Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ταφή Ρωμαίου στρατιώτη 1.800 ετών με στιλέτο σε αρχαίο ισπανικό φρούριο

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ταφή Ρωμαίου στρατιώτη 1.800 ετών με στιλέτο σε αρχαίο ισπανικό φρούριο. [Credit: ACCIONA] Οι αρχαιολόγοι που ανασκάπ...

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ταφή Ρωμαίου στρατιώτη 1.800 ετών με στιλέτο σε αρχαίο ισπανικό φρούριο. [Credit: ACCIONA]

Οι αρχαιολόγοι που ανασκάπτουν ένα αρχαίο φρούριο στο Almendralejo της Ισπανίας βρήκαν μια εκπληκτική ταφή που μπορεί να ανήκει σε έναν Ρωμαίο στρατιώτη που πέθανε πριν από περίπου 1.800 χρόνια. 

Το εύρημα βρέθηκε κατά τη διάρκεια μιας αρχαιολογικής έρευνας που διεξήχθη πριν από την κατασκευή ενός φωτοβολταϊκού πάρκου, η οποία αποκάλυψε όχι μόνο έναν εκπληκτικό παλιό οικισμό αλλά και το σώμα ενός άνδρα θαμμένου με έναν περίεργο και ανησυχητικό τρόπο.

Τα λείψανα βρέθηκαν σε ρηχό τάφο κοντά σε μία από τις αμυντικές τάφρους του φρουρίου. Το άτομο, που εκτιμάται ότι ήταν ηλικίας 25 έως 35 ετών, θάφτηκε μπρούμυτα με ένα ρωμαϊκό στιλέτο, ή pugio, σκόπιμα τοποθετημένο στην πλάτη του. Ακόμη πιο αινιγματικά ήταν τα υπολείμματα των ποδιών του, τα οποία έμοιαζαν σαν να είχαν αποκοπεί. Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι αυτός ο τύπος ταφής υποδηλώνει τιμωρία- μπορεί να είχε εκτελεστεί για εγκλήματα όπως λιποταξία ή ίσως ακόμη και κλοπή.

Αεροφωτογραφία του φρουρίου. [Credit: ACCIONA]

Το ίδιο το στιλέτο είναι σε άριστη κατάσταση και εξακολουθεί να βρίσκεται στη θήκη του και χρονολογείται περίπου στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. Αν και δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες για το πώς πέθανε αυτό το άτομο, το pugio υποδηλώνει στρατιωτική σχέση. «Η σκόπιμη τοποθέτηση του pugio στην ταφή είναι ένας τρόπος να σηματοδοτηθεί η κοινωνική θέση του ενταφιασμένου και η ένταξή του στο στρατό», εξηγεί ο διευθυντής της ανασκαφής César M. Pérez, από την αρχαιολογική εταιρεία Tera S.L., σε συνέντευξή του στην El Pais.

Η χρονολόγηση της ταφής υποδηλώνει ότι έλαβε χώρα είτε τον 2ο είτε τον 3ο αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια του οποίου η μόνη ρωμαϊκή λεγεώνα που υπήρχε στην Ισπανία ήταν η Legio VII Gemina, η οποία ιδρύθηκε το 74 μ.Χ.. Σε αντίθεση με άλλες λεγεώνες που συμμετείχαν συχνά σε πολεμικές επιχειρήσεις, ο πρωταρχικός ρόλος της Legio VII Gemina περιελάμβανε καθήκοντα συνοδείας και διατήρησης της περιφερειακής ασφάλειας. Αυτό εγείρει ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με το γιατί η ταφή αυτού του στρατιώτη φαίνεται ασυνήθιστη και ενδεχομένως ατιμωτική.

Επιπλέον, η αφαίρεση των ποδιών του προσθέτει ένα ακόμη επίπεδο πολυπλοκότητας στην υπόθεση αυτή. Ορισμένοι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι μπορεί να αντιπροσωπεύει μια τιμωρία για φυγή - μια μοίρα που δεν ήταν ασυνήθιστη για τους λιποτάκτες του ρωμαϊκού στρατού. Οι λιποτάκτες αντιμετώπιζαν αυστηρές ποινές σύμφωνα με το ρωμαϊκό στρατιωτικό δίκαιο- μια τέτοια ποινή ήταν το fustuarium - μια μέθοδος εκτέλεσης που περιελάμβανε το χτύπημα του ατόμου με ρόπαλο μέχρι θανάτου από τους συναδέλφους του. Το αν αυτός ο άνδρας υπέστη μια τέτοια μοίρα παραμένει άγνωστο.

Το ρωμαϊκό στιλέτο ήταν ακόμα εντελώς άθικτο. [Credit: ACCIONA]

Για να αποκτήσουν βαθύτερες γνώσεις σχετικά με την καταγωγή του, οι ερευνητές εξάγουν DNA από ένα από τα δόντια του με την ελπίδα να ανακαλύψουν την καταγωγή του και ενδεχομένως να τον συσχετίσουν με ένα συγκεκριμένο πολιτισμικό υπόβαθρο. Εάν τα ταφικά του έθιμα ευθυγραμμιστούν περισσότερο με παραδόσεις εκτός των τυπικών παραδόσεων του ρωμαϊκού στρατού, αυτό θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι καταγόταν από άλλο μέρος εκτός της Ισπανίας ή ότι ο θάνατός του ήταν μέρος μιας τοπικής τελετουργικής πρακτικής.

Αυτή η ταφή είναι μόνο ένα στοιχείο μιας πολύ ευρύτερης και πολιτιστικά σημαντικής αρχαιολογικής ανακάλυψης. Ο χώρος, γνωστός ως Cortijo Lobato, χρονολογείται σχεδόν 5.000 χρόνια πίσω, στην Εποχή του Χαλκού. Στρατηγικά τοποθετημένο στην κορυφή ενός λόφου, αυτό το φρούριο διαθέτει τρία ομόκεντρα πέτρινα τείχη μαζί με 25 προμαχώνες και τρεις αμυντικές τάφρους, μερικές από τις οποίες έχουν πλάτος έως και 4 μέτρα και βάθος 2 μέτρα.

Αιχμές βελών της Εποχής του Χαλκού που βρέθηκαν στις ανασκαφές.
[Credit: ACCIONA]

Οι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι το φρούριο κατασκευάστηκε αρχικά για να διαφυλάξει τα γεωργικά προϊόντα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου σοβαρής ξηρασίας, ενώ αργότερα εγκαταλείφθηκε γύρω στο 2.450 π.Χ.. Για σχεδόν τρεις χιλιετίες, παρέμεινε ως επί το πλείστον ακατοίκητο μέχρι την έναρξη της ρωμαϊκής κυριαρχίας τον 2ο ή τον 3ο αιώνα μ.Χ.

Στο εσωτερικό του φρουρίου, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα σωρό αντικείμενα, όπως αιχμές βελών, λίθινα είδωλα, τσεκούρια, εργαλεία λείανσης, πιάτα, κύπελλα και εξαρτήματα αργαλειού. Ο εντοπισμός μιας δεξαμενής νερού μαζί με υπολείμματα καμένων ξύλινων θυρών υποδεικνύει την πιθανότητα ότι οι επιτιθέμενοι τελικά πολιόρκησαν και κατέστρεψαν το οχυρό. Η αφθονία των αιχμών βελών προσθέτει περαιτέρω στοιχεία σε αυτή την υπόθεση.

Η ανάλυση DNA και η περαιτέρω ανασκαφή μπορεί να ρίξουν φως στην ταυτότητα του Ρωμαίου στρατιώτη, στην αιτία του θανάτου του και να καθορίσουν αν είχε λιποτακτήσει ή αν υπέστη άλλου είδους τιμωρία.

Πηγή: Archaeology News