Στη Νίκαια της Βιθυνίας, το σημερινό Ιζνίκ στην Τουρκία, ένας αγρότης βρήκε νομίσματα και ιστορικά αντικείμενα στον κήπο του. Τα ευρήματα πι...
Στη Νίκαια της Βιθυνίας, το σημερινό Ιζνίκ στην Τουρκία, ένας αγρότης βρήκε νομίσματα και ιστορικά αντικείμενα στον κήπο του. Τα ευρήματα πιστεύεται ότι ανήκουν στη βυζαντινή περίοδο και είναι 1.500 ετών.
Ο αγρότης Özkan Yılmaz βρήκε αντικείμενα στον οπωρώνα του που μοιάζουν με μία πλάκα χαραγμένη με σταυρό και φιγούρες παιδιών πάνω τους.
«Το Ιζνίκ υπήρξε η πρωτεύουσα τεσσάρων πολιτισμών και τέτοια ιστορικά αντικείμενα είναι απόδειξη ότι η γη μας είναι γεμάτη ιστορικούς θησαυρούς. Έσκαβα για ροδάκινα εδώ και συνάντησα ένα γυαλιστερό αντικείμενο με μερικά μικρά νομίσματα δίπλα του. Ήμουν εκπληκτικά χαρούμενος και ενθουσιασμένος όταν συνειδητοποίησα τι είναι αυτά τα αντικείμενα», είπε ο Yılmaz.
Ο Yılmaz πρόσθεσε ότι θα παραδώσει τα αρχαία αντικείμενα στο μουσείο καθώς ενισχύουν την ιστορία της περιοχής ενώ πιστεύει ότι είναι ηθικό καθήκον η διατήρηση των αρχαίων θησαυρών.
 |
| [Credit: IHA Photo] |
Η Νίκαια (σημ. Iznik) είναι μια από τις σπουδαιότερες πόλεις της Βιθυνίας. Βρίσκεται στις ανατολικές όχθες της λίμνης Ασκανίας (σημ. Iznik Golu), σε μια εύφορη πεδιάδα. Ο Ρωμαίος ποιητής Κάτουλλος γράφει ότι η φύση της περιοχής είναι ανεξάντλητη και δίνει με περισσή αφθονία τα καλύτερα φρούτα της σε όποιον καλλιεργήσει τη γη. Μεταξύ των μηνών Μαΐου και Οκτωβρίου το κλίμα είναι ιδιαίτερα ζεστό και η θερμοκρασία ανεβαίνει ειδικά στις ορεινές περιοχές. Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, η ευρύτερη έκταση της πόλης έφτανε μέχρι τον ποταμό Σαγγάριο.
Οι κάτοικοι της Νίκαιας φαίνεται να είχαν κυρίως ελληνική (μακεδονική) καταγωγή. Ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός αυτόχθονων κατοίκων φαίνεται να διείσδυσε στην πόλη μετά την ενσωμάτωσή της στο βασίλειο της Βιθυνίας. Μια επιτύμβια επιγραφή που βρέθηκε στη σύγχρονη πόλη Bazarkoy, η οποία βρίσκεται απέναντι από τη Νίκαια στις δυτικές όχθες της λίμνης Ασκανίας, υμνεί ένα στρατιώτη από τη Βιθυνία που πέθανε υπερασπιζόμενος τη «γη των πατέρων του».
Η Νίκαια φαίνεται να περιήλθε στον έλεγχο της τοπικής βασιλικής δυναστείας λίγο πριν από το 280 π.Χ. Από τότε ξεκίνησε η ακμή αλλά και η διαμάχη της με τη γειτονική Νικομήδεια, εφόσον και οι δύο πόλεις χρησιμοποιούνταν ως βασιλικοί τόποι διαμονής.
Το 72 π.Χ. έγινε μέρος της ρωμαϊκής επικράτειας. Κατά την οργάνωση της Ασίας από τον Πομπήιο, πολλά από τα εδάφη της πόλης διανεμήθηκαν σε γαιοκτήμονες, των οποίων τα ονόματα γνωρίζουμε από επιγραφές. Νομισματικά ευρήματα και οχυρωματικά έργα υποδηλώνουν το ενδιαφέρον των αυτοκρατόρων για την πόλη.4 Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, η Νίκαια συνέχισε να είναι μια από τις σημαντικές πόλεις της Μικράς Ασίας που συναγωνιζόταν τη Νικομήδεια για το ποια θα γινόταν έδρα του κυβερνήτη της επαρχίας. Επί Κλαύδιου (41-54 μ.Χ.), πήρε τον τίτλο της «πρώτης πόλης» της επαρχίας. Η έκταση και ο πληθυσμός της αυξήθηκαν επί Τραϊανού (98-117 μ.Χ.). Όταν ο Αδριανός την επισκέφτηκε το 123 μ.Χ., ξεκίνησε αμυντικά έργα που ολοκληρώθηκαν τον 3ο αιώνα, όμως δε στάθηκαν ικανά να αποκρούσουν τις επιδρομές των Γότθων το 258 μ.Χ. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου με το Σεπτίμιο Σεβήρο (193-212 μ.Χ.), η Νίκαια τάχθηκε υπέρ του Πεσκένιου Νίγερ (Pescenius Niger) και έχασε την εύνοια του αυτοκράτορα. Ο Κωνσταντίνος Α΄ την ανέδειξε σε σημαντική πόλη και συνέχιζε να ακμάζει κατά τη Βυζαντινή περίοδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια