Η χρυσή λάρνακα που περιείχε τα οστά του Φιλίππου μαζί με ένα ολόχρυσο στεφάνι με φύλλο και καρπούς βελανιδιάς, που ήταν το ιερό δέντρο του ...
 |
| Η χρυσή λάρνακα που περιείχε τα οστά του Φιλίππου μαζί με ένα ολόχρυσο στεφάνι με φύλλο και καρπούς βελανιδιάς, που ήταν το ιερό δέντρο του Δία. |
8 Νοεμβρίου 1978: 45 χρόνια από τη συγκλονιστική ανακάλυψη του τάφου του βασιλιά Φιλίππου Β’ στη Βεργίνα, μέσα από τα Αρχεία Ιστορίας & Τέχνης του Τελλογλείου Ιδρύματος.
«Πέρυσι, στις 8 Νοεμβρίου του 1977, όσοι εργαζόμασταν στη Βεργίνα ξυπνήσαμε με την πιο συναρπαστική απαντοχή: εκείνη τη μέρα θα αφαιρούσαμε την ακραία πέτρα της καμάρας του μεγάλου τάφου, που είχαμε επισημάνει πριν από ένα μήνα. Με άλλα λόγια θα τον ανοίγαμε και θα αντικρύζαμε το εσωτερικό του.
Από τη στιγμή που είχαμε δει τη μαρμάρινη θύρα ανέγγιχτη στη θέση της είμασταν σχεδόν βέβαιοι πως ο τάφος αυτός είχε ξεφύγει από αρχαίους και νέους τυμβωρύχους.
Ένας μεγάλος μακεδονικός τάφος ασύλητος ήταν η πιο απροσδόκητη έκπληξη για τους αρχαιολόγους.
Τη μέρα εκείνη λοιπόν θα τον ανοίγαμε.
Τον τάφο που μας είχε κιόλας χαρίσει το πιο θαυμαστό εύρημα: μια τεράστια τοιχογραφία με το κυνήγι του λιονταριού και των κάπρων.
Που ήταν ο πιο μεγάλος μακεδονικός τάφος που γνωρίζαμε.
Που είχε, μόνος αυτός, καλοεπιχρισμένη την καμάρα του.
Που κράταγε πάνω σε αυτήν μια ασυνήθιστη κατασκευή, έναν πλίθινο βωμό με καμένα όπλα.
Που είχαμε βρει κιόλας τους πολύτιμους μάρτυρες, τα σπασμένα αγγεία, που μας μηνούσαν πως μόλις είχαμε περάσει τα μισά του 4ου π.Χ. αιώνα.
Δεν είχαμε καιρό να κάνουμε τη σύνθεση όλων αυτών. Ωστόσο όλοι μας οσμιζόμασταν πως κάτι πολύ μεγάλο μας περιμένει. Κυνήγι λιονταριού έδειχνε η πρόσοψη. Χρειαζόμασταν δυνάμεις για όλα».
Διαβάστε τη συναρπαστική συνέχεια όπως τη διηγείται ο ίδιος ο Μανόλης Ανδρόνικος στο άρθρο «Ένας χρόνος», εφημερίδα «Το Βήμα», 16/11/1978. Πηγή: Αρχείο Τώνη Π. Σπητέρη, αρ. GR TITSpit 70_72 © In copyright
Πηγή: Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια