Τα αρχαία στο φως, ο Ηλεκτρικός πού; Τα σενάρια για παράκαμψη της γραμμής στην Αρχαία Αγορά

Είναι γνωστό. Η γραμμή του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου από τον σταθμό στο Μοναστηράκι μέχρι το Θησείο κρύβει μεγαλύτερους ή μικρότερους αρχαιολογικούς θησαυρούς. Σημαντικά μνημεία της Αρχαίας Αγοράς συνεχίζονται προς τα δυτικά, προς την οδό Αδριανού και τα πυκνοκατοικημένα σοκάκια στο Μοναστηράκι. Αν υπήρχε η δυνατότητα συστηματικής ανασκαφής και ανάδειξης των ευρημάτων, που σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να θάψουμε, ο αρχαιολογικός χώρος θα εισέβαλε ορμητικά στην καρδιά της σύγχρονης πόλης.

Ιδαίο Άντρο, Η «Παναγιά της Τήνου» των Αρχαίων

Κάτοψη Ιδαίου Άντρου και χάλκινη ασπίδα
με λεοντοκεφαλή στο κέντρο

Ένα βιβλίο γεμάτο θησαυρούς. Άγνωστα αρχαία ευρήματα από το Ιδαίο Άντρο, τη σπηλιά όπου γεννήθηκε ο Δίας στον Ψηλορείτη. Χρυσά, αργυρά και χάλκινα αντικείμενα, από φαγεντιανή, ελεφαντόδοντο και ορεία κρύσταλλο, όλα αναθήματα των ανθρώπων προς τον θεό. Κοσμήματα, ειδώλια, σκεύη, αγγεία, σφραγίδες, σκαραβαίοι, ελεφάντινα διακοσμητικά επίπλων. Αλλά επίσης κύμβαλα, τύμπανα και ασπίδες, αντικείμενα που είχαν άμεση σχέση με τον μύθο της γέννησης του Δία και της προστασίας του από τον Κρόνο. Επιπλέον, μια σφαιρική προσέγγιση του επί χιλιετίες ιερού τόπου με όλα τα μυθολογικά στοιχεία που κράτησαν στη μνήμη των ανθρώπων τη λατρεία προς τον πατέρα των θεών Δία- «διάδοχο» του νεαρού προϊστορικού θεού της Κρήτης-, τη φιλολογική παράδοση, την τέχνη, την ιστορία, ακόμη και την εκτεταμένη αρχαιοκαπηλία που αποστέρησε το Ιδαίο Άντρο από σημαντικότατο μέρος του πλούτου του, αφού το διέσπειραν σε όλον τον κόσμο. 

Η Εικονογραφία των Αρχαίων Νομισμάτων

Μία από τις βασικές αρχές της Νομισματικής είναι η επιλογή των εικονογραφικών τύπων της εμπρόσθιας και οπίσθιας όψεως, καθώς στο μικρό πέταλο του νομίσματος χαράσσονται παραστάσεις που παραπέμπουν στην εκδότρια αρχή. Πολλές οι πηγές εμπνεύσεως των αρχαίων χαρακτών για την επιλογή των εικονογραφικών θεμάτων και ανάμεσα σε αυτές η θρησκευτική και μυθολογική παράδοση, το φυσικό περιβάλλον, η χλωρίδα και η πανίδα της εκδότριας αρχής, αρχιτεκτονήματα, γλυπτά ακόμα και αγωνίσματα. Έτσι το νόμισμα, εκτός από το βασικό μέσο συναλλαγής, γίνεται ταυτοχρόνως μία σημαντική πηγή γνώσεως του παρελθόντος, μεταφέροντας μηνύματα και συμβολισμούς κάθε είδους.

Αμβροσία: Η τροφή των Θεών στην Ελληνική μυθολογία

Οι αρχαίοι Έλληνες δίνοντας στους θεούς τους ανθρώπινα χαρακτηριστικά, συμπεριέλαβαν τις ιδιότητες, τα προτερήματα και τις αδυναμίες των ανθρώπων. Κι έτσι θεώρησαν φυσικό να έχουν και την ανάγκη της τροφής. Η διαφορά μόνον είναι ότι η για τους Θεούς προορισμένη τροφή τους εξασφάλιζε την αθανασία και γι’ αυτό απαγορεύονταν αυστηρά η χρησιμοποίηση της θείας τροφής από τους κοινούς θνητούς.

Ξεκινά το λίφτινγκ στην Ανακτορούπολη Καβάλας

Τα τείχη της Ανακτορούπολης
 ανεγέρθηκαν το 1167-1170 επί αυτοκράτορος Μανουήλ Α'
από το διοικητή του βυζαντινού στόλου
 Μεγάλο Δούκα Ανδρόνικο Κοντοστέφανο

Τα βυζαντινά τείχη της Ανακτορούπολης στη Νέα Πέραμο Καβάλας κινδυνεύουν με κατάρρευση και ο Δήμος Παγγαίου απευθύνει έκκληση στις αρχαιολογικές υπηρεσίες να προστατεύσουν τα τείχη και να αναδείξουν το μνημείο.

Συρακουσία - Το μεγαλειώδες πλοίο του Αρχιμήδη

Συρακουσία 1798 

 Φανταστική αναπαράσταση του πλοίου «Συρακουσία» 

κατά το 18ο αιώνα

Σημαντικότερος ερευνητής της ελληνιστικής εποχής είναι αναμφίβολα ο Αρχιμήδης (285-212 π.Χ.) από τις Συρακούσες, ο οποίος είχε επισκεφτεί για κάποιο χρονικό διάστημα την Αλεξάνδρεια. κατασκεύασε αντλίες νερού (κοχλίες), πολύσπαστα, έλικες, γερανούς και καταπέλτες, τους τελευταίους για την υπεράσπιση της ιδιαίτερης πατρίδας του. 'Άλλος σημαντικός ερευνητής της εποχής ήταν ο Κτησίβιος, ο εφευρέτης της αντλίας νερού, την οποία περιέγραψε αργότερα ο έτερος μεγάλος ερευνητής της εποχής, ο Ήρων ο Αλεξανδρινός (έζησε περί το 150 π.Χ., κατ' άλλους όμως περί το 250 μ.Χ.) 

Κνωσός: Ελιές και αμπελόφυλλα σε πηγάδι της 3ης π.Χ. χιλιετία

Δύο κουκούτσια ελιάς και το αποτύπωμα ενός αμπελόφυλλου πάνω σε ωμή πλίνθο, ταπεινά ευρήματα αλλά με πολύ μεγάλη σημασία αφού εντοπίσθηκαν μέσα σε ένα πηγάδι της 3ης π. Χ. χιλιετίας στην Κνωσό μιλούν με τον τρόπο τους για τον οικισμό αυτής της εποχής και για δύο από τα σημαντικότερα προϊόντα της, την ελιά και την άμπελο. Για τα ευρήματα αυτού του λεγόμενου «ανακτορικού πηγαδιού», βάθους 17, 2 μέτρων αλλά και από ανασκαφές τμήματος του οικισμού της Κνωσού θα μιλήσει την Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου ο καθηγητής κ. Gerald Cadogan με θέμα «Η Πρωτομινωική Κνωσός: μερικές νέες σκέψεις» στο σεμινάριο Μινωικής Αρχαιολογικής στην Αρχαιολογική Εταιρεία (ώρα 16.30).

Ανακαινίζεται το Μουσείο στη Στοά του Αττάλου

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι εργασίες στη Στοά του Αττάλου, που έχουν σκοπό την ανακαίνιση του πάνω ορόφου της Στοάς και το άνοιγμά τους στο κοινό. Παράλληλα, προχωρούν οι διαδικασίες για την ψηφιοποίηση του υλικού από τις ανασκαφές στην Αρχαία Αγορά. Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Απρίλιο του 2012.

Σωτηρία για τους πολεμιστές της Πάρου

Μοναδικού ενδιαφέροντος αρχαίο νεκροταφείο στην Παροικιά της Πάρου, όπου έχουν αποκαλυφθεί δύο πολυανδρία (ομαδικές ταφές) του 8ου π.Χ. αιώνα αλλά ως τώρα δεν ήταν επισκέψιμο για το κοινό πρόκειται να συντηρηθεί και να αναδειχθεί έπειτα από απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού.

Εκατό χρόνια ανασκαφών στη Θάσο

Τα εκατό χρόνια των ανασκαφών της στη Θάσο γιορτάζει φέτος η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών, που προγραμματίζει ένα μεγάλο πρόγραμμα εκδηλώσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, προκειμένου να αναδείξει το σημαντικό ερευνητικό έργο της στο βορειοελλαδίτικο νησί.

Η αρχή θα γίνει από τη Θεσσαλονίκη. Στο πλαίσιο του ετήσιου αρχαιολογικού συμποσίου, που θα γίνει το Μάρτιο στο ΑΠΘ, «θα υπάρξει ολόκληρη συνεδρία αφιερωμένη στη Θάσο, με μία σειρά ανακοινώσεων που δίνουν νέα στοιχεία για τις έρευνες εκεί», λέει στον «Α» ο διευθυντής της Γαλλικής Σχολής στην Αθήνα, Ντομινίκ Μιλιέ.

Η ξεχωριστή σχέση των αρχαίων Ελλήνων με τον σκύλο

Διογένης (412-323 π.Χ). Πίνακας του Jean-Léon Gérôme,
με τίτλο "Ο Σκύλος" - 1860, Walters Art Museum, USA

 Η φύση αποτέλεσε για του αρχαίους Έλληνες το πεδίο βάσης και εξέλιξης του ανθρώπου. Παρατήρησαν με ματιά και νου οξυδερκή, ότι μέσα σε αυτήν ο άνθρωπος πάλεψε με τα στοιχεία της φύσης, έπαθε πολλά, έμαθε από τα λάθη του και τέλος φιλοσόφησε την ίδια του την ύπαρξη, δίνοντας μεγάλη σημασία και ερμηνεύοντας τα θαυμαστά της δημιουργήματα που τον περιτριγυρίζουν. Έτσι, αναπτύχθηκε μια άλλη, ξεχωριστή σχέση με τα ζώα, που συμπληρώνουν, μαζί με τον άνθρωπο, τις φανερές μορφές έμψυχης εκδήλωσης της φύσης. Το ζώο που βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας των όντων,μετά τον άνθρωπο και έχει άμεση σχέση με την κοινωνική ζωή του ανθρώπου είναι ο σκύλος.

Πάνω: Άγαλμα σκύλου, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Κάτω: Άγαλμα Παιδιού με σκύλο, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Η ανοιχτή «γραμμή» της Κρήτης με τον Νότο

Ψηφιακή αναπαράστση ταυροκαθάψιων,
στην Αιγυπτιακή πόλη Tell el Dab'
Copyright Austrian Archaeological Institute.

Γύρω στο 1991 ο Αυστριακός αρχαιολόγος Manfred Bietak, ανασκάπτοντας μια αιγυπτιακή πόλη στο δέλτα της Αιγύπτου, κοντά στο χωριό Tell el Dab’a, έφερε στο φως χιλιάδες κομμάτια μινωικών τοιχογραφιών, οι οποίες διακοσμούσαν ένα διπλό κτίριο, προφανώς το ανάκτορο της πόλης. Διαπίστωσε σιγά σιγά ότι τουλάχιστον δύο πτέρυγες του ανακτόρου αυτού είχαν φιλοτεχνηθεί από Μίνωες τεχνίτες και μάλιστα ότι οι τελευταίοι είχαν χρησιμοποιήσει την ιδιαίτερη μέθοδο κρητικής ζωγραφικής και το γνωστό κνωσιακό θεματολόγιο: ταυροκαθάπτες, λεοντάρια που κυνηγούν, γρύπες.

Ξενάγηση στην Αρχαία Ολυμπία (3D video)

200 χρόνια "Αιγινήτες" στο Μόναχο

Ολοκληρώνονται φέτος 200 χρόνια 

από τις ανασκαφές στην Αίγινα 

που εφεραν στο φως 

τον γλυπτό διάκοσμο του

 ναού της Αφαίας. 

Η Γλυπτοθήκη του Μονάχου,

 στην οποία βρίσκονται τα ευρήματα, 

ετοιμάζει μια μεγάλη έκθεση.

Ήταν την άνοιξη του 1811, πριν από διακόσια ακριβώς χρόνια, όταν ο ξεπεσμένος Γερμανός βαρόνος Carl Haller von Hallerstein και ο Βρετανός αρχιτέκτονας Charles Robert Cockerell έμπηγαν τις σκαπάνες τους στο μαλακό χώμα της Αίγινας, ανάμεσα στις ανεμώνες, στο λόφο της Αφαίας. Η σκαπάνη συνάντησε μια μέρα μια αρχαία κεφαλή. Αυτό ήταν. Επρόκειτο για μια σπουδαία ανακάλυψη της εποχής, οι δυο αρχαιοδίφες έφεραν στο φως τον γλυπτό διάκοσμο των δύο αετωμάτων του αρχαίου ναού της Αφαίας Αθηνάς με παραστάσεις από τον τρωικό πόλεμο. Ένα απαράμιλλο τεκμήριο της αρχαίας τέχνης στο πέρασμα από την αρχαϊκή στην κλασσική περίοδο. Τα παλιότερα μάλιστα γλυπτά του δυτικού αετώματος που χρονολογούνται την πρώτη δεκαετία του 5ου αιώνα έχουν ακόμα σαφέστερο στα χείλη το αρχαϊκό μειδίαμα και την ακαμψία της παλιότερης τέχνης. Τα γλυπτά του ανατολικού διαζώματος από τη δεύτερη δεκαετία του 5ου αιώνα έχουν κιόλας στους μυς τη νευρικότητα και την πλαστικότητα της κλασσικής περιόδου.

Χάθηκε η Μάχη του Μαραθώνα

Το εσωτερικό του στεγάστρου  των προϊστορικών τύμβων Βρανά. Το εσωτερικό του στεγάστρου  των προϊστορικών τύμβων Βρανά. Πριν από λίγους μήνες γιορτάσαμε την ιστορική νίκη για τα 2.500 χρόνια από τη Μάχη στον Μαραθώνα, αλλά μια άλλη μάχη συνεχίζεται μέρα με τη μέρα στην ίδια περιοχή χωρίς να βρίσκει χώρο στα τηλεοπτικά δελτία και τα πρωτοσέλιδα. Είναι η μάχη με τη φθορά που έχει συμμάχους την κρατική γραφειοκρατία και αδιαφορία.

Απεικονίσεις στα αρχαία ελληνικά νομίσματα

Αργυρός στατήρ Tερίνας, 400-356 π.X. –οπίσθια όψη.
Nίκη καθισμένη σε ορθογώνια βάση προς τα αριστερά
κρατεί στο δεξί χέρι πτηνό.
 Στις νομισματικές εκδόσεις της Tερίνας η Nίκη,
η οποία απεικονίζεται να κρατεί διάφορα σύμβολα,
 ίσως να ταυτίζεται με την ομώνυμη τοπική νύμφη. Bερολίνο,
Staatliche Moseen-Monzkabinett (M. Oικονομίδου,
«aρχαία Nομίσματα», Eκδοτική aθηνών, 1996).

H NIKH είναι η προσωποποίηση της ιδέας της νίκης σε πολεμικούς και αθλητικούς αγώνες. H ιδιότητά αυτή την καθιστά προσφιλές θέμα για απεικόνιση στα νομίσματα, τα οποία λόγω της ευρείας κυκλοφορίας τους προσφέρονται για να λειτουργήσουν ως φορείς μηνυμάτων της επίσημης αρχής που τα εκδίδει. Eτσι, δεν είναι τυχαίο που η επιλογή της Nίκης ως νομισματικού τύπου αφενός χρονολογείται από τις αρχές του 5ου αι. π.X., όταν η χρήση του νομίσματος έχει πλέον καθιερωθεί και αφετέρου επαναλαμβάνεται σε πολλές περιοχές του ελληνικού κόσμου. H θεματογραφία των νομισματικών παραστάσεων που σχετίζονται με τη Nίκη μαρτυρεί όχι μόνο τις αλληλοεπιρροές μεταξύ χαρακτών νομισμάτων, αλλά και τις επιδράσεις από άλλες μορφές τέχνης.

Γλυφάδα Αρχαία δίπλα στις καμπάνες στα Αστέρια

Το νεκροταφείο της Πρωτοελλαδικής εποχής
(3η χιλιετία π.Χ.)
στα Αστέρια της Γλυφάδας με τον ισχυρό
περίβολο και τις ταφές στο εσωτερικό του.
Τμήμα του νεκροταφείου εκτείνεται κάτω
από ένα μικρό δρόμο

Ενα νεκροταφείο της 3ης χιλιετίας π.Χ., εργαστηριακές εγκαταταστάσεις της ίδιας εποχής για την επεξεργασία μεταλλεύματος και ακόμη αρχαίο νεκροταφείο της Υστερορωμαϊκής περιόδου «κρύβονται» στις τουριστικές εγκαταστάσεις των «Αστεριών» της Γλυφάδας. Ο εντοπισμός τους άρχισε από το 1998 όταν ζητήθηκε η ανακαίνιση ορισμένων κτισμάτων του συγκροτήματος και καθώς οι ανασκαφές συνεχίζονται, φέρνουν στο φως διαρκώς νέα στοιχεία. Λουόμενοι, θαμώνες των κέντρων διασκέδασης των Αστεριών και μαζί... αρχαία δεν ταιριάζουν όμως (άλλωστε έχουν γίνει κατά το παρελθόν διάφορες προσπάθειες επεμβάσεων, όπως για την κατασκευή νεροτσουλίθρας), γι΄ αυτό η αρμόδια ΚΣΤ΄ Εφορεία Αρχαιοτήτων ζήτησε την κήρυξη ως αρχαιολογικών χώρων δύο τμημάτων, όπου βρίσκονται οι περισσότερες αρχαιότητες. Αίτημα το οποίο θα εξετασθεί 

Ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου Μίεζας

Χρηματοδότηση 700.000 ευρώ μέσω ΕΣΠΑ εξασφάλισε το έργο της συντήρησης και ανάδειξης του αρχαίου θεάτρου της Μίεζας, στο νομό Ημαθίας. Η πρόταση που κατέθεσε η ΙΖ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων αξιολογήθηκε θετικά από την Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή Περιφέρειας Κεντρικής 

Σκορπιοί της Μυκηναϊκής εποχής από το Αργος

Τοιχογραφία στην οποία εικονίζονται
 δύο σκορπιοί
 (λείπουν τα κεφάλια τους)
ζωγραφισμένοι με κίτρινο χρώμα

Σκορπιοί, φίδια και πουλιά, θαλάσσια πλάσματα, όπως χταπόδια, σουπιές, αργοναύτες, ψάρια αλλά και ανθρώπινες μορφές, όλα κατ΄ ευθείαν από τη Μυκηναϊκή εποχή αποκάλυψαν οι τοιχογραφίες που βρέθηκαν σε ένα οικόπεδο της σύγχρονης πόλης του Αργους. Ειδικά μάλιστα η αναπαράσταση των σκορπιών χαρακτηρίζεται ως μοναδική στις Αιγαιακές τοιχογραφίες. 

Αίγυπτος: Βρέθηκαν στον κήπο του μουσείου δύο από τα κλεμμένα έργα

Δύο από τα έργα τέχνης που εκλάπησαν από το Αιγυπτιακό Μουσείο του Καΐρου κατά τη διάρκεια των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, βρέθηκαν στον κήπο που περιβάλλει το κτίριο, ανακοίνωσαν χθες οι αιγυπτιακές αρχές.

Πρόκειται για ένα φυλαχτό σε σχήμα σκαραβαίου που ανήκε στον Γιούγια -έναν ισχυρό αυλικό της δέκατης όγδοης δυναστείας η οποία κυβερνούσε πριν από πάνω από 3.000 χρόνια-, και ένα από τα ταφικά αγαλματίδια (ouchabtis) του Γιούγια, μέρος ενός συνόλου από έντεκα αγαλματίδια, όπως διευκρίνισε ο αρμόδιος για τις αρχαιότητες, Ζάχι Χαουάς.

Την Κυριακή, απογραφή που πραγματοποιήθηκε στο μουσείο αποκάλυψε ότι συνολικά 18 αρχαιότητες μεγάλης αξίας είχαν εξαφανιστεί από το μουσείο. Ανάμεσά τους ένα επίχρυσο ξύλινο άγαλμα του Φαραώ Τουταγχαμών, ένα του Ακενατόν και ένα άλλο της Νεφερτίτης.

Οι αρχές εξακολουθούν να ψάχνουν για τα υπόλοιπα κομμάτια που εκλάπησαν στις 28 Ιανουαρίου.

Πηγή: Εφημερίδα "Καθημερινή"

Αναβολή κατάχωσης του βωμού των 12 θεών

Στην είσοδο της Αρχαίας Αγοράς, λίγα μέτρα από την ανασκαφή της νότιας σιδηροδρομικής γραμμής του Ηλεκτρικού, εκεί που οι αρχαιολόγοι έφεραν στο φως ένα μεγάλο τμήμα του, μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας βωμού των 12 θεών, τίποτα δεν μαρτυρούσε χθες το μεσημέρι την κινητοποίηση των τελευταίων ημερών. Ισως γιατί είχε επιτευχθεί ο πρώτος στόχος: να μην προχωρήσει η κατάχωση του ευρήματος σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των ΗΣΑΠ, ύστερα από παρέμβαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.

Διπλή θεραπεία στο Ευπαλίνειο Όρυγμα (υδραγωγείο στη Σάμο, ηλικίας 2.600 ετών)

Εχει χαρακτηριστεί μητέρα όλων των σηράγγων. Το Ευπαλίνειο Ορυγμα, από τα σημαντικότερα δημιουργήματα της αρχαίας μηχανικής πριν από 2.600 χρόνια, ξαφνιάζει με την τελειότητά του. Ακόμη και έμπειροι επιστήμονες που ασχολούνται με τα έργα κατασκευής των μεγάλων τούνελ στην Ελλάδα, μένουν έκπληκτοι μπροστά στον σχεδιασμό αυτού του υδραγωγείου από τον αρχιτέκτονα, μηχανικό και γεωμέτρη Ευπαλίνο τον Μεγαρέα.
Η σημασία του Ευπαλίνειου Ορύγματος έκανε ομάδα επιστημόνων της Εγνατίας Οδού Α. Ε. (ΕΟΑΕ), με συντονιστή τον πολιτικό μηχανικό Κώστα Ζάμπα, να εκπονήσει μια μελέτη αποκατάστασης και ανάδειξης του και, μάλιστα, έλαβε και τις απαραίτητες εγκρίσεις του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.
Οι αναφορές στο Ευπαλίνειο όρυγμα στη διεθνή βιβλιογραφία διάφορων επιστημονικών κλάδων, όπως στη Γεωλογία και τα Μαθηματικά είναι πολλές, μας λέει ο Κ. Ζάμπας, όσο για τις γενικότερες απορίες εξηγεί πως είναι πολύπλευρες. «Από τη μια πλευρά διερωτάται κανείς πώς το σκέφτηκε ο μηχανικός αλλά και πώς τον εμπιστεύθηκε ο πολιτικός της εποχής του.
Πόσο εύκολα μπορείς να εμπιστευθείς κάποιον που σου λέει ότι πρέπει να τρυπήσει ένα βουνό; Κι εσύ όχι μόνο τον εμπιστεύεσαι αλλά ξοδεύεις γι’ αυτό που σχεδίασε. Με τους σημερινούς όρους, επενδύεις σε ένα έργο που δεν είναι ορατό. Πρόκειται λοιπόν για τόλμημα επιστημονικό και πολιτικό».

Διαβατήρια - Η αρχαία Ελληνική τελετή για όσους περνούσαν τα σύνορα της χώρας

Tελετή με θυσία που πρόσφερε στους θεούς ο επικεφαλής κάθε εκστρατείας, είτε όταν επρόκειτο να περάσει τα σύνορα της χώρας του, είτε όταν επρόκειτο να διασχίσει κάποιο ποτάμι. Αν τα σημάδια της θυσίας δεν ήταν ευνοϊκά ο στρατός δεν έβγαινε από τα σύνορα της χώρας κι επέστρεφε πίσω.

Από το φως στο σκοτάδι ο Βωμός των 12 Θεών

Η διοίκηση των ΗΣΑΠ έχει αποφασίσει την εσπευσμένη κατάχωση μιας εκ των σημαντικότερων αρχαιολογικών ανακαλύψεων

Γραφική αναπαράσταση του Βωμού.

Τα έργα ανακαίνισης της γραμμής των ΗΣΑΠ στο σημείο ανάμεσα στο Θησείο και το Μοναστηράκι έφεραν στο φως μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις των τελευταίων ετών. Η ανακάλυψη δεν έγινε ευρέως γνωστή πέραν των αρχαιολόγων και η διοίκηση των ΗΣΑΠ έχει αποφασίσει την εσπευσμένη κατάχωση.
Πρόκειται για τον Βωμό των Δώδεκα Θεών, στην Αρχαία Αγορά των Αθηνών, ένα από τα αρχαιότερα μνημεία της πόλης, που αποτελούσε ορόσημο και θεωρούνταν ουσιαστικά το κέντρο της, εφόσον χρησιμοποιούνταν ως αφετηρία για τη μέτρηση των αποστάσεων. Ηταν η «Πλατεία Συντάγματος» της αρχαίας Αθήνας, όπως λένε χαρακτηριστικά αρχαιολόγοι.

Καρναβάλι: Η αρχαιότερη Ελληνική εορτή

Με το κριτήριο της γονιμότητας ερμηνεύεται εύκολα όλος εκείνος ο διάχυτος ερωτισμός της Ελληνικής Μυθολογίας - της πάμπλουτης αυτής ποιητικής έκφρασης της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας η οποία αποτυπώνεται σε κάθε μορφή της αρχαίας Ελληνικής Τέχνης - εφόσον ο θεοποιημένος Έρως είναι αυτός που διασφαλίζει την πολυπόθητη και πολύμορφη γονιμότητα διαμέσου της χαράς και της ηδονής της ερωτικής συνεύρεσης.

Σε άθλια κατάσταση αρχαιολογικός χώρος στην Παροικιά της Πάρου

" Το αρχαίο νεκροταφείο της Πάρου βρίσκεται στο λιμάνι της Παροικιάς, κατά μήκος της παραλιακής οδού, και είναι από τα σημαντικότερα των Κυκλάδων." Αυτή είναι η περιγραφή των ταξιδιωτικών οδηγών και των ιστοσελίδων που διαφημίζουν τον συγκεκριμένο αρχαιολογικό χώρο, που βρίσκεται στο κέντρο της πρωτεύουσας της Πάρου. Οι εικόνες όμως μαρτυρούν ακόμα μια.., διαφορετική περιγραφή...

Τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου

Αποκατάσταση στο θέατρο που έγινε... ασβέστης

ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕ όταν τη θέση των υποκριτών στο κοίλο πήρε ένα καµίνι για ασβέστη. Και αφού έµειναν άδεια τα εδώλια για τους θεατές, µετατράπηκαν κι εκείνα σε πρώτη ύλη για την παραγωγή ασβέστη. 

Αναπαράσταση του Ναού του Ποσειδώνα στο Σούνιο

Πηγή: youtube

Πελέκησαν με σκαρπέλα τα κλεμμένα του Παρθενώνα για να ...βγάλουν το μελί χρώμα των αρχαίων

«Ελγίνεια Μάρμαρα: πρωτοφανής πράξη βανδαλισμού, που κρατήθηκε μυστική για 60 χρόνια». Ο υπέρτιτλος στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας «Mail on Sunday» (Κυριακή 7 Ιουνίου) άναψε φωτιές στο Βρετανικό Μουσείο, στη βρετανική κυβέρνηση και έφερε με τον πιο δραματικό τρόπο στην επικαιρότητα το ελληνικό αίτημα για επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ακρόπολη. Διότι, όπως αποκαλύπτει ο ειδικός στα Μάρμαρα του Παρθενώνα Γουίλιαμ Σεντ Κλερ σε βιβλίο του, που κυκλοφόρησε χθες στην Αγγλία («Ο λόρδος Ελγιν και τα Μάρμαρα»), πριν από 60 χρόνια τα φυλασσόμενα στο Βρετανικό Μουσείο μάρμαρα -κάτω από άριστες, υποτίθεται, συνθήκες- υπέστησαν ανεπανόρθωτες καταστροφές κατά τη διάρκεια επέμβασης συντήρησής τους και το Μουσείο κράτησε μυστική την υπόθεση. (Ελευθεροτυπία 9/6/1998 )

Τα λουτρά από το Ιερό του Δία στην Ολυμπία

Το μικρό λουτρό, που κτίσθηκε
έξω απότο νοτιοδυτικό άκρο της Άλτεως,
 είναι γνωστό σήμερα ως ''θέρμες Λεωνιδαίου'',
 επειδή βρίσκεται δίπλαστον ομώνυμο ξενώνα,
χωρίς όμως να σχετίζεται με αυτόν.
Διατηρείται σε εξαιρετικά καλή κατάσταση
και είναι ένα από τα λίγα κτίσματα της Ολυμπίας
που διατηρεί το αρχικό του ύψος και την οροφή του.
Τοποθετείται στον 3ο αι. μ.Χ.,
 αλλά εξακολούθησε να χρησιμοποιείται
με μετατροπές, έως τον 6ο αι. μ.Χ.

Από τα μέσα του 5^ου αιώνα πολλές εγκαταστάσεις για λουτρά εμφανίστηκαν στο χώρο στα νότια του Ιερού του Δία στην Ολυμπία.

Οι εγκαταστάσεις στο ιερό περιελάμβαναν μία μεγάλη, ανοιχτή πισίνα διαστάσεων 16x24μ., ένα κυκλικό μπάνιο ατμών και ένα ορθογώνιο κτίριο ανάμεσα σ' αυτά το οποίο στέγαζε 11 καθιστές μπανιέρες κατά μήκος των τοίχων. Σε κάθε χρονική περίοδο του ιερού η μορφή των λουτρών διαμορφώνεται ανάλογα.

Χωρίς χρηματοδότηση νέος αρχαιολογικός χώρος στον Νέστο;

 
Ένας εν δυνάμει νέος αρχαιολογικός χώρος «γεννήθηκε» μέσα από την ανασκαφή στο Λιθοχώρι του Δήμου Νέστου, στον νομό Καβάλας, που διενεργήθηκε από τον Μάρτιο του 2006 έως τον Μάιο του 2010, με αφορμή την κατασκευή της Εγνατίας Οδού. Αποκαλύφθηκε νεκροταφείο, η ύπαρξη του οποίου δεν μας ήταν γνωστή. 
Η βόρεια περιοχή του νεκροταφείου παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και για τον λόγο αυτό αποφασίστηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο η διατήρηση των αρχαίων καταλοίπων και η δημιουργία ενός κλειστού επισκέψιμου αρχαιολογικού χώρου.

«Εκανε φτερά» επιτύμβια στήλη του 4ου π.Χ. αιώνα

Τμήμα της αρχαίας Αμβρακίας
, από όπου αφαιρέθηκε
 το θραύσμα της επιτύμβιας στήλης

Τμήμα επιτύμβιας στήλης του 4ου π.Χ. αιώνα από τη νεκρόπολη της αρχαίας Αμβρακίας στην Αρτα, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς και αγνοείται για περισσότερο από έναν μήνα.

"Παντοφλιά" μια αρχαία πρακτική

Στην αρχαία Ελλάδα οι σωματικές τιμωρίες ήταν πολύ συνηθισμένες. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρεί ένα αγγείο στο Μουσείο της Μελβούρνης, στο οποίο εικονίζεται ένας μαθητής λύρας να απλώνει το χέρι του για να δεχτεί το χτύπημα του δασκάλου του.
Ο δάσκαλος στο ένα χέρι έχει μια ράβδο, που προφανώς χρησιμοποιούσε μόνο για να στηρίζεται, εφόσον στο άλλο χέρι, με το οποίο ετοιμάζεται να τιμωρήσει τον κακό μαθητή, κρατά ένα σανδάλι.
Ακόμη, στο σύμπλεγμα της Αφροδίτης με τον Πάνα, που σήμερα βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, η θεά σηκώνει το σανδάλι της για να αποκρούσει την ερωτική επίθεση του τραγοπόδαρου θεού.

Αρχαίοι θησαυροί 1,5 εκατ. ευρώ στο σφυρί

Μια µεγάλη συλλογή µε ελληνικές και ρωµαϊκές αρχαιότητες εκποιείται στο Παρίσι .
Ενα πολύ ωραίο γλυπτό πορτρέτο του Νέρωνα το οποίο φιλοτεχνήθηκε το 59 π.Χ. για να γιορτάσει µάλλον τον 5ο χρόνο της βασιλείας του και που εκτιµάται από 80.000 έως 120.000 ευρώ. Ενας κοµψός αττικός αµφορέας διακοσµηµένος µε κλαδιά φοίνικα που πρέπεινα φτιάχτηκε γύρω στο 530 π.Χ. και κοστολογείται περίπου σε 50.000 µε 70.000 ευρώ. Ενα µαρµάρινο άγαλµα της Αφροδίτης κατασκευασµένο είτε τον 1ο αι. π.Χ. είτε τον 1οµ.Χ. και εκτιµάται σε 30.000-45.000 ευρώ. Μπρούντζινα αγαλµατίδια – ελληνικά και αιγυπτιακά –, κεφαλές γυναικείων θεοτήτων της ελληνικής αρχαιότητας σε αρκετά πιο προσιτές τιµές: από 6.000 έως 7.000 ευρώ. 

Ένα γλυπτό του Παρθενώνα θυμάται

«Σμιλεύτηκα στο εργαστήριο του θεϊκού Φειδία, που βρισκόταν στη συνοικία των μαρμαράδων, στο Δήμο Αλωπεκής, σημερινή Δάφνη. Δημιουργός μου ήταν ένας ασχημομούρης που μολονότι δεν ξεπερνούσε τα 30, είχε ήδη κοιλιά και φαλάκρα. Μετριότατος καλλιτέχνης και τεμπελχανάς.
Ο Φειδίας τον ανεχόταν επειδή ήταν γιος του παλιού γλύπτη Σωφρονίσκου, αλλά και λόγω του κοφτερού μυαλού που επεδείκνυε σε όλους τους άλλους τομείς εκτός από τη γλυπτική.

Στο υπουργείο Πολιτισμού το σπήλαιο Πετραλώνων

Το κρανίο του ανθρώπου που είχε
κατοικήσει το σπήλαιο
των Πετραλώνων
 και έχει διχάσει τους επιστήμονες
αναφορικά με τη χρονολόγησή του

Νέα εποχή για το σπήλαιο των Πετραλώνων στην Χαλκιδική μετά την οριστική αποβολή της Ανθρωπολογικής Εταιρείας με απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας και την υπαγωγή του στο υπουργείο Πολιτισμού. 

Ελληνική Σπεσιαλιτέ 4.000 ετών

Το πρώτο πιάτο περιλαµβάνει πίτα και µια εξέχουσα λιχουδιά, χοχλιούς.Για δεύτερο σερβίρεται σουβλάκι κατσικίσιο ή γίδα βραστή, ενώ για απεριτίφ προτείνεται χυµός από εξωτικό ρόδι ή σταφύλι. 

Το µενού δεν είναι έµπνευση ενός ακόµη master chef από εκείνους που έχουν κατακλύσει την τηλεοπτική οθόνη, αλλά οι αγαπηµένες γεύσεις των κατοίκων που έζησαν τη 2η χιλιετία π.Χ. στην προϊστορική Θήρα. Φαγητά, υλικά και σκεύη (από σουβλάκια έως χύτρες) που «πάγωσαν» κάτω από την ηφαιστειακή λάβα καικατάφεραν να αντέξουν ως τις µέρες µας για να αποκαλυφθούν από τη σκαπάνη του Χρίστου Ντούµα σ’ έναν από τους σηµαντικότερους οικισµούς τού προϊστορικού Αιγαίου, του Ακρωτηρίου. Και τα οποία παρουσίασε σε διάλεξη που έδωσε χθες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στο πλαίσιο του συνεδρίου του IMIC, µε θέµα «Από την ανάγκη στην απόλαυση. Οι διατροφικές συνήθειες στο Ακρωτήρι της Εποχής του Χαλκού». 

Αρχαιολογικός χώρος κηρύχθηκαν οι Λειψοί

Προϊστορικές, κλασικές, ελληνιστικές και βυζαντινές αρχαιότητες όλες μαζί συγκεντρωμένες σε ένα μικρό νησί: Τους Λειψούς. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο του υπουργείου Πολιτισμού αποφάσισε την εξ ολοκλήρου κήρυξή του ως αρχαιολογικό χώρο, πλην της κορυφής ενός λόφου. 

Με έκταση μόλις 16 τ. χλμ και με ονομασία αρχαία _Λεψία το αναφέρουν οι επιγραφές _ το αιγαιοπελαγήτικο νησί κατοικήθηκε από την 4η _ 3η π.Χ. χιλιετία αλλά το σημαντικότερο αρχαίο μνημείο που σώζεται είναι το Κάστρο, το οποίο φαίνεται να είχε ιδιαίτερη σημασία κατά την Ελληνιστική εποχή. Ευρήματα επιφανειακά όμως υπάρχουν από όλες τις ιστορικές περιόδους, όπως στη θέση Κουσέλιο όπου σώζονται λείψανα ενός αρχαίου οικισμού, που είχε διάρκεια ζωής από την Κλασική εποχή ως τη Βυζαντινή.

Τα πλοία των Μυκηναίων

Μυκήνες. Haygarth, William (ζωγράφος) &
C. Turner (χαράκτης)
 1.5.1814, χαλκογραφία επιχρωματισμένη,
17,5 x 25,5 εκ.
(Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών Βούρου-Ευταξία)

Τώρα ξέρουμε πώς ήταν τα πλοία του μυκηναϊκού στόλου. Η αρχαιολόγος και συντηρήτρια δρ Χαρίκλεια Μπρεκουλάκη κατάφερε, ανασυνθέτοντας τοιχογραφίες από το ανάκτορο της Πύλου, να ζωντανέψει και πάλι την επί χιλιετίες «χαμένη» εικόνα τους αποκαλύπτοντας το σχήμα, το μέγεθος, τη διακόσμηση των πλοίων της εποχής της μεγάλης ακμής του Μυκηναϊκού πολιτισμού, τον 13ο αιώνα π.Χ. Ακόμη και το χρώμα της θάλασσας που ο Ομηρος «χρωματίζει» κόκκινη με τους χαρακτηρισμούς «οίνοψ», «ιώδειος», «πορφύρειος» αποδεικνύεται αληθινό, αφού οι τοιχογραφίες εικονογραφούν ακριβώς τους στίχους του.

Αρχαίο νόμισμα του 480 π.Χ., προϊόν αρχαιοκαπηλίας

Οι δύο όψεις του σπάνιου νομίσματος.

Αντιμέτωποι με την ελληνική δικαιοσύνη βρίσκονται οι εκπρόσωποι ευρωπαϊκού οίκου δημοπρασιών, εξαιτίας δημοπράτησης σπάνιου αρχαίου νομίσματος που, σύμφωνα με τις ελληνικές διωκτικές αρχές, αποτελεί προϊόν αρχαιοκαπηλίας.

«Οι φύλακες έκαναν την έφοδο και την κλοπή»

Καταστροφές υπέστησαν μούμιες του Μουσείου
κατά την έφοδο το Σάββατο το βράδυ

Οι αρχαιολογικές αποθήκες στο Αμπουσίρ, το μουσείο του Πορτ Σάιντ, το μουσείο της Μέμφιδας, τα μνημεία της Αμάρνα, τα νεκροταφεία της Σάκαρα, όλα βρίσκονται σε κίνδυνο. Το μουσείο της Μέμφιδας λεηλατήθηκε, όπως και αρχαιολογικές αποθήκες.