Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 750 χρόνων από τη γέννηση του Δάντη, η καθηγήτρια Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θα μιλήσει για την Βυζαντινή ...
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 750 χρόνων από τη γέννηση του Δάντη, η καθηγήτρια Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θα μιλήσει για την Βυζαντινή εποχή στα χρόνια του Δάντη, την Δευτέρα 22 Ιουνίου 2014 και ώρα 20:00.
Από την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης το 1261 από τους Βυζαντινούς (μετά την άλωση της Πόλης από τους Φράγκους στην 4η σταυροφορία το 1204) η πάνδημος χαρά σε λίγα χρόνια μεταλλάχτηκε σε αναπάντεχη καταστροφή. Η σταυροφορία contra Grecos που ετοίμαζαν οι Δυτικοί με προεξάρχοντα τον Κάρολο τον Ανδεγαυικό αποφεύχθηκε, χωρίς όμως να πετύχουν οι Βυζαντινοί την αποτελεσματική άμυνα της Μικρασίας που απειλούσαν τα τουρκομανικά φύλα, μεταξύ των οποίων οι Οθωμανοί.
Κατά την εποχή της ζωής του Δάντη (1265-1321) οι Βυζαντινοί έχασαν όλη την Μικρασία παρ’ όλο που ο αυτοκρατορικός αετός έγινε τότε μόνο δικέφαλος και κοιτούσε ανατολή και δύση. Οι δυναστικές έριδες, οι θρησκευτικοί διχασμοί και το διαζύγιο με την καθολική χριστιανοσύνη χαρακτηρίζουν την εποχή που άρχισε με τον θρίαμβο της ανάκτησης της Πόλης και έληξε όταν το Βυζάντιο έγινε από παγκόσμια αυτοκρατορία, μια τοπική μόνο δύναμη κι’ αυτό με δυσκολία.
Η εκδήλωση διοργανώνεται σε συνεργασία με το Ελληνικό Τμήμα της ICHRPI (International Commission for the History of Representative and Parliamentary Institutions)
Υπό την αιγίδα της Επιτροπής Αθηνών της Societa’ Dante Alighieri.
Είσοδος ελεύθερη - Ταυτόχρονη μετάφραση.
Το Βυζαντινό ψυχιατρείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Βυζάντιο ήταν μία αυτοκρατορία που κυβερνάτο από ψυχοπαθείς. Ιδρύθηκε από έναν serial killer (κατά συρροή δολοφόνο) (1) που συνασπίστηκε με έναν στρατό από ψυχοπαθείς εγκληματίες που είχαν την βάση τους στην έρημο της Αιγύπτου. Επρόκειτο για ένα κτηνώδες αστυνομικό κράτος που βρισκόταν συνεχώς σε πόλεμο με δημιουργημένους αλλά και φανταστικούς εχθρούς. (αιρετικοί, αλλόθρησκοι, Έλληνες, δαίμονες, ο διάβολος) Αποτέλεσμα ήταν ο πληθυσμός να γίνει και αυτός παρανοϊκός, νευρωτικός και τελικά και ο ίδιος ψυχοπαθής. Το Βυζάντιο ήταν ένας ψυχοπαθής ψευδο-πολιτισμός, που ότι καλό είχε και ήταν απαραίτητο για να διοικηθεί το κράτος (γλώσσα, νόμοι, στρατός, τέχνη), στηρίζετο στην Ελληνική παράδοση και τον πολιτισμό τον οποίο δεν σταματούσε ταυτόχρονα να υβρίζει και να καταδιώκει. Για να επιβιώσει ο πολίτης, έπρεπε να υιοθετήσει μια ξεχωριστή στρατηγική επιβίωσης.