Κτήριο δικαστηρίου και εξελιγμένο σύστημα ύδρευσης ανακαλύφθηκαν στην αρχαία ελληνική πόλη Σεγέστα της Σικελίας

Γενική άποψη των ανασκαφών στη Σεγέστα. [Credit: Parco Archeologico di Segesta] Οι πρόσφατες αρχαιολογικές εργασίες στη Σεγέστα της Σικελίας...

Γενική άποψη των ανασκαφών στη Σεγέστα. [Credit: Parco Archeologico di Segesta]

Οι πρόσφατες αρχαιολογικές εργασίες στη Σεγέστα της Σικελίας, υπό την ηγεσία της Scuola Normale Superiore di Pisa, με επιστημονικό συντονισμό της Maria Cecilia Parra και σε στενή συνεργασία με τον Αρχαιολογικό Χώρο της Σεγέστας, απέδωσαν ευρήματα σημαντικής σημασίας που αναδιαμορφώνουν την κατανόηση της τοπογραφίας και της δημόσιας ζωής της αρχαίας ελληνικής πόλης.

Το έργο, που επικεντρώνεται σε μια περιοχή αναμφισβήτητης πολιτικής σημασίας, έφερε στο φως τα καλά διατηρημένα ερείπια ενός κτηρίου που οι αρχαιολόγοι προσδιορίζουν αρχικά ως την αίθουσα του δικαστηρίου, έναν χώρο προορισμένο για τη διοίκηση της δικαιοσύνης, η αρχιτεκτονική διαρρύθμιση του οποίου περιλαμβάνει μια σαφώς διακριτή εξέδρα για τον δικαστή, μια σειρά καθισμάτων επικαλυμμένων με στρώσεις γύψου και την παρουσία εξαγωνικών κιόνων που οριοθετούσαν τον χώρο.

Παράλληλα με αυτή την κύρια δομή, η ομάδα κατάφερε να τεκμηριώσει ένα πολύπλοκο και περίτεχνο σύστημα διαχείρισης των υδάτων, το οποίο αποτελείται από ένα δίκτυο επιφανειακών καναλιών, υδρορροών, φρεατίων, δύο δεξαμενών αποθήκευσης και μιας σειράς υπόγειων αγωγών που, με συντονισμένο τρόπο, κατευθύνουν τη ροή του νερού προς το κτήριο που είναι γνωστό ως Γυμνάσιο ή Εφηβικό, ένα ίδρυμα αφιερωμένο στην πνευματική και σωματική εκπαίδευση των νέων της Σεγέστας κατά την ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο.

Λεπτομέρεια από τις ανασκαφές στο νέο κτίριο που βρέθηκε στη Σεγέστα.
[Credit: Parco Archeologico di Segesta]

Αυτό το σύστημα ύδρευσης που παρείχε πόρους σε αυτό το εκπαιδευτικό κέντρο καταδεικνύει ένα προηγμένο επίπεδο πολεοδομικού και πολιτικού σχεδιασμού με στόχο την αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων.

Η στρωματογραφική ανάλυση του χώρου δείχνει ότι, σε μια μεταγενέστερη φάση που αντιστοιχεί στην Ύστερη Αρχαιότητα, η αρχική χρήση αυτού του δημόσιου χώρου υπέστη ριζική μεταμόρφωση, καθώς προσαρμόστηκε για να φιλοξενήσει δραστηριότητες που σχετίζονταν με την κτηνοτροφία και την εκτροφή ζώων, όπως αποδεικνύεται από τα πολυάριθμα οστά ζώων και τα σπάνια αλλά σημαντικά ίχνη ανθρώπινης παρουσίας που συνδέονται με αυτή την περίοδο περιθωριακής κατοίκησης, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τη μνημειακότητα και τον θεσμικό χαρακτήρα της προηγούμενης φάσης.

Ο Περιφερειακός Σύμβουλος για την Πολιτιστική Κληρονομιά και την Σικελική Ταυτότητα, Francesco Paolo Scarpinato, υπογράμμισε την αξία αυτών των ανακαλύψεων δηλώνοντας ότι «η Σεγέστα ανοίγεται σε νέες και συναρπαστικές επισκέψεις», χαρακτηρίζοντας τον χώρο «ως μια πολυεπίπεδη τοποθεσία που συνεχίζει να μας εκπλήσσει και που αποτελεί πρότυπο καινοτόμου αξιοποίησης».

Ερείπια του δικαστηρίου στην Σεγέστα. [Credit: Parco Archeologico di Segesta]

Από την πλευρά του, ο διευθυντής του Αρχαιολογικού Πάρκου, Luigi Biondo, τόνισε τη συγκεκριμένη συμβολή αυτών των ερευνών στην ανασυγκρότηση της μεσαιωνικής ιστορίας της πόλης, σημειώνοντας ότι «... προσθέτουμε ένα σημαντικό κομμάτι στην ανάγνωση της μεσαιωνικής Σεγέστα» και υπογραμμίζοντας ότι, «χάρη στο έργο της Scuola Normale Superiore di Pisa υπό την ηγεσία της Maria Cecilia Parra, έχουμε προσδιορίσει τα όρια ενός δημόσιου χώρου που πρέπει να βρισκόταν στο κέντρο της αστικής ζωής».

Η σημασία αυτών των ευρημάτων υπερβαίνει τον ακαδημαϊκό χώρο και θα έχει άμεσο αντίκτυπο στη διάδοση και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το Αρχαιολογικό Πάρκο της Σεγέστας ολοκληρώνει τις προετοιμασίες για την ενσωμάτωση αυτής της νέας περιοχής στην περιοχή των επισκεπτών, προτείνοντας μια μορφή ξενάγησης που θα επιτρέπει στους επισκέπτες να περπατήσουν φυσικά στο εσωτερικό των ανασκαφέντων κτηρίων, προσφέροντας μια συναρπαστική μουσειακή εμπειρία και την εξαιρετική ευκαιρία να παρατηρήσουν επιτόπου την αναγέννηση ενός σημαντικού τμήματος της αρχαίας πόλης, η οποία αναδύεται σε αξιοσημείωτη κατάσταση διατήρησης μετά από αιώνες λήθης.

Η πρωτοβουλία αυτή εδραιώνει τη Σεγέστα ως μόνιμο εργαστήριο αρχαιολογικής έρευνας και ως χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η συστηματική εξερεύνηση του υπεδάφους μπορεί να συνεχίσει να παρέχει βασικά στοιχεία για την επανερμηνεία της κοινωνικής οργάνωσης και των υποδομών των κλασικών αστικών κέντρων της Μεσογείου.

Ένας από τους αγωγούς αποχέτευσης του υδραυλικού συστήματος που ανακαλύφθηκε στη Σεγέστα. [Credit: Parco Archeologico di Segesta]

Η Σεγέστα, γνωστή αρχικά στους Έλληνες ως Έγεστα, ήταν μία από τις κύριες πόλεις των Ελυμιών, ενός αυτόχθονου λαού της Σικελίας. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού και η ίδρυσή της αποδίδεται μυθολογικά σε πρόσφυγες από την Τροία. Η ιστορία της σημαδεύτηκε από συνεχείς συγκρούσεις με τον γειτονικό Σελινούντα, γεγονός που την οδήγησε να αναζητήσει διαδοχικές συμμαχίες με την Αθήνα και, τελικά, με την Καρχηδόνα, η οποία κατέστρεψε την αντίπαλό της το 410 π.Χ.

Αργότερα, έγινε εξαρτημένος σύμμαχος της Καρχηδόνας μέχρι το 260 π.Χ., όταν, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Καρχηδονιακού Πολέμου, σφαγίασε τη φρουρά της Καρχηδόνας και συμμάχησε με τη Ρώμη. Λόγω αυτής της πρώιμης συμμαχίας και μιας υποτιθέμενης κοινής καταγωγής από την Τροία, η Ρώμη την αντάμειψε με το προνομιακό καθεστώς της ελεύθερης πόλης.

Αν και λεηλατήθηκε από τον Αγαθοκλή της Συρακούσας το 307 π.Χ. και επηρεάστηκε από τους πολέμους των σκλάβων, διατήρησε τη σημασία της κατά την περίοδο του Κικέρωνα. Παρουσίασε παρακμή κατά τη διάρκεια της Αυτοκρατορίας και τελικά καταστράφηκε από τους Σαρακηνούς τον 9ο αιώνα.

Το λιμάνι της, Castellammare del Golfo, επέζησε. Ο αρχαιολογικός χώρος, στο όρος Bárbaro, είναι διάσημος για τον ημιτελή δωρικό ναό του και το εξαιρετικά καλοδιατηρημένο θέατρο.

Πηγή: LBV Magazine