Διαδέχτηκε τον κορυφαίο Δ. Κωνστάντιο στο τιμόνι ενός δυσκίνητου Μουσείου. Σήμερα η Α. Λαζαρίδου αφήνει το Μουσείο για νέο πόστο. Γιατί...
Διαδέχτηκε τον κορυφαίο Δ. Κωνστάντιο στο τιμόνι ενός δυσκίνητου Μουσείου. Σήμερα η Α. Λαζαρίδου αφήνει το Μουσείο για νέο πόστο. Γιατί, όμως, πρώτα γίνεται Ιππότης;
Πως είναι να διαδέχεσαι μια από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες στον χώρο του πολιτισμού, όπως ο Δημήτρης Κωνστάντιος, που από το 1999 μέχρι το 2010 κράτησε στα στιβαρά του χέρια το «τιμόνι» του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου; Η βαριά κληρονομία έτυχε σε μια νέα γυναίκα που μάλιστα δεν είχε την ηλικία που στην Ελλάδα προσμετράται ως απόλυτος δείκτης «κύρους» και «σοφίας». Για τρία χρόνια, όμως, η Αναστασία Λαζαρίδου επιτέλεσε, αν μη τι άλλο, με αφοσίωση την αποστολή της στη διεύθυνση ενός δυσκίνητου Μουσείου συνδεόμενου με μια από τις πιο παρεξηγημένες περιόδους της ελληνικής ιστορίας. Και τώρα που η κυρία Λαζαρίδου αφήνει το Βυζαντινό Μουσείο για να υπηρετήσει ένα άλλο νευραλγικό πόστο, τη διεύθυνση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής, δεν θα υπήρχε καλύτερη συγκυρία για μια ηθική δικαίωση: σήμερα, Πέμπτη, 20 Νοεμβρίου (ώρα 7.30 μ.μ.) η γνωστή βυζαντινολόγος θα λάβει τα διάσημα του Iππότη των Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας στο Γαλλικό Ινστιτούτο.
Γαλλική κουλτούρα, μια κουλτούρα ζωής
Αν θα μπορούσε να «κλείσει» κανείς σε έναν τίτλο το σκεπτικό της βράβευσης, αυτό θα μπορούσε να ήταν η στοχευμένη δράση της στη «σύνδεση» του ελληνικού με τον γαλλικό πολιτισμό. Από παιδάκι 6 – 7 χρονών, εξάλλου, η ενασχόλησή της με τη γαλλική κουλτούρα υπήρξε μια προδιαγεγραμμένη πορεία. Μεγαλωμένη σε γαλλικό περιβάλλον, ήταν κάτι παραπάνω από φυσικό να βρεθεί στη Γαλλία από το 1982 έως το 1984 στον πρώτο κύκλο των σπουδών της παρακολουθώντας τον κύκλο της σχολής του Λούβρου της Μουσειολογίας για να ολοκληρώσει τις σπουδές της λίγα χρόνια αργότερα εκπονώντας τη διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο Paris I-Pantheon- Sorbonne στην Βυζαντινή Ιστορία Τέχνης, με θέμα τις τοιχογραφίες της Μονής Φανερωμένης Σαλαμίνας.
Παράλληλα, από το 2006 έως το 2011 είχε την ευθύνη του Τμήματος Εκθέσεων και Μουσειολογικών Μελετών του Μουσείου και την επιμέλεια της Συλλογής Χειρογράφων και Χαρτώων Αντικειμένων του Μουσείου. Από το 2000 συμμετείχε στην αναδιοργάνωση του Βυζαντινού Μουσείου, στην επανέκθεση των συλλογών του Μουσείου, ιδιαιτέρως στην επιστημονική και εκθεσιακή επιμέλεια των Μεταβυζαντινών Συλλογών του Μουσείου «Από το Βυζάντιο στη Νεότερη εποχή». Είχε την επιμέλεια πολλών εκθέσεων και συμμετείχε σε διεθνή προγράμματα.
2014: μια χρονιά με ειδικό «βάρος» για το Βυζαντινό Μουσείο
To 2014, χρονιά στο τέλος της οποίας η κυρία Λαζαρίδου παραδίδει τη σκυτάλη στην, εγνωσμένης εμπειρίας, κυρία Αικατερίνη Δελαπόρτα, ήταν ένα έτος το οποίο σίγουρα θα μπορούσε να μετρήσει για περισσότερα. Κατά τη διάρκειά του γιορτάζονται τα 100 χρόνια του, ενώ από την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου οι χώροι του φιλοξενούν τη μεγάλη έκθεση «Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος πριν από τον El Greco» στο πλαίσιο των 400 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου καλλιτέχνη. (Η έκθεση θα διαρκέσει έως και τον Μάρτιο του 2015).
Νέο πόστο, νέοι στόχοι
Αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του την πορεία της κυρίας Λαζαρίδου στο Βυζαντινό Μουσείο, τότε είναι προφανές ότι στους στόχους της για το νέο πόστο που αναλαμβάνει θα είναι η διεύρυνση των δράσεών της και φυσικά η μεταφορά της εμπειρίας της από το Βυζαντινό Μουσείο. Της ευχόμαστε κάθε επιτυχία στη νέα πρόκληση της ζωής της.
Πηγή: Κ. Λυμπεροπούλου, The TOC
Δεν υπάρχουν σχόλια