Με ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) επιφυλάσσεται σχετικά με το θέμα της κήρυξης ή μη του παλαιού Μουσείου Ακρόπολης...
Αναλυτική η ανακοίνωση του ΣΕΑ:
Την πρόσφατη κοινή συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και του Κεντρικού Συμβουλίου Νεώτερων Μνημείων απασχόλησε το θέμα της κήρυξης ή μη του παλαιού Μουσείου Ακρόπολης ως διατηρητέου μνημείου.
Η ιστορία του Μουσείου είναι εν πολλοίς γνωστή. Η ανοικοδόμησή του ξεκίνησε στα μέσα του 19ου αι. σε σχέδια του αρχιτέκτονα Π. Κάλκου. Mετά από μία σειρά επεκτάσεων και προσθηκών έλαβε την τελική του μορφή περί τα μέσα του 20ού αι. με την επιμέλεια του αρχιτέκτονα Π. Καραντινού. Το εν λόγω κτήριο αποτελεί το πρώτο κατασκευασμένο για αυτό τον σκοπό Μουσείο στην Ελλάδα και επί 150 περίπου χρόνια φιλοξένησε εκτός από τα ευρήματα των ανασκαφών της Ακρόπολης και απειράριθμους επισκέπτες –ειδικούς και μη- συμπληρώνοντας με την αφήγηση για τα κινητά ευρήματα τη συγκλονιστική εμπειρία μιας επίσκεψης σε αρχαιολογικό χώρο με σπουδαία ιστάμενα μνημεία. Η αρχιτεκτονική του μορφή είναι απέριττη, συμμετρική και κλασικίζουσα, αποδίδοντας τα ρεύματα της εποχής του. Σε κάθε περίπτωση ελήφθη μέριμνα ώστε το κτήριο να αναπτύσσεται σε υψομετρική στάθμη χαμηλότερη από την κρηπίδα του όμορου Παρθενώνα, ώστε να μην προκαλεί οπτική όχληση στους επισκέπτες αλλά και στην εικόνα του Βράχου από μακριά. Η επιλογή των υλικών ως προς τους χρωματικούς τόνους αλλά και την υφή ήταν τέτοια, ώστε να εναρμονίζεται με το περιβάλλον του Βράχου. Το παλαιό Μουσείο έκλεισε τον μεγάλο πρώτο κύκλο της ζωής του με την -αναμφισβήτητα αναγκαία- κατασκευή του νέου Μουσείου για την Ακρόπολη. Έκτοτε μένει κενό φέροντας ακόμη τα σημάδια των εκθεμάτων στο κέλυφος του, αλλά και την πατίνα της μακρόχρονης λειτουργίας του.
Η με οριακή πλειοψηφία απόφαση της μη κήρυξης του παλιού Μουσείου ως διατηρητέου μνημείου, παρά τις θετικές εισηγήσεις των αρμόδιων Υπηρεσιών ΕΝΜΑ και Α’ ΕΠΚΑ, είναι αλήθεια πως ξάφνιασε. Όχι τόσο για την απρόσμενη επαναφορά του θέματος στην επικαιρότητα, όσο κυρίως για τα σχόλια που ακολούθησαν και αποτυπώθηκαν στον Τύπο. Η συζήτηση στη συνεδρίαση μπορεί να μην επικεντρώθηκε σε μια πιθανή κατεδάφιση, όμως επικεφαλίδες άρθρων όπως «Άνοιξε ο δρόμος για την κατεδάφιση του παλιού Μουσείου Ακρόπολης» δεν μπορεί παρά να κρύβουν τις δεύτερες σκέψεις -μερίδας τουλάχιστον- αυτών που ενεπλάκησαν με την υπόθεση. Άλλοι μπορεί να επιθυμούν την …κάθαρση του χώρου με την ίδια στενόμυαλη αντίληψη που σε παρελθούσες εποχές αποδόμησε οτιδήποτε δεν ανήκε στη κλασική εποχή αφαιρώντας τα τεκμήρια της διαχρονίας. Άλλοι μπορεί να φλέγονται για νέα ευρήματα που πιθανολογούν ότι βρίσκονται κάτω από τα θεμέλια του κτηρίου και άλλοι, ίσως, επιθυμούν την εξάλειψη ενός αντίπαλου πόλου έλξης ενδιαφέροντος. Η μη κήρυξη μπορεί σε βάθος χρόνου να εξυπηρετήσει οποιαδήποτε από τις παραπάνω επιδιώξεις.
Ένας σύγχρονος αρχαιολογικός χώρος, με όγκο επισκεπτών που αγγίζει το 1,5 εκατομμύριο, έχει απόλυτη ανάγκη από τον μοναδικό στεγασμένο χώρο του. Εκεί μπορεί να προστατέψει και να εκθέσει, σύμφωνα και με την άποψη των αρμόδιων Υπηρεσιών, μεγάλο αριθμό επιγραφών, που τώρα φθείρονται στην ύπαιθρο και μεγάλο αριθμό αρχιτεκτονικών μελών, που σήμερα απόκεινται σε λιθοσωρούς και κλωβούς διάσπαρτους στο χώρο. Κύρια όμως να αποκτήσει έναν επισκέψιμο χώρο και να αφηγηθεί θεματικές που δεν παρουσιάστηκαν ποτέ, όπως η ιστορία των ανασκαφών του Βράχου, των αναστηλωτικών έργων, οι εποχές από τη μακραίωνη ζωή της Ακρόπολης στις οποίες το νέο Μουσείο παρέλειψε να αναφερθεί. Σε ένα τέτοιο κτήριο μπορούν ιδιαίτερα να βρουν στέγη ακόμη και εκπαιδευτικά προγράμματα οργανωμένα σε τακτική βάση, που σήμερα δεν μπορούν να προγραμματιστούν παρά μόνο ως επετειακά. Όσον αφορά στα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του ιερού του Πανδίονος και του μυκηναϊκού τείχους που διατηρούνται στις υπόγειες αποθήκες του Μουσείου, είναι δυνατόν να γίνουν επισκέψιμα με μικρή τροποποίηση των διαδρομών και διαμόρφωση του χώρου. Τελευταίο αλλά όχι έσχατο, οι ανάγκες που προκύπτουν από τον όγκο των επισκεπτών (έκτακτες καιρικές συνθήκες, ζητήματα υγείας των επισκεπτών και άλλα έκτακτα περιστατικά με τα οποία έρχονται συχνά αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι στην Ακρόπολη) καθιστούν απαραίτητο τον στεγασμένο χώρο του παλαιού Μουσείου.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, θεωρεί ότι η απόφαση που ελήφθη απο το ΚΑΣ με οριακή πλειοψηφία πρέπει να επανεξεταστεί και το παλαιό Μουσείο να κηρυχθεί ως διατηρητέο μνημείο για λόγους ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας. Παράλληλα να δοθούν στις αρμόδιες Υπηρεσίες όλα τα απαραίτητα μέσα για να εκκινήσει έναν νέο κύκλο ζωής που θα καταστήσει το παλιό Μουσείο κύτταρο ανανέωσης στην κατεύθυνση της σύγχρονης λειτουργίας του χώρου.
Πηγή: Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων
Δεν υπάρχουν σχόλια