Ο χώρος μοιάζει να είναι από τους πιο πολυαναμενόμενους του 2021, αφού συνδέει την πλέον σύγχρονη μουσειολογική αντίληψη, παραδόσεις, εμπειρ...
Ο χώρος μοιάζει να είναι από τους πιο πολυαναμενόμενους του 2021, αφού συνδέει την πλέον σύγχρονη μουσειολογική αντίληψη, παραδόσεις, εμπειρίες και την μεγαλύτερη κατανόηση των κόσμων που φιλοδοξούν να συνδεθούν μέσω της τέχνης.
Το Παρίσι ανυπομονεί να δείξει το νέο του μουσείο το Bourse που στεγάζει ένα μέρος της περίφημης συλλογής του του Γάλλου μεγιστάνα Φρανσουά Πινό, του οποίου η αυτοκρατορία εκτείνεται από τα Gucci και την Stade Rennais έως τον οίκο δημοπρασιών Christie’s.
Το Bourse de Commerce, το περίφημο κτίριο του παλιού χρηματιστηρίου του Παρισιού, εγκαινιάστηκε σε -στενό οικογενειακό κύκλο- και έκλεισε ξανά λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας, ενώ οι Γάλλοι ανυπομονούν να ξαναδούν κόσμο να συρρέει σε μνημεία και μουσεία και σε αυτό το νέο κόσμημα τη πόλης.
Με την υπογραφή του Ταντάο Άντο, ενός από τους πιο διάσημους αρχιτέκτονες του κόσμου που δηλώνει ότι «Το θέμα εδώ είναι για άλλη μια φορά η δημιουργία ενός κτιρίου που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον», ο χώρος μοιάζει να είναι από τους πιο πολυαναμενόμενους του 2021, αφού συνδέει την πλέον σύγχρονη μουσειολογική αντίληψη, παραδόσεις, εμπειρίες και την μεγαλύτερη κατανόηση των κόσμων που φιλοδοξούν να συνδεθούν μέσω της τέχνης.
Η ιστορία του κτιρίου είναι παλιά, όταν το σιτάρι, σίκαλη και βρώμη, αλεύρι, λάδι, ζάχαρη, αλκοόλ και καουτσούκ ήταν πολύτιμα σαν ευγενή μέταλλα και η πόλη του Παρισιού αποφάσισε να κατασκευάσει ένα κυκλικό κτίριο στον χώρο αποθήκευσης και πώλησης σιταριού μεταξύ του 1763 και 1767. Αρχικά χτίστηκε το Halle aux blés (Corn Exchange) που σχεδίασε ο Νικολά Ντε Καμί Λε Μεζιέρ, μια κυκλική αυλή που αργότερα απέκτησε και έναν ξύλινο θόλο. Ο θόλος αυτός, -κάτι που σήμερα μας θυμίζει και την πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων- κάηκε και καταστράφηκε το 1802 και αντικαταστάθηκε από ένα σιδερένιο καλυμμένο με φύλλα χαλκού που σχεδίασε ο Φρανσουά Ζοζέφ Μπελανζέ. Ο Ουγκό, στην Παναγία των Παρισίων περιγράφει το 1831 το θόλο σαν ένα μεγάλο αγγλικό καπέλο τζόκεϊ.
Το 1885 ο Ανρί Μπλοντέλ ξεκίνησε μια σημαντική ανακαίνιση του κτηρίου. Η κατασκευή περιλαμβάνει στοιχεία από τα προηγούμενα κτίρια, με μια διπλή σκάλα και 25 τμήματα. Στη στοά της εισόδου υπάρχει ένα αέτωμα που στηρίζεται σε τέσσερις κορινθιακές στήλες στις οποίες τρεις αλληγορικές μορφές του γλύπτη Αριστίντ Κρουασί αντιπροσωπεύουν την πόλη του Παρισιού που πλαισιώνεται από το εμπόριο και την αφθονία. Η εσωτερική διακόσμηση έγινε από τους ζωγράφους Αλέξις Ζοζέφ Μαζερόλ, Εβαρίστ Βιτάλ Λουμινέ, Ντεζιρέ Φρανσουά Λοζέ, Ζορζ Κλερέν, και Ιπολίτ Λουκά, με χαρακτήρες που απεικονίζουν το Βορρά, την Ανατολή, το Νότο και τη Δύση, ενώ οι τοιχογραφίες αντιπροσωπεύουν την ιστορία του εμπορίου μεταξύ των πέντε ηπείρων.
Η πόλη πούλησε το κτίριο στο Εμπορικό Επιμελητήριο του Παρισιού, συμβολικά, για ένα γαλλικό φράγκο το 1949. Ο θόλος και οι τοιχογραφίες χαρακτηρίστηκαν ιστορικά μνημεία το 1975 ενώ μια μεγάλη ανακαίνιση έγινε το 1989 και δέκα χρόνια αργότερα αποκαταστάθηκαν οι τοιχογραφίες, ενώ μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα υπήρχαν τουλάχιστον 350 επιχειρήσεις που συνδέονται με το Bourse, που μετακόμισαν σταδιακά σε άλλα πιο λειτουργικά μέρη.
Με το κτίριο να φιλοξενεί περιοδικές κυρίως εκθέσεις γεννήθηκε η ανάγκη να υπάρχει διαρκής συντήρηση και μια πιο συστηματική λειτουργία του εμβληματικού κτιρίου. Το 2016, η δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό, πρόσφερε στον Φρανσουά Πινό 50ετή μίσθωση στο Bourse de Commerce έναντι ενός εφάπαξ ποσού 15 εκατομμυρίων ευρώ και εγκρίθηκε η μετατροπή του κτιρίου σε εκθεσιακό χώρο σύγχρονης τέχνης, που θα συμπεριλάβει έργα από την ιδιωτική του συλλογή που αριθμεί περισσότερα από 3.500 αξίας περίπου 1,25 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Το 2017, ο Pinault παρουσίασε δημόσια σχέδια του αρχιτέκτονα Ταντάο Άντο, με κόστος κατασκευής 160 εκατομμύρια ευρώ.
Ο Ταντάο Άντο μόλις είχε ολοκληρώσει την αποκατάσταση του Παλάτσο Γκράσι στην Πούντα Ντέλα Ντογκάνα της Βενετίας που στεγάζει ένα άλλο κομμάτι της συλλογή Πινό και εκεί σχεδίασε έναν εσωτερικό κύλινδρο, ο οποίος οριοθετεί μια νέα διαδρομή, οδηγώντας τους επισκέπτες προς τα πάνω και δημιουργώντας ένα νέο κτίριο μέσα στην ιστορική δομή. Η διαδρομή των επισκεπτών στη Bourse είναι μια διαδρομή στην τέχνη που μπορούν να απολαύσουν με έναν άνευ προηγουμένου τρόπο οι επισκέπτες και κορυφώνεται, οδηγώντας τους σε ένα εστιατόριο και ένα σαλόνι, από το οποίο μπορούν να δουν τις τοιχογραφίες του κτιρίου και την άποψη της πόλης. Ο κύλινδρος από σκυρόδεμα στην καρδιά του κτιρίου δημιουργεί ένα κυκλικό διάδρομο και ένα νέο εκθεσιακό χώρο. Το υπόλοιπο κτίριο συμπεριλαμβανομένου και του θόλου, ο οποίος είναι διατηρητέο ιστορικό μνημείο διατηρήθηκε ως είχε.
Ο τοίχος που δημιουργεί διπλάσιο χώρο έχει ύψος εννέα μέτρων με διάμετρο τριάντα. Έχει τέσσερα ανοίγματα ως προσβάσεις που θα επιτρέπουν στο φυσικό φως να φωτίζει το χώρο. «Αυτός ο κύλινδρος θα διαμορφώσει τον κεντρικό εκθεσιακό χώρο κάτω από τον τρούλο και θα περικλείσει το αίθριο και το φουαγιέ στο ισόγειο», εξήγησε ο αρχιτέκτονας όταν το έργο αποκαλύφθηκε.
Στο κτίριο δημιουργήθηκαν νέα κλιμακοστάσια και διάδρομοι που θα εξασφαλίσουν ότι οι επισκέπτες μπορούν να έχουν πρόσβαση στο σύνολο του κτιρίου, συμπεριλαμβανομένων πολλών εγκαταστάσεων όπως ένα αμφιθέατρο 300 θέσεων για προβολές, συνέδρια και συναυλίες, ενώ μια αίθουσα black box θα φιλοξενεί εγκαταστάσεις βίντεο και πιο πειραματικές περφόρμανς. Συνολικά, το κτίριο προσφέρει 3.000 τ.μ. εκθεσιακού χώρου για να φιλοξενήσει έργα μεγάλης κλίμακας ενώ ένας μικρότερος εκθεσιακός χώρος στον πρώτο όροφο και οι αίθουσες στον δεύτερο όροφο θα είναι προσβάσιμες από δύο σημεία.
Αφιερωμένο στη σύγχρονη τέχνη, το νέο κέντρο έρχεται να προσθέσει στο ευρωπαϊκό τοπίο των θεσμών που είναι αφιερωμένοι σε αυτήν και θα συμβάλλει στην αναγέννηση της παρισινής πολιτιστικής σφαίρας, θα τονώσει ακόμα περισσότερο την κίνηση σε αυτό το σημείο του πρώτου διαμερίσματος της πόλης μετά από την επώδυνη πανδημία και τα ορατά αποτελέσματά της και στην πολιτιστική ζωή.
Πηγή: LiFO
Δεν υπάρχουν σχόλια