Ένα τραυματισμένο μουσείο απευθύνει έκκληση για βοήθεια

Λιβανέζος κοιτάζει το υπέροχο κτίριο, λίγες ημέρες μετά τη διπλή έκρηξη Ενα υπέροχο κτίριο των αρχών του 20ού αιώνα, που ενσωματώνει βενετσι...

Λιβανέζος κοιτάζει το υπέροχο κτίριο, λίγες ημέρες μετά τη διπλή έκρηξη

Ενα υπέροχο κτίριο των αρχών του 20ού αιώνα, που ενσωματώνει βενετσιάνικα και οθωμανικά στοιχεία, χαρακτηριστικά στον Λίβανο στις αρχές του αιώνα. Αυτή ήταν η πρώην κατοικία του Νικολά Σουρσόκ, συλλέκτη τέχνης και γόνου μιας από τις επιφανέστερες οικογένειες της Βηρυτού. Το κληροδότημα προς την πατρίδα του αφορούσε, βεβαίως, την έπαυλη, αλλά και την πλούσια συλλογή του με έργα κυρίως Λιβανέζων καλλιτεχνών, από τα τέλη του 1800 έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ετσι δημιουργήθηκε το Nicolas Ibrahim Sursock Museum –απλώς Sursock Museum για τους φίλους του–, ένα μουσείο μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης στο κέντρο της πόλης, που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1961.

Καθώς η μόνιμη συλλογή έργων τέχνης συνδέεται στενά με την ιστορία και την εξέλιξη της διοργάνωσης «Salon d’Automne», ενός καλλιτεχνικού θεσμού που άνθησε εδώ, το εύρος της δίνει σημαντικές πληροφορίες για τη σύγχρονη τέχνη του Λιβάνου, ενώ εκπροσωπούνται με τη δουλειά τους σημαντικοί εικαστικοί, όπως ο Σαρίφ Αμπούντ, η Ετέλ Αντνάν, ο Αμινέ Ελ Μπάχα κ.ά. Με μια καλλιτεχνική πορεία ήδη πολλών δεκαετιών, το μουσείο υπήρξε τελευταία πιο δυναμικό από ποτέ, χάρη σε μια πενταετή ανακαίνιση που ολοκληρώθηκε το 2015.

Και ξαφνικά, όλα αυτά κυριολεκτικά τινάχτηκαν στον αέρα. Η διπλή έκρηξη που κατέστρεψε μέρος της πρωτεύουσας του Λιβάνου τον περασμένο Αύγουστο δημιούργησε εκτεταμένες ζημιές στο κτίριο. Το μουσείο απέχει περίπου 800 μέτρα από το λιμάνι, που υπήρξε το επίκεντρο της έκρηξης. Καταστράφηκαν όλα τα βιτρό παράθυρα στην πρόσοψη της βίλας, που χρονολογούνταν από το 1912, και έπεσε μέρος της οροφής. Το «Salon Arabe», το δωμάτιο όπου ο Σουρσόκ δεχόταν τους καλεσμένους του, επίσης «τραυματίστηκε» σοβαρά, ενώ έως τη στιγμή της έκρηξης είχε παραμείνει άθικτο από τον χρόνο. Η χειροποίητη ξύλινη επένδυση στους τοίχους και στην οροφή είχε εισαχθεί από τη Δαμασκό τη δεκαετία του 1920 και δεν χρειάστηκε καμία αλλαγή τα επόμενα χρόνια. Επίσης, 57 έργα τέχνης υπέστησαν ζημιές και χρειάζονται αποκατάσταση.

Άποψη του εσωτερικού, με εμφανείς τις εκτεταμένες υλικές ζημιές.

Για να μπορέσει να «επουλώσει» τις πληγές του, το μουσείο εδώ και μήνες απευθύνει έκκληση, ζητώντας οικονομική βοήθεια. Αποδείχθηκε ότι είχε πολλούς και δυνατούς υποστηρικτές, ιδίως στον γαλλόφωνο κόσμο, που πρωτοστάτησε στη δημιουργία ενός «δικτύου αλληλεγγύης». Πριν από λίγες ημέρες, η Γαλλίδα πρεσβευτής στον Λίβανο, Αν Γκριγιό, ανακοίνωσε τη συμφωνία μεταξύ του μουσείου και του γαλλικού υπουργείου Πολιτισμού για τη χρηματοδότηση της επισκευής των παραθύρων και του εσωτερικού του πρώτου ορόφου, συμπεριλαμβανομένου του ξύλινου «Αραβικού Σαλονιού».

Η συνεισφορά της Γαλλίας στα έργα αποκατάστασης είναι 500.000 ευρώ. Τα περίφημα κόκκινα, μπλε και κίτρινα βιτρό που είχαν με κόπο ανακαινισθεί το 2015, θα ξαναφτιαχτούν από τη Λιβανέζα καλλιτέχνιδα Μάγια Χουσεΐνι, σε γυαλί που προσφέρει δωρεάν γαλλική κατασκευαστική εταιρεία. Μέχρι στιγμής, το μουσείο έχει συγκεντρώσει 1,5 εκατ. δολάρια από δωρεές, αλλά υπολογίζεται ότι για την πλήρη αποκατάσταση θα χρειαστεί περίπου τα διπλάσια.

Πηγή: Μ. Βασιλειάδου, Καθημερινή