Αλεξανδρούπολη: Εκδήλωση αφιερωμένη στον αρχαιολόγο Γεώργιο Μπακαλάκη

Ο Σύλλογος Χηλητών «Ο Άγιος Ευθύμιος ο Μαυροθαλασσίτης» και η Εφορεία Αρχαιοτήτων Έβρου με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούν σε μια εκδήλωση αφι...

Ο Σύλλογος Χηλητών «Ο Άγιος Ευθύμιος ο Μαυροθαλασσίτης» και η Εφορεία Αρχαιοτήτων Έβρου με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούν σε μια εκδήλωση αφιερωμένη στον πρωτοπόρο της αρχαιολογικής έρευνας στην περιοχή της Θράκης και της Μακεδονίας, Αρχαιολόγο και Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γεώργιο Μπακαλάκη (1908-1991), που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 29 Απριλίου 2023 και ώρα 18.00 στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης – Αίθουσα «Γεώργιος Μπακαλάκης».

Στην εκδήλωση θα μιλήσουν η Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Έβρου Δόμνα Τερζοπούλου, η Πρόεδρος του Συλλόγου Χηλητών «Ο Άγιος Ευθύμιος ο Μαυροθαλασσίτης» Δώρα Αλεξανδρή – Κυβοπούλου και ο Επίτιμος Έφορος Αρχαιοτήτων Διαμαντής Τριαντάφυλλος.

Μετά τις ομιλίες θα ακολουθήσει θεματική ξενάγηση στη μόνιμη έκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου Αλεξανδρούπολης.

Ποιός ήταν ο Γεώργιος Μπακαλάκης

Ο Γεώργιος Μπακαλάκης (Χηλή Κωνσταντινούπολης, 1908 - 26 Απριλίου 1991, Θεσσαλονίκη), ήταν Έλληνας αρχαιολόγος και καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Πρός τιμήν του υπάρχει μικρή πλατεία με το όνομά του και μαρμάρινη επιγραφή στην Νέα Χηλή του Δήμου Αλεξανδρούπολης.

Γεννήθηκε στην Χηλή της Κωνσταντινούπολης το 1908. Εργάστηκε ως επιμελητής και ως Έφορος αρχαιοτήτων και στη συνέχεια ως καθηγητής αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Γνωστός κυρίως για το ανασκαφικό έργο του στη Θράκη, το Δίον και τη Βεργίνα. Συγγραφέας μυθιστορήματος με τίτλο "Το τσιφλίκι του Μιχαλάκη". Απεβίωσε στις 26 Απριλίου του 1991 στη Θεσσαλονίκη. Ήταν παντρεμένος με την φιλόλογο Ευδοκία Εμπέογλου και πατέρας μιας κόρης.

Σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, του οποίου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ (τίτλος διδ. διατριβής: Ελληνικά αμφίγλυφα). Μετεκπαιδεύτηκε στα Πανεπιστήμια της Βιέννης, του Μονάχου και John Hopkins της Νέας Υόρκης.

Από το 1931 υπηρέτησε ως επιμελητής και στη συνέχεια ως Έφορος Αρχαιοτήτων σε διάφορες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας. Θεωρείται πρωτοπόρος στην αρχαιολογική έρευνα της Θράκης με πολυάριθμες ανασκαφικές έρευνες σε όλη την έκτασή της και κυρίως στην περιοχή της αρχαίας Στρύμης. Είναι ιδρυτής του Αρχαιολογικού Μουσείου Καβάλας.

Από το 1945 δίδαξε κλασική αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, αρχικά ως υφηγητής και στη συνέχεια ως έκτακτος και τακτικός καθηγητής. Από τη θέση αυτή συνταξιοδοτήθηκε το 1971. Εκ μέρους του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου ήταν διευθυντής της Πανεπιστημιακής Ανασκαφής του Δίου και συνδιευθυντής της Πανεπιστημιακής Ανασκαφής της Βεργίνας, μαζί με τον Μανώλη Ανδρόνικο, όπου πραγματοποίησε εκτεταμένη ανασκαφική έρευνα στο ανάκτορο. Εκ μέρους του ΑΠΘ επί σειρά ετών ανάσκαψε στους Γόλγους της Κύπρου και δημοσίευσε τα αποτελέσματα της ανασκαφής αυτής σε μονογραφία.

Ήταν μέλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου. Πήρε μέρος σε διεθνή αρχαιολογικά συνέδρια και εξέδωσε μελέτες σε αυτοτελή βιβλία ή σε επιστημονικά αρχαιολογικά περιοδικά.

Κυριότερες μελέτες

Ελληνικά Αμφίγλυφα (1946).
Ελληνικά τραπεζοφόρα (1948).
Νεάπολις, Χριστούπολις, Καβάλα, Αρχαιολογική Εφημερίς 1936.
Εκ του ιερου της Παρθένου εν Νεαπόλει, Αρχαιολογική Εφημερίς 1938.
Το παρά την Χρισούπολιν τείχισμα (1938).
Marsyas Religatus (1956).
Αρχαιολογικές έρευνες στην Θράκη 1959-1960.
Το ανάκτορο της Βεργίνας (μαζί με τους Χ.Μακαρόνα, Μ. Ανδρόνικο και Ν. Μουτσόπουλο).
Ανασκαφή Στρύμης (1967).
Ελληνικά ανάγλυφα (1969).
Φεραία Αθηνά (1973)
Satyros an einer Quelle gelagert (Antike Kunst 1966).
Attische Protogeometrische Hydria (Attenische Mitteilungen 1961).