Πολύ νωρίς, αρχές δεκαετίας του ’80, στο Φαρμακείο – καλλιτεχνικό στέκι της Άμφισσας, πρωτογνωρίσαμε τον Πάνο, όταν η (μέλλουσα, τότε) σύζυγ...
Πολύ νωρίς, αρχές δεκαετίας του ’80, στο Φαρμακείο – καλλιτεχνικό στέκι της Άμφισσας, πρωτογνωρίσαμε τον Πάνο, όταν η (μέλλουσα, τότε) σύζυγός του, υπηρετούσε στην Εφορίαν Αρχαιοτήτων Δελφών. Ζεστός, ανθρώπινος, καλοσυνάτος και πολύ φιλικός, συνδέθηκε σύντομα με αφετηρία και βάση, γόνιμες συζητήσεις γύρω από κοινά ενδιαφέροντα. Επαφές και στην Αθήνα και συχνές συναντήσεις στο γραφείο του καθηγ. Β. Λαμπρινουδάκη, όπου ο Πάνος παρείχε τις καλές υπηρεσίες του. Για χάρη των μαγευτικών ξεναγήσεών του σε φοιτητές στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, αφήναμε χωρίς τύψεις, τις παραδόσεις Εμπορικού και Δικονομίας στα αμφιθέατρα της Νομικής!..
Στην πορεία της ζωής, το Γαλαξείδι και άτομα, όπως η Τούλα Σορώκου και η αείμνηστη Ροδούλα Κούμαρη – Σταθάκη, συνέσφιγξαν ακόμη περισσότερο τη φιλία. Στην περίοδο των Μεταπτυχιακών Σπουδών, απολαμβάναμε, κατόπιν προσκλήσεων, μοναδικές ξεναγήσεις, στο νέο τότε, Μουσείο της Ακρόπολης! Ο καθηγητής, εύστοχος, περιεκτικός, προσηνής, συχνά χαμογελαστός και μετρημένος, στο δέος του χώρου, μετέδιδε χωρίς επαναλαμβανόμενα στερεότυπα, πολύ γλαφυρά τα αρχαιοελληνικά ιδανικά, όπως έχουν αποδοθεί στα αριστουργήματα των διασωθεισών κλασικών πλαστικών μορφών.
Προσωπικά ‘‘απρόσκλητος’’, ανέβαινε απ’ το Γαλαξείδι και τιμούσε τους φίλους του ομιλητές, στα παλιά Σκαρίμπεια. Απέριττος, απλός, ευπροσήγορος, μειλίχιος, επαινετικός κι ενισχυτικός αγώνων και προσπαθειών, τους περιέβαλε στο τέλος κι οι φίλοι ευχαριστούντες, του ανταπέδιδαν την αγάπη με πολλή εκτίμηση και σεβασμό. Συνέβαλε, με τους απ’ τη Φωκίδα ορμωμένους πανεπιστημιακούς στην β΄ έκδοση (2013) του αποδεδομένου στη δημοτική ‘‘Τελευταίου Κόμη των Σαλώνων’’ του Σπ. Λάμπρου. Υπήρξε εισηγητής στην πρώτη στον τόπο μας βιβλιοπαρουσίαση της επίσης επανεκδοθείσας ‘‘Τυφλής Δικαιοσύνης’’ του Εμ. Λυκούδη (10/8/2022). Καλούσε σε συναντήσεις στο ανοιχτό και φιλόξενο σπίτι του στο Γαλαξείδι που οι πολυθεματικοί ανθρωπιστικού περιεχομένου διάλογοι, ξεπερνούσαν σε απήχηση και το υποβλητικό τοπίο. Συναντήσεις και στο γραφείο του στην Πανεπιστημιούπολη στην Αθήνα. Έμπρακτα ενθάρρυνε εκπονήσεις διδακτορικών διατριβών και εργασίες Μεταδιδακτορικής Έρευνας. Με πολλή προθυμία, μόχθο και την πείρα του βοηθούσε στα Συνέδρια που διοργάνωνε – εμπλεκόταν το ΝΙΜ του Γαλαξειδιού.
Κινητοποίησε και το ντόπιο στοιχείο κι ευχαρίστησε περισσότερο του κόπου, στις έρευνες εντοπισμού του Αρχαίου Ιπποδρόμου των Δελφών, μέσα στο σύγχρονον ελαιώνα σε θέση κοντά στην Ιτέα. Για την αποτίμηση του ακαδημαϊκού και συγγραφικού έργου του, θα μιλήσουν οι επαΐοντες. Ο ίδιος πίστευε ότι η ζωή είναι ανώτερη απ’ τη συμμετοχή σε υψηλής ευθύνης όργανα (αρχαιολογικά κ.ά.) και δεν περίμενε το όριο ηλικίας για ν’ αποχαιρετήσει το Πανεπιστήμιο. Η αγάπη κι ο σεβασμός συναδέλφων και φοιτητών του, μένουν ασκίαστα κι αξιομίμητα. Πολύ ήθελε και μας εκμυστηρευόταν, να κάμει μόνιμη κατοικία το Γαλαξείδι και μόνον έκτακτα να διάγει στην Αθήνα… Χάρηκε κι υποσχέθηκε κατατόπιση στις σπουδές στον ανηψιό φίλου του, που εισήχθη την τρέχουσα χρονιά με προτίμηση την Αρχαιολογία, στο Τμ. του Παν/μίου Ιωαννίνων. Όταν του ζητήσαμε, τον περασμένον Οκτώβρη να εκπονήσει ομιλία σε ετοιμαζόμενη εκδήλωση τιμής στη μνήμη του σπουδαίου Αμφισσέα αρχαιολόγου Χρ. Καρούζου (1900-1967), με στωικό τρόπο αντιμετώπισε σχετλιαστικά την προοπτική…
Αγαπητέ Πάνο, καλό ταξίδι στα Νησιά των Μακάρων! Με τόσα που μας χάρισες και τις ζέουσες αναμνήσεις, δεν θα πάψομε να Σε ανακαλούμε σε οικείους χώρους και με πυκνές αφορμές, κρατώντας Σε κοντά μας…
Πηγή: Fokida News
Δεν υπάρχουν σχόλια