Τμήμα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης με το κτήριο του παλιού Τελωνείου στο κέντρο, σήμερα επιβατικό σταθμό. Κατασκευάσθηκε λίγο πριν από την ...
 |
| Τμήμα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης με το κτήριο του παλιού Τελωνείου στο κέντρο, σήμερα επιβατικό σταθμό. |
Κατασκευάσθηκε λίγο πριν από την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 στη Θεσσαλονίκη και υπήρξε ένα από τα πολλά κτήρια του λιμανιού της πόλης, αρκετά από τα οποία έχουν παραχωρηθεί σήμερα για πολιτιστικές χρήσεις.
Είναι η Αποθήκη 10 απέναντι από το εμβληματικό κτήριο του παλιού Τελωνείου (σήμερα επιβατικός σταθμός), το οποίο μαζί και με άλλα οικοδομήματα του λιμένα έχουν χαρακτηριστεί ως ιστορικά διατηρητέα από το υπουργείο Πολιτισμού.
Το αίτημα που κατατέθηκε έτσι στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων αφορά στον χαρακτηρισμό ως μνημείου και της συγκεκριμένης αποθήκης, που σήμερα ανήκει στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης. Να σημειωθεί μάλιστα, ότι ήδη έχουν διατυπωθεί αιτήματα για την αλλαγή χρήσης του κτηρίου και για την αναδιαμόρφωση των όψεων και του εσωτερικού του.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, μεταξύ των οποίων και φωτογραφικό υλικό η αποθήκη κτίσθηκε μεταξύ του 1909 και του 1914 και είναι ένα ισόγειο κτίσμα με ενιαίο τον εσωτερικό χώρο του και με δίρριχτη στέγη, επικαλυμμένη με γαλλικού τύπου κεραμίδια. Παρά το χρόνο που έχει περάσει εξάλλου, η κατάσταση διατήρησής της είναι σχετικά καλή, καθώς δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες φθορές, με εξαίρεση τον μεταλλικό σκελετό της.
 |
| Το θαλάσσιο τείχος της Θεσσαλονίκης που κατεδαφίστηκε το 1869. |
Από τους Ρωμαίους ως σήμερα
Όλη η περιοχή στην οποία βρίσκεται, το λιμάνι δηλαδή της Θεσσαλονίκης αποτελεί ιστορικό κομμάτι της ήδη από την Ρωμαϊκή εποχή με ιδιαίτερη ακμή και στους βυζαντινούς χρόνους. Η παρακμή ήρθε, όπως ήταν αναμενόμενο μετά την κατάκτηση από τους Οθωμανούς το 1430, όταν και ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε αισθητά για να αυξηθεί και πάλι όμως μισό αιώνα αργότερα με τις μετακινήσεις χριστιανών, μουσουλμάνων αλλά και Εβραίων προσφύγων (κυρίως Σεφαραδίτες από την Ισπανία).
Στους αιώνες που ακολούθησαν, μόνον μετά τα μέσα του 19ου θέλησαν οι Οθωμανοί να κάνουν σημαντικές παρεμβάσεις στο λιμάνι, γιατί το τότε μέγεθός του από τον Λευκό Πύργο ως την σημερινή Προβλήτα Α΄ ήταν πολύ μικρό.
Χρειάστηκε βέβαια, πρώτα να κατεδαφίσουν, το 1869, το παραλιακό τείχος της πόλης και στην συνέχεια να προχωρήσουν στην κατασκευή προκυμαίας αναθέτοντας το έργο σε μια γαλλική εταιρεία. Για να γίνει ωστόσο αυτό πέρασαν αρκετά χρόνια, φθάνοντας στα 1904 όταν υπογράφηκε η σχετική σύμβαση μεταξύ τους, σύμφωνα με την οποία η γαλλική εταιρεία είχε για 40ετη εκμετάλλευση του λιμανιού και ιδιοκτησία έκτασης 150.000 τ.μ.
Το 1930 πάντως, το ελληνικό κράτος εξαγόρασε το δικαίωμα λειτουργίας του και τότε κατασκευάστηκε μεγάλο μέρος των υποδομών του λιμανιού που σώζονται ως σήμερα, μεταξύ των οποίων και η Αποθήκη 10.
 |
| Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στην μεταξύ 1920-1930 |
Βιομηχανικό κτήριο
Σήμερα το κτίσμα –το κέλυφός του για την ακρίβεια – αξιολογείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού ως ένα αξιόλογο δείγμα βιομηχανικού κτηρίου, που η ιστορία του συμπίπτει με την εποχή ανάπτυξης του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Ταυτόχρονα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα ενός αρχιτεκτονικού συνόλου, που χρήζει διατήρησης καθώς συνδέεται με την αρχική φάση κατασκευής του σύγχρονου λιμανιού της πόλης. Θεωρείται μάλιστα μοναδικό ως προς την κατασκευαστική δομή του για την πόλη, ενδεχομένως και για όλη τη Βόρειο Ελλάδα.
Ιστορικά, αρχιτεκτονικά αλλά και παρακολουθώντας την οικονομική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης το κτήριο αποτελεί ένα τεκμήριο της πορείας της στο χρόνο. Ας σημειωθεί εξάλλου, ότι το υπουργείο Πολιτισμού έχει χαρακτηρίσει ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία, πλην του Τελωνείου και άλλα τέσσερα κτήρια από το συγκρότημα των στάβλων, καθώς και τα κελύφη δύο κτηρίων του ίδιου συγκροτήματος.
Πηγή: Μ. Θερμού, MonoNews
Δεν υπάρχουν σχόλια