Ένα ιατρικό λάθος συνέβαλε στον θάνατο του Ραφαήλ, σύμφωνα με νέα μελέτη για τις συνθήκες υπό τις οποίες άφησε την τελευταία του πνοή ...
Ένα ιατρικό λάθος συνέβαλε στον θάνατο του Ραφαήλ, σύμφωνα με νέα μελέτη για τις συνθήκες υπό τις οποίες άφησε την τελευταία του πνοή ο σπουδαίος ζωγράφος της Αναγέννησης.
Θεωρείται ότι ο Ραφαήλ πέθανε στα 37 του χρόνια, στις 6 Απριλίου 1520, οχτώ ημέρες αφότου εμφάνισε πυρετό. Μελέτη που έκαναν ιστορικοί του πανεπιστημίου Bicocca του Μιλάνου απέκλεισε τις θεωρίες που υπήρχαν έως τώρα για ελονοσία, τύφο και σύφιλη. Αντίθετα, κατέληξαν ότι η αφαίμαξη, μια ιατρική πρακτική που εφαρμοζόταν από την αρχαιότητα ως θεραπεία για ασθένειες, θα αποδυνάμωσε περαιτέρω τον Ραφαήλ, ο οποίος πιθανότατα έπασχε από πνευμονία.
«Δεν έπασχε από εντερική ασθένεια και για αυτό τον λόγο υποθέσαμε ότι επρόκειτο για πνευμονία», δήλωσε στον Guardian o Μικέλε Αουγκούστο Ρίβα, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και ερευνητής της ιστορίας της ιατρικής του ιταλικού πανεπιστημίου.
«Αλλά είμαστε σίγουροι ότι η αφαίμαξη συνέβαλε στον θάνατο του Ραφαήλ. Οι γιατροί της εποχής συνήθιζαν να εφαρμόζουν αυτή την πρακτική ως θεραπεία για διάφορες ασθένειες, αλλά σε γενικές γραμμές δεν χρησιμοποιούνταν για ασθένειες των πνευμόνων», σημείωσε ο Ιταλός ερευνητής. «Στην περίπτωση του Ραφαήλ, δεν εξήγησε την προέλευση της ασθένειάς του ή των συμπτωμάτων του, οπότε ο γιατρός λανθασμένα έκανε αφαίμαξη», συμπλήρωσε ο Μικέλε Αουγκούστο Ρίβα.
Το λάθος του Ραφαήλ και των γιατρών
Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στο επιστημονικό περιοδικό Internal and Emergency Medicine, οι συγγραφείς της επισημαίνουν ότι «ανεπαρκείς περιγραφές της εποχής ανέφεραν μόνο τον πυρετό ως την αιτία θανάτου», ενώ οι φήμες για μια υπερβολική σεξουαλική ζωή «οδήγησαν στον μύθο ότι έπασχε από σύφιλη και ότι ένα σεξουαλικός μεταδιδόμενο νόσημα ήταν η βασική αιτία θανάτου του».
Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη την περιγραφή των τελευταίων εβδομάδων της ζωής του Ραφαήλ, στο βιβλίο του ζωγράφου Τζόρτζιο Βαζάρι «Οι βίοι των πλέον εξαίρετων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων». Ο Βαζάρι έγραψε ότι ο Ραφαήλ είχε «βίαιο πυρετό» έπειτα από μία νύχτα πάθους, την οποία δεν εξομολογήθηκε στους γιατρούς του, με αποτέλεσμα εκείνοι να του κάνουν «απερίσκεπτα αφαίμαξη». Άλλες μαρτυρίες της εποχής υποδεικνύουν ότι το διάστημα επώασης της ασθένειας ήταν 1-2 εβδομάδες.
Ο Τζόρτζιο Βαζάρι έγραψε ότι ο Ραφαήλ δεν είπε στους γιατρούς για τις «συχνές νυχτερινές εξόδους στο κρύο για να επισκεφθεί ερωμένες». «Έκανε πολύ περισσότερο κρύο τον Μάρτιο εκείνη την περίοδο και είναι πολύ πιθανό να έπαθε πνευμονία», εξήγησε ο Ρίβα μιλώντας στο AFP. «Ένα ιατρικό λάθος και το λάθος του ίδιου, συνέβαλαν στον θάνατο του Ραφαήλ», συμπλήρωσε, ενώ σημείωσε ότι πνευμονική νόσος που είχε ο σπουδαίος ζωγράφος «έχει πολλές ομοιότητες με τον κορωνοϊό που βλέπουμε τώρα».
«Αυτές οι πηγές δίνουν επιπλέον πληροφορίες για τη θανατηφόρα ασθένεια του Ραφαήλ. Ήταν μια οξεία ασθένεια, με υψηλό και συνεχόμενο πυρετό», αναφέρουν οι ερευνητές. «Στην πραγματικότητα, η ασθένεια δεν οδήγησε απευθείας στον θάνατό του, αλλά διήρκεσε μία ή δύο εβδομάδες. Επιπλέον, δεν ήταν αρκετά σοβαρή για να τον εμποδίσει να τακτοποιήσει εκκρεμότητες, συμπεριλαμβανομένης της σύνταξης διαθήκης», επισημαίνουν ακόμη.
«Μια πρόσφατη σεξουαλικά μεταδιδόμενη μόλυνση, όπως η γονόρροια και η σύφιλη, δεν μπορεί να εξηγήσει την περίοδο επώασης. Μια οξεία εκδήλωση ιογενούς ηπατίτιδας δεν μπορούσε να θεωρηθεί πιθανή χωρίς ίκτερο, και άλλες ενδείξεις ηπατικής ανεπάρκειας. Καμία επιδημία τύφου ή πανώλης δεν είχε αναφερθεί στην πόλη της Ρώμης εκείνη την εποχή», αναφέρουν ακόμη.
Παρά τον πρόωρο θάνατό του, ο Ραφαήλ παρήγαγε μεγάλη ποσότητα σπουδαίων έργων, ένα μεγάλο μέρος των οποίων βρίσκεται στο Βατικανό, πολλές αίθουσες του οποίου είναι γεμάτες από τις τοιχογραφίες του.
Αφού ολοκληρώθηκαν από τους μαθητές του Ραφαήλ μετά τον θάνατό του, οι λεγόμενες «Αίθουσες του Ραφαήλ» παραμένουν από τις πιο δημοφιλείς των μουσείων του Βατικανού.
Δεν υπάρχουν σχόλια