Η κατάληψή τους από τους Σελτζούκους-Οθωμανούς οδήγησε τα Ποντικά Κόμανα στην παρακμή και τα «μετέτρεψε» σε έναν άσημο οικισμό.
Η κατάληψή τους από τους Σελτζούκους-Οθωμανούς οδήγησε τα Ποντικά Κόμανα στην παρακμή και τα «μετέτρεψε» σε έναν άσημο οικισμό.
Ωστόσο, στους Προϊστορικούς χρόνους ήταν μία από τις δύο ιερές πόλεις με αυτό το όνομα· η δεύτερη ήταν τα Καππαδοκικά Κόμανα που βρίσκονταν στην επαρχία Τουφανμπεϊλί των Αδάνων.
Τα Ποντιακά Κόμανα, σε μικρή απόσταση από την Τοκάτη κοντά στο χωριό Κιλιτσλί (Kılıçlı), σύμφωνα με τον Στράβωνα είχαν μέχρι και 6.000 κατοίκους και παρέμειναν τόπος λατρείας κατά την Ελληνιστική και Ρωμαϊκή Περίοδο.
Το ιερό στο οποίο λατρευόταν η Ενυώ (ή κατ’ άλλους η Σελήνη) ήταν και ένα κέντρο οικονομικής και πολιτικής εξουσίας αφού είχε στην κατοχή του μεγάλες εκτάσεις και αξιόλογη ακίνητη περιουσία. Με την επικράτηση του χριστιανισμού τα Κόμανα έγιναν έδρα επισκοπής υπαγόμενης στη μητρόπολη Νεοκαισάρειας.
Οι αρχαιολόγοι τα τελευταία δέκα χρόνια ανασκάπτουν συστηματικά την περιοχή, η οποία βρίσκεται στη διασταύρωση των οδικών αξόνων Ανατολής-Δύσης και Βορρά-Νότου. Φέτος στο φως ήρθαν σημαντικά ευρήματα από τις αρχές της Ελληνιστικής Περιόδου, με πιο ενδιαφέροντα τα νομίσματα από την Κνωσσό (3ος αι. π.Χ.) και τα μελανόμορφα αγγεία από την Αττική (5ος αι. π.Χ.).
Σύμφωνα με την καθηγήτρια Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Μέσης Ανατολής (ODTÜ) Μπουρτζού Ερτζιές, οι ανασκαφικές εργασίες κράτησαν 40 μέρες και «έφεραν» τους αρχαιολόγους μέχρι την περίοδο των Μιθριδατών, όταν τα Κόμανα ήταν θρησκευτικό κέντρο του βασιλείου. «Αν και βρίσκονται πίσω από τα βουνά που χωρίζουν τις ακτές του Πόντου από την ενδοχώρα της Ανατολίας, ακριβώς επειδή ήταν θρησκευτικό κέντρο διατηρούσαν σχέσεις με πόλεις του Αιγαίου μέσω των άλλων ελληνικών πόλεων του Πόντου, όπως η Σινώπη και η Αμισός», τόνισε η καθηγήτρια.
Πηγή: PontosNews
Δεν υπάρχουν σχόλια