Page Nav

HIDE
HIDE_BLOG

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ:

latest

Οι τάφοι μητέρας και παιδιού ανακαλύφθηκαν στο αρχαίο Πάριον

Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στην αρχαία πόλη Πάριον, το σημαντικότερο λιμάνι της ελληνιστικής εποχής, έχουν αποκαλύψει τους τάφους μίας μητέρ...

Οι τάφοι μητέρας και παιδιού ανακαλύφθηκαν στο αρχαίο Πάριον


Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στην αρχαία πόλη Πάριον, το σημαντικότερο λιμάνι της ελληνιστικής εποχής, έχουν αποκαλύψει τους τάφους μίας μητέρας και ενός παιδιού.

Το Πάριον είναι μια από τις σημαντικότερες πόλεις της περιοχής της Τρωάδος καθώς οι ανασκαφές των τελευταίων 11 ετών έχουν αποκαλύψει σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα (οι πρώτες συστηματικές ανασκαφές ξεκίνησαν το 2005).

Σήμερα το κέντρο της αρχαίας πόλης βρίσκεται εντός των ορίων του χωριού Kemer της περιοχής Biga της επαρχίας του Çanakkale.

Οι αρχαιολογικές έρευνες, οι ανασκαφές και οι εργασίες αποκατάστασης της αρχαίας πόλης έχουν αναληφθεί από ομάδες με επικεφαλής τον καθηγητή Vedat Keleş από το Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ondokuz Mayıs.

Ο καθηγητής Vedat Keleş του Τμήματος Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ondokuz Mayız και ο επικεφαλής των ανασκαφών στο Πάριον διαπίστωσαν ότι ο ένας από τους τάφους ανήκε σε γυναίκα και ο άλλος σε ένα παιδί, ηλικίας 9 έως 11 μηνών.

Οι φετινές ανασκαφές ξεκίνησαν τον Απρίλιο με την έγκριση του τουρκικού Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, της Γενικής Διεύθυνσης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Μουσείων και τη συνδρομή της Τουρκικής Ιστορικής Εταιρείας.


Οι τάφοι μητέρας και παιδιού ανακαλύφθηκαν στο αρχαίο Πάριον
[Credit: DHA]

Τονίζοντας ότι οι ανασκαφές επικεντρώνονται σε τέσσερα διαφορετικά τμήματα, ο Keleş δήλωσε: «Το πρώτο τμήμα είναι το ρωμαϊκό λουτρό, το δεύτερο είναι το θέατρο, η αγορά και τα καταστήματα ενώ το έργο μας συνεχίζεται στη νότια νεκρόπολη. Μέχρι στιγμής, έχουμε αποκαλυφθεί 100 τέχνεργα και έχουμε πραγματοποιήσει σχεδόν 1.000 μελέτες. Τα αντικείμενα θα παραδοθούν στο Μουσείο της Τροίας με το τέλος της διαδικασίας».

«Αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τη σημασία του Πάριου για την περιοχή, ειδικά κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο γιατί είχε δύο λιμάνια με πλούσια ενδοχώρα και έπαιζε ενεργό ρόλο ως μια από τις σημαντικότερες πλωτές οδούς της αρχαιότητας», πρόσθεσε.

Δηλώνοντας ότι η νότια νεκρόπολη της πόλης χρησιμοποιήθηκε από τον 6ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ., ο Keleş πρόσθεσε: «Σχεδόν 25 τάφοι έχουν ανασκαφεί μέχρι στιγμής κατά τη διάρκεια των εργασιών του τρέχοντος έτους. Αυτοί οι δύο τάφοι είναι αρκετά σημαντικοί καθώς περιλαμβάνουν ταφές καύσης. Επίσης, μέσα στους τάφους έχουν βρεθεί διάφορα πήλινα αγγεία και δύο κουδουνίστρες. Δίπλα τους, υπάρχουν μορφές του Έρωτα που δείχνουν ότι πρόκειται για έναν πλούσιο τάφο. Αυτοί οι τάφοι είναι πολύ σημαντικοί για εμάς καθώς παρέχουν νέα δεδομένα για τα ταφικά έθιμα».

«Για πρώτη φορά, συναντήσαμε πλινθόκτιστους τάφους στην περιοχή. Επομένως, είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός τόπος. Συγκεντρώσαμε επίσης μερικά νομίσματα που είχαν τοποθετηθεί στο στόμα των νεκρών ή στο πλάι των χεριών και των γονάτων τους ως αντίτιμο για τον Χάροντα», πρόσθεσε.

Ο Χάρων, γιος του Έρεβου και της Νύκτας, είχε την αποστολή να μεταφέρει τις ψυχές των νεκρών στους ποταμούς Στύγα και Αχέροντα στην ελληνική μυθολογία.


Οι τάφοι μητέρας και παιδιού ανακαλύφθηκαν στο αρχαίο Πάριον
Το αρχαίο Πάριον

Το Πάριον (κατ. Παριανός) ήταν αρχαία ελληνική πόλη της βορείου Μυσίας, στην πεδιάδα της Αδράστειας, στα δυτικά του βορείου στομίου του Ελλησπόντου. Υπήρξε έδρα βοηθητικού επισκόπου της εμβελείας της Μητρόπολης της Κυζίκου. Η πόλη υπήρξε αποικία της Ερετρίας και της Πάρου (από την οποία πήρε και το όνομά της). Στην συνέχεια έγινε μέλος της Δηλιακής Συμμαχίας. Κατά την ελληνιστική περίοδο προσαρτήθηκε στο βασίλειο του Λυσιμάχου και αργότερα στο βασίλειο της Περγάμου. Αργότερα οι Ρωμαίοι την κατέστησαν αποικία τους της επαρχίας της Ασίας. Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. το Πάριον ανήκε στην βυζαντινή επαρχία του Ελλησπόντου. Τα νομίσματα της πόλεως βεβαιώνουν την αφθονία της σε αγαθά, ιδίως στην μεγάλη παραγωγή της μίνθης. Κατά την ελληνιστική περίοδο το έμβλημά της που απεικονίζεται στα νομίσματα, ήταν το γοργόνειον.


Πηγή: ArkeoNews

Δεν υπάρχουν σχόλια