Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στο Αρχαιολογικό Πάρκο της Σεγέστας, στην επαρχία Τράπανι της Σικελίας, οδήγησαν στην ανακάλυψη ενός νέου μνημεια...
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στο Αρχαιολογικό Πάρκο της Σεγέστας, στην επαρχία Τράπανι της Σικελίας, οδήγησαν στην ανακάλυψη ενός νέου μνημειακού κτηρίου, κοντά στην στοά που κάποτε βρισκόταν στο τέλος της αρχαίας Αγοράς. Σε αυτό βρέθηκε η βάση ενός αρχαίου αγάλματος που έφερε χαραγμένα το όνομα και τα έργα ενός ατόμου που υποστήριξε οικονομικά και επέβλεπε την κατασκευή δημόσιων κτηρίων στην πόλη.
Η αρχαιολογική ομάδα, που περιλαμβάνει μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές από διάφορα πανεπιστήμια, διερεύνησε την Αγορά της Σεγέστας με τα δημόσια κτήριά της από τις αρχές Μαΐου. Η ανασκαφή τελείωσε την περασμένη Παρασκευή, με διευθυντές την Anna Magnetto, καθηγήτρια Ελληνικής Ιστορίας στο Scuola Normale Superiore και διευθύντρια του Εργαστηρίου Saet, την Maria Cecilia Parra, καθηγήτρια Αρχαιολογίας της Μεγάλης Ελλάδας και Αρχαίας Σικελίας στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, και συντονιστή στο πεδίο τον Riccardo Olivito (ερευνητής IMT από τη Lucca), υπό την επίβλεψη του διευθυντή του Αρχαιολογικού Πάρκου της Σεγέστας, Rossella Giglio. Η Carmine Ampolo, ομότιμη καθηγήτρια του Scuola Normale, ήταν παρούσα στη μελέτη του επιγραφικού υλικού και των ιστορικών πτυχών της έρευνας.
«Είναι πολύ σημαντικά τα αποτελέσματα, τα οποία καταδεικνύουν τον θεμελιώδη ρόλο που έπαιξε η προστασία των μεγάλων οικογενειών στην ιστορία της αρχαίας Σικελίας και η εξέχουσα θέση που τους δόθηκε στα πιο σημαντικά δημόσια μέρη», σχολιάζει η καθηγήτρια Anna Magnetto, «όπως ακριβώς συμβαίνει και σήμερα με τους μεγάλους χορηγούς ανακαινίσεων και εκδηλώσεων».
Η πλατεία της Σεγέστας είναι χτισμένη σε τρία επικλινή επίπεδα, από τον 2ο αιώνα π.Χ., σύμφωνα με τα αστικά και μνημειώδη μοντέλα που ήταν ευρέως διαδεδομένα στις πόλεις και τα ιερά της Μεσογείου, από τη Μικρά Ασία έως τις περιοχές του Αιγαίου και των Ιταλών. «Η ανασκαφή», εξηγεί η Maria Cecilia Parra, «πραγματοποιήθηκε στη νότια πλευρά της μεγάλης πλατείας, όπου μια μνημειακή στοά σηματοδοτούσε το τέλος της Αγοράς. Χτίστηκε με την δημιουργία μεγάλων τομών στο βράχο, όπως έγινε ξεκάθαρο από τις ισχυρές υποδομές που ήρθαν στο φως κατά μήκος της πλαγιάς: ένα συγκρότημα τόσο επιβλητικό όσο αυτό της βόρειας πλευράς που βρέθηκε τα προηγούμενα χρόνια».
Το ανώτερο μέρος της στοάς είχε θέα στην πλατεία, μπροστά σε ένα μνημειώδες κτίριο, με πρόσοψη χαμηλότερου επιπέδου που έβλεπε στο δρόμο. Εδώ υπήρχε μια μεγάλη θύρα, με αίθουσες που είχαν σημαντική δημόσια λειτουργία: χάρη στις νέες ανακαλύψεις, γνωρίζουμε ότι όσοι έμπαιναν μέσα σε αυτές μπορούσαν να διαβάσουν σε μια βάση, διατηρημένη στην αρχική της θέση, το όνομα και τα έργα μιας εξέχουσας προσωπικότητας της Σεγέστας. Ήταν ένας από αυτούς που μεταξύ του 2ου και του 1ου αιώνα π.Χ. υποστήριξε οικονομικά και φρόντισε για την κατασκευή μνημειωδών δημόσιων οικοδομικών έργων: ο Διόδωρος, γιος του Τίττελου.
«Η καλοδιατηρημένη και ευανάγνωστη βάση αγάλματος που ανεγέρθηκε για το συγκεκριμένο πρόσωπο, το οποίο ήταν ήδη γνωστό ότι είχε ανεγείρει το άγαλμα της αδερφής του, της ιερέας της Ουράνιας Αφροδίτης, που βρέθηκε στον δωρικό ναό τον 17ο αιώνα. Άλλη επιγραφή, που ανακαλύφθηκε κοντά στην πύλη, εμπλουτίζει την εικόνα των ελληνιστικών - ρωμαϊκών ευεργετών της Σεγέστης, και της προσφοράς τους στην κοινότητα: φέρει το ίδιο όνομα που γράφτηκε σε βάση αγάλματος (τώρα στο Παλέρμο) στο θέατρο της Σεγέστης, ίσως αυτό του ευεργέτη του. Ο Διόδωρος τοποθέτησε εδώ το άγαλμα του πατέρα του Τίττελου, ο οποίος ήταν γυμναστής, και με τη σειρά του χρηματοδότησε την κατασκευή ενός κτηρίου για τους νέους της πόλης. Όλα αυτά τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα το ρόλο που έπαιξαν οι μεγάλες οικογένειες στην ιστορία της αρχαίας Σικελίας».
«Τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν φέτος», καταλήγει η Magnetto, «είναι εξαιρετικά. Ένα νέο κομμάτι αποδεικτικών στοιχείων έχει προστεθεί στις γνώσεις μας για την αρχαία πόλη, καταδεικνύοντας ένα πρωτοφανές αρχαιολογικό συγκρότημα, το οποίο η νέα επιγραφή θα μας επιτρέψει να ερμηνεύσουμε. Θέλω να προσθέσω ότι κανένα από αυτά δεν θα ήταν δυνατό χωρίς την υποστήριξη του Scuola Normale και της διορατικότητας του διευθυντή της, Luigi Ambrosio, που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να συνεχίσουμε την έρευνά μας με ασφάλεια και ηρεμία ακόμη και σε μια τόσο περίπλοκη στιγμή. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη που μπορούσα να ξεπληρώσω την εμπιστοσύνη του με αυτά τα σημαντικά αποτελέσματα».
Πηγή: The Archaeology News Network
Δεν υπάρχουν σχόλια