Έργα τέχνης που καταγράφουν τις αλλαγές στις γειτονιές της πόλης συνθέτουν την έκθεση «Αθηνά και Αθήνα, 1834…» στην Ελληνο-αμερικανική Ενωση...
Έργα τέχνης που καταγράφουν τις αλλαγές στις γειτονιές της πόλης συνθέτουν την έκθεση «Αθηνά και Αθήνα, 1834…» στην Ελληνο-αμερικανική Ενωση.
Ενα κάρο που το σέρνουν δύο βόδια σηκώνει ένα σύννεφο σκόνης καθώς κινείται στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ενα κοπάδι κατσίκες έχει καταλάβει την οδό Σταδίου. Πελαργοί έχουν χτίσει τις φωλιές τους στο αέτωμα της Πύλης της Αθηνάς Αρχηγέτιδος, στην είσοδο της Ρωμαϊκής Αγοράς.
Στιγμιότυπα που συνέλαβε, στις περισσότερες περιπτώσεις, όχι ο φωτογραφικός φακός αλλά ο χρωστήρας των ζωγράφων. Σκηνές δρόμου από μια πόλη που πάλευε να υποδυθεί τον ρόλο που της δόθηκε· από μια ξεχασμένη πόλη στον χάρτη να μεταμορφωθεί σε πρωτεύουσα του νεοσύστατου – τότε – ελληνικού κράτους.
Και είναι αυτά τα έργα τέχνης – από τα πρώτα χρόνια που η Αθήνα ορίστηκε ως πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους έως και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια — που καταγράφουν τις αλλαγές μέσα στην πόλη, στις γειτονιές της και με φόντο τα μνημεία της συνθέτουν την έκθεση «Αθηνά και Αθήνα, 1834…».
Η έκθεση πραγματοποιείται στην Ελληνοαμερικανική Ενωση (Μασσαλίας 22) και περιλαμβάνει περί τα 500 έργα – πολλά εκ των οποίων παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό – από τη συλλογή του ομότιμου καθηγητή του Τμήματος Χημείας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μιχαήλ Σκούλλου, εγκαινιάζοντας την εκθεσιακή σειρά «Οι Συλλέκτες Αφηγούνται».
Επτά ενότητες
«Εκπληξη. Αυτή είναι η αίσθηση που θέλουμε να εισπράξει ο επισκέπτης», λέει στα «ΝΕΑ» η επιμελήτρια της έκθεσης, ιστορικός τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη, η οποία επέλεξε να παρουσιάσει το σύνολο των έργων στη λογική των cabinet de curiosities, οργανωμένο σε επτά ενότητες.
«Μαθαίνουμε πολλά πράγματα για την Αθήνα, την καθημερινή ζωή, τον τρόπο που οι κάτοικοί της ζούσαν και διασκέδαζαν.
Το βλέμμα έχει την ευκαιρία να σταθεί σε σημεία και γειτονιές που έχουμε ξεχάσει, στα ζώα στο κέντρο της πόλης, στα ερειπωμένα μνημεία και τα σπαράγματά τους που χρησιμοποιούνταν ως καθίσματα ή πάγκοι για μικροπωλητές, όπως καταγράφονται σε έργα ζωγραφικής.
Και παράλληλα κατανοούμε το αφήγημα που οδήγησε στην απόφαση να αναδειχθεί πριν από 190 χρόνια πρωτεύουσα του κράτους», συνεχίζει.
Η αφήγηση ξεκινά από τον τρόπο που είχαν οι Ευρωπαίοι πλάσει στη φαντασία τους την Αθήνα, κυρίως μέσα από τα μνημεία της που είχαν καταφέρει να επιβιώσουν στον χρόνο, όπως ο Παρθενώνας, το Μνημείο του Λυσικράτους ή ο Πύργος των Ανέμων.
Και αναδεικνύει τον τρόπο που ο φιλελληνισμός ώθησε τον Οθωνα, διά του πατέρα του, Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας, να επιλέξει την Αθήνα ως πρωτεύουσα – σε αντίθεση με τον Καποδίστρια που είχε προτιμήσει το Ναύπλιο.
«Βλέπουμε ένα μικρό χωριό γύρω από την Ακρόπολη να εξελίσσεται σε μια ευρωπαϊκή πόλη με άξονα τα μνημεία της», δίνει το στίγμα της έκθεσης ο Μιχαήλ Σκούλλος. «Ελπίζουμε να λειτουργήσει ως έναυσμα για μια βαθύτερη ενδοσκόπηση προς όλες τις κατευθύνσεις.
Εξού και επιλέξαμε να τη διοργανώσουμε μία δεκαετία πριν από την επέτειο των 200 χρόνων από την κήρυξη της Αθήνας ως πρωτεύουσας», καταλήγει.
Πηγή: Μ. Αδαμοπούλου, Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια