Δύο ξίφη που χρονολογούνται στην αρχή της Εποχής του Σιδήρου βρέθηκαν στη Γερμανία

[Credit: BLFD] Κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών στο πλαίσιο της προετοιμασίας κατασκευής πυροσβεστικού σταθμού στην περιοχή Frieding...

[Credit: BLFD]

Κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών στο πλαίσιο της προετοιμασίας κατασκευής πυροσβεστικού σταθμού στην περιοχή Frieding του Andechs στη νότια Γερμανία, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν δύο εξαιρετικά σπάνια και εν μέρει καλά διατηρημένα ξίφη της πρώιμης Εποχής του Σιδήρου.

Τα ξίφη χρονολογούνται στον 8ο αιώνα π.Χ., στην περίοδο Hallstatt.

Τα ξίφη είναι από τα παλαιότερα σιδερένια του είδους που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ στη νότια Γερμανία. Αυτό που τους κάνει ακόμη πιο ξεχωριστά είναι ότι αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό μεταβατικό στάδιο από τη χρήση του χαλκού στη χρήση του σιδήρου στην κατασκευή όπλων.

Αν και και τα δύο ξίφη ήταν κατασκευασμένα από σίδηρο, το πρώτο είχε κατασκευαστεί ως προς το σχήμα και το ύφος των γνωστών χάλκινων ξίφων και το άλλο έφερ προσαρμοσμένο σχέδιο για να επωφεληθεί από το ισχυρότερο και πιο σταθερό μέταλλο.

Το πιο κοντό πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε ως όπλο για μάχη ένας εναντίον ενός, ενώ το μακρύτερο, βαρύτερο ήταν πιο κατάλληλο ως όπλο που ο μαχητής μπορούσε να χρησιμοποιήσει από ψηλά, για παράδειγμα, ως έφιππος.

[Credit: BLFD]

Μια ομάδα συντηρωτών στο Κρατικό Γραφείο Βαυαρίας για τη Συντήρηση Μνημείων του Μονάχου χρησιμοποίησε τεχνολογία micro-blasting για να καθαρίσει τα ξίφη και να τα μελετήσει προσεκτικότερα. Οι λεπίδες τους είναι μερικώς διαβρωμένες ενώ λείπουν οι λαβές. Ωστόσο, υπολείμματα κέρατος βρέθηκαν σε μια από τις λεγόμενες γλώσσες λαβής, γεγονός που δείχνει ότι η λαβή ήταν κατασκευασμένη από αυτό το υλικό. Στη λαβή, δύο από τα τέσσερα πριτσίνια που στερέωναν τις πλάκες του κέρατου στη γλώσσα της λαβής είναι ακόμα ορατά. Επειδή δεν υπάρχουν συγκρίσιμα υπολείμματα σύνδεσης στο άλλο ξίφος, οι συντηρητές και οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η λαβή ήταν κολλημένη με κόλλα ρητίνης.

Τα ξίφη που ανακαλύφθηκαν ήταν ταφικά αντικείμενα, με κάθε ξίφος να είναι θαμμένο μαζί με αποτεφρωμένα λείψανα σε ξεχωριστό τάφο. Όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή, οι νεκροί αποτεφρώνονταν. Και στα δύο ξίφη βρέθηκαν υπολείμματα πολλαπλών στρωμάτων λινού υφαντού, καθώς και υπολείμματα κορδονιού που πρέπει να ήταν τυλιγμένο γύρω από αυτό σε πολλά σημεία. Αυτά τα ευρήματα έδειξαν ότι τα όπλα ήταν τυλιγμένα σε ένα πανί.

Περόνη με κεφαλή σε σχήμα μικρού κυπέλλου 9,6 εκατοστών. [Credit: BLFD]

Εκτός από τα ξίφη, βρέθηκαν και τρία θραυσμένα αγγεία καθώς και μεγάλη συγκέντρωση ανθρώπινων αποτεφρωμένων λειψάνων. Η συγκέντρωση των υπολειμμάτων σε ορισμένες περιοχές υποδήλωνε στους αρχαιολόγους ότι αρχικά τοποθετήθηκαν σε ένα βιολογικό υλικό, όπως μια υφασμάτινη τσάντα, και αργότερα θάφτηκαν δίπλα στα όπλα.

Η ομάδα των αρχαιολόγων κατέγραψε συνολικά οκτώ ταφές στον συγκεκριμένο χώρο. Τα αντικείμενα χρονολογούνται στην περίοδο Hallstatt ανάλογα με τα ταφικά τους αντικείμενα. Ανάμεσα σε αυτά βρέθηκε περόνη με κεφαλή κύπελλου, χάλκινα κοσμήματα και αγγεία.

Πηγή: ArkeoNews