του Δημοτικού Παντοπωλείου, στη ΝΔ γωνία της πλατείας Μιαούλη, βρέθηκαν αρχιτεκτονικά λείψανα που αποδόθηκαν είτε σε Βαλανείο είτε σε Ιερό της Ίσιδας. Σε διαφορά σημεία του νησιού έχουν εντοπισθεί επιγραφές, νομίσματα, ανάγλυφα κ.ά που συμπληρώνουν την εικόνα της αρχαίας πόλης της Σύρου.
Κατά τους Γεωμετρικούς χρόνους αναπτύσσεται η αρχαία πόλη «Γαλησσός» στο σημερινό Γαλησσά που έχει ερευνηθεί ανασκαφικά και έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος. Η πόλη αυτή συνυπήρχε κατά τους αρχαϊκούς και κλασικούς χρόνους με την πόλη που βρισκόταν στη θέση της σημερινής Ερμούπολης.
 |
| Ο λόφος του Καστριού |
 |
| Σύρος. Προϊστορικός οικισμός Καστριού |
 |
| Σύρος. Αρχαία πόλη Γαλησσού |
Εκτός από τους παραπάνω αρχαιολογικούς χώρους, στην ύπαιθρο του νησιού υπάρχουν και άλλα μεμονωμένα μνημεία και αρχαίες θέσεις των ιστορικών χρόνων (πύργοι, αγροικίες κ.α.).
Σημαντικό αρχαιολογικό χώρο αποτελεί η θέση «Γράμματα» στην Απάνω Μεριά που έλαβε το όνομά της από τις σωζόμενες αρχαίες και μεσαιωνικές επιγραφές που βρίσκονται χαραγμένες πάνω στους βράχους. Πρόκειται για παρακλήσεις και αφιερώματα προς τους θεούς που χάραζαν οι ναυτικοί επάνω στα βράχια για την εξασφάλιση της ηρεμίας και της ασφάλειας στα ταξίδια τους.
Αξίζει να αναφερθεί το Φρέαρ «Ελληνικόν» στη θέση Σαν Μιχάλης. Πρόκειται για κυκλικό φρέαρ με λίθινη επένδυση και διάδρομο αποτελούμενο από λίθινες βαθμίδες το οποίο αναφέρεται από παλαιούς ιστορικούς και μελετητές της Σύρου όπως ο Α. Φραγκίδης, ο F. Aron, o Τ. Αναστασίου. Δεδομένου ότι δεν έχει ερευνηθεί ανασκαφικά η χρονολόγησή του δεν μπορεί να είναι ασφαλής. Η λιθοδομή του ωστόσο παραπέμπει σε κτίσματα της κλασικής περιόδου.
 |
| Άνω Σύρος |
 |
| Άνω Σύρος |
 |
| Σύρος. Δημαρχιακό Μέγαρο |
Στη Σύρο γεννήθηκε ο φιλόσοφος Φερεκύδης, στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. ο οποίος υπήρξε δάσκαλος του Πυθαγόρα. Σπήλαιο στα νοτιοανατολικά του νησιού που φέρει το όνομα του.
Πηγή: Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων
Δεν υπάρχουν σχόλια