Η σπηλιά, στην βορειοδυτική Ιταλάι, κατοικήθηκε για πρώτη φορά πριν από 50.000 χρόνια [Credit: Dominique Meyer/Smithsonian Magazine] Το κορι...
Η σπηλιά, στην βορειοδυτική Ιταλάι, κατοικήθηκε για πρώτη φορά πριν από 50.000 χρόνια [Credit: Dominique Meyer/Smithsonian Magazine] |
Το κοριτσάκι, που δεν πρόλαβε να ζήσει ούτε δύο μήνες, ενταφιάστηκε μέσα σε ύφασμα με πλούσια διακόσμηση και δώρα, δείγμα ότι το θεωρούσαν ισότιμο μέλος της κοινότητας.
Η έρευνα σε μια σπηλιά στη Λιγουρία της βορειοδυτικής Ιταλίας έφερε στο φως ένα αναπάντεχο εύρημα: την παλαιότερη γνωστή ταφή βρέφους που φαίνεται μάλιστα ότι έγινε με μεγάλη προσοχή και επιμέλεια.
Οι ανασκαφές άρχισαν το 2015, λίγο καιρό αφότου αρχαιοκάπηλοι είχαν βρει λίθινα εργαλεία. Η κατοίκιση στον χώρο φαίνεται ότι είχε αρχίσει πριν από περισσότερα από 50.000 χρόνια από Νεάτερνταλ. Εντοπίστηκαν μάλιστα και κόκκαλα ζώων (αγριόχοιροι και τάρανδοι) που είχαν ίχνη σφαγής. Το 2017 και το 2018 ανέσκαψαν το σημείο της ταφής της «Νέβε».
Το βρέφος, που ήταν κοριτσάκι 40-50 ημερών, πέθανε πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Οι αρχαιολόγοι την ονόμασαν «Νέβε» από το όνομα ενός γειτονικού ποταμού.
Οι ταφές βρεφών από τα προϊστορικά ή τα αρχαία χρόνια είναι σπάνιες, γιατί τα οστά είναι εξαιρετικά φθαρμένα, τόσο ώστε δεν μπορεί να γίνει γνωστό το φύλο. Σπάνιες είναι και οι ταφές ενηλίκων από τις αρχές της Μεσολιθικής περιόδου πριν από 10.000 χρόνια. Αντιθέτως τα οστά της «Νέβε» είναι τόσο καλά διατηρημένα ώστε να μπορεί να εξαχθεί και το DNA.
Η «Νέβε» ήταν Ευρωπαία και ανήκε στην απλοομάδα U5b2b. Η ανάλυση στα λείψανα έδειξε ότι η μητέρα της τρεφόταν με τροφές από τη στεριά (όχι θαλασσινά, δηλαδή) ενώ πέρασε στρες κατά την κύηση και για αυτό σταμάτησε προσωρινά η ανάπτυξη στα δόντια του εμβρύου.
Η σορός της μικρής είχε τυλιχθεί σε ύφασμα που ήταν διακοσμημένο με περισσότερες από 60 χάντρες και τέσσερα μενταγιόν, όλα φτιαγμένα από όστρακα. Κοντά βρέθηκε και το νύχι ενός μεγάλου πουλιού, πιθανόν ως δώρο. Τα στολίδια που βρέθηκαν στον τάφο ήταν προσεκτικά κατασκευασμένα και, αν κρίνει κανένας από τη φθορά τους, μάλλον ανήκαν σε άλλα μέλη της κοινότητας.
Όπως σημειώνει το Smithsonian Magazine, η ταφή από την κοινωνία των τροφοσυλλεκτών της Μεσολιθικής εποχής, μαζί με αντικείμενα του νεκρού, δείχνει μεγάλη συναισθηματική επένδυση. Μια παρόμοια ταφή βρέφους, ένα κοριτσάκι που πέθανε πριν από 11.500 χρόνια, είχε εντοπιστεί το 2013 στην Αλάσκα. Και στις δύο περιπτώσεις, η επιμέλεια δείχνει ότι οι νεκροί θεωρούνταν κανονικά μέλη της κοινότητας, πιθανόν λόγω κάποιας παράδοσης.
Διαβάστε εδώ τη σχετική επιστημονική δημοσίευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια