Μόνα Λίζα: Ιστορικός ισχυρίζεται ότι έλυσε το μυστήριο με τη γέφυρα στο φόντο του πίνακα

Το τοπίο Laterina ισχυρίζεται ότι είναι ο γεωλογικός σχηματισμός που εμφανίζεται στον διάσημο πίνακα. [Credit:  Le Rocca Cultural Associatio...

Το τοπίο Laterina ισχυρίζεται ότι είναι ο γεωλογικός σχηματισμός που εμφανίζεται στον διάσημο πίνακα. [Credit: Le Rocca Cultural Association]

Η ταυτοποίηση του τοπίου είναι ένα από τα αινίγματα που περιβάλλουν το διάσημο έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Ο Ιταλός ιστορικός Σιλβάνο Βινσέτι ισχυρίζεται ότι η γέφυρα που διακρίνεται στον φόντο της Μόνα Λίζα είναι χωρίς καμία αμφιβολία η γέφυρα Romito di Laterina στην επαρχία του Αρέτσο της Τοσκάνης.

Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ζωγράφισε τη Μόνα Λίζα στη Φλωρεντία στις αρχές του 16ου αιώνα και η ταυτότητα της γυναίκας που απεικονίζεται στην ελαιογραφία -η οποία σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη είναι η Λίζα ντελ Τζιοκόντο, Ιταλίδα ευγενής και μέλος της οικογένειας Γκεραρντίνι της Φλωρεντίας και της Τοσκάνης- έχει προκαλέσει τόσες εικασίες όσο και το τοπίο στο φόντο.

Θεωρίες που έχουν κυκλοφορήσει κατά το παρελθόν έκαναν λόγο είτε για τη γέφυρα Πόντε Μπουριάνο, κοντά στη Λατερίνα, είτε για τη γέφυρα Πόντε Μπόμπιο, στη βόρεια ιταλική πόλη Πιασέντζα.

Χρησιμοποιώντας ιστορικά ντοκουμέντα και εικόνες από drone και συγκρίνοντας τον πίνακα με φωτογραφίες της περιοχής, ο Βινσέτι κατέληξε ότι πρόκειται για την «ετρουσκο-ρωμαϊκή γέφυρα Ρομίτο».

Όπως δήλωσε σε διεθνή ΜΜΕ στη Ρώμη, η πιο χαρακτηριστική λεπτομέρεια αφορά τις καμάρες. Η γέφυρα στον πίνακα του Ντα Βίντσι έχει τέσσερα τόξα, όπως και η γέφυρα Ρομίτο. Η γέφυρα Πόντε Μπουριάνο από την άλλη, έχει έξι τόξα, ενώ η Πόντε Μπόμπιο έχει περισσότερα από έξι.

Χρησιμοποιώντας το μέγεθος της εναπομείνασας καμάρας, ο Βινσέτι διαπίστωσε ότι τέσσερις καμάρες του ίδιου μεγέθους ταιριάζουν τέλεια σε όλη την έκταση του ποταμού. [Credit: Le Rocca Cultural Association]

Από τη γεφύρι που ένωνε τις όχθες του ποταμού Άρνο διασώζεται σήμερα μόνο μία καμάρα, όπως και τα θεμέλια της γέφυρας στη μία όχθη.

Έγγραφα της οικογένειας των Μεδίκων, τα οποία εντοπίστηκαν στα κρατικά αρχεία της Φλωρεντίας μαρτυρούν ότι μεταξύ 1501 και 1503 ήταν «μια πολυσύχναστη, λειτουργική γέφυρα», είπε ο Βινσέτι, προσθέτοντας ότι εκείνη την εποχή, ο Ντα Βίντσι βρισκόταν στην περιοχή Βαλ Ντ’ Άρνο, πρώτα στις υπηρεσίες του καρδινάλιου Καίσαρα Βοργία, μέλος της διασημότερης οικογένειας ευγενών στην Ιταλία της Αναγέννησης και στη συνέχεια, του Πιέρο Σοντερίνι, αξιωματούχου της Φλωρεντίας.

Ο Βινσέτι μέτρησε την απόσταση στις όχθες του ποταμού και, χρησιμοποιώντας τις διαστάσεις της εναπομείνασας καμάρας, διαπίστωσε ότι με τέσσερις καμάρες καλύπτεται η απόσταση από τη μία όχθη στην άλλη.

Η γέφυρα προσέφερε σημαντική μείωση του χρόνου μετακίνησης μεταξύ Αρέτσο, Φιέζολε και Φλωρεντίας. Παράλληλα, ο Ιταλός ιστορικός εντόπισε έγγραφα που μαρτυρούν ότι ο Ντα Βίντσι διέμενε εκείνη την εποχή συχνά στο Φιέζολε, στην κατοικία ενός θείου του ο οποίος ήταν ιερέας.

Η Σιμόνα Νέρι, δήμαρχος της Λατερίνα, δήλωσε ότι η θεωρία του Βινσέτι έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στην πόλη των 3.500 κατοίκων. Όπως είπε «πρέπει να προσπαθήσουμε να προστατεύσουμε ό,τι έχει απομείνει από τη γέφυρα, κάτι που θα απαιτήσει χρηματοδότηση».

Πηγή: The Huffington Post, με πληροφορίες από Guardian