Νέα έρευνα αποδεικνύει ότι οι Ρωμαίοι εξέτρεφαν μικρά μπουλντόγκ

Οι ερευνητές έχουν αποδείξει ότι η αναπαραγωγή μικρών βραχυκεφαλικών (κοντότερης μύτης) σκύλων γινόταν ήδη στην αρχαία Ρώμη. Έρευνα σε ένα κ...

Οι ερευνητές έχουν αποδείξει ότι η αναπαραγωγή μικρών βραχυκεφαλικών (κοντότερης μύτης) σκύλων γινόταν ήδη στην αρχαία Ρώμη. Έρευνα σε ένα κρανίο σκύλου ηλικίας 2.000 ετών δείχνει ότι ο σκύλος έμοιαζε με γαλλικό μπουλντόγκ.

Αναλύοντας τα υπολείμματα ενός κρανίου σκύλου σε μια τοποθεσία της ρωμαϊκής εποχής στην Τουρκία, οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι ο αρχαίος σκύλος είχε ένα βραχυκεφαλικό κρανίο παρόμοιο με αυτό ενός γαλλικού μπουλντόγκ.

Οστά σκυλιών βρέθηκαν το 2007, στις αρχαίες Τράλλεις, αρχαία ελληνική πόλη της Λυδίας – Καρίας, χτισμένη στην εύφορη πεδιάδα που διέτρεχε ο Μαίανδρος ποταμός, πολύ κοντά -σχεδόν ταυτίζεται- στο σημερινό Αϊδίνιο. Το εύρημα ήταν ημιτελές και λόγω της κακής κατάστασης των υπολειμμάτων κανείς δεν του έδωσε ιδιαίτερη σημασία για πολλά χρόνια. Το 2021, τα οστά τράβηξαν την προσοχή του καθηγητή Aleksander Chrószcz και του Δρ Dominik Poradowski από το Πανεπιστήμιο Περιβαλλοντικών Επιστημών και Ζωής του Wrocław και μιας ομάδας ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης με επικεφαλής τον καθηγητή Vedat Onar.

«Ευτυχώς, το κρανίο δεν ήταν τόσο κατεστραμμένο ή φθαρμένο για να μην επιτρέπει τις μετρήσεις του. Αυτή η έρευνα είναι ένα σημαντικό μέρος της συνολικής έρευνάς μας, επειδή η λήψη μετρήσεων επιτρέπει τη σύγκριση με άλλα αποτελέσματα αρχαιοζωολογικής έρευνας και με οστικό υλικό από σύγχρονα ζώα. Πραγματοποιήσαμε κρανιομετρία, ή με τον απλούστερο όρο, προσδιορίσαμε σημεία μέτρησης στα οστά του κρανίου. Με βάση αυτά τα σημεία, όχι μόνο καταφέραμε να προσδιορίσουμε την αξία των μεμονωμένων μετρήσεων, αλλά και να τα συγκρίνουμε με σύγχρονα, ελεγχόμενα αποτελέσματα κρανιομετρίας κρανίου σκύλου», λέει ο καθηγητής Aleksander Chrószcz.

[Credit: Wrocław University of Environmental and Life Sciences]

Προσθέτει ότι λόγω της κατάστασης διατήρησης των υπολειμμάτων (η μέτρηση του μήκους του κρανίου δεν ήταν δυνατή), οι ερευνητές βασίστηκαν σε άλλες μετρήσεις, όπως η περιοχή της βάσης του κρανίου, η τυμπανική κοιλότητα, τα δόντια και του ουρανίσκου.

«Σε αυτή την περίπτωση, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ήταν το κρανίο ενός βραχυκεφαλικού (κοντόμυτου) σκύλου, σχετικά μικρού μεγέθους. Η ανάλυση των διατηρημένων και μετρήσιμων τμημάτων του σκελετού του ζώου και των σκελετών σκύλων σύγχρονων φυλών δείχνει ότι πιθανότατα επρόκειτο για ένα ζώο που ήταν χαμηλότερο στο ακρώμιο από τα γνωστά, με κοντή μύτη μολοσσικά κυνηγόσκυλα, των οποίων η γενεαλογία προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα δεν υπάρχει αμφιβολία», λέει ο καθηγητής Aleksander Chrószcz.

Τονίζει ότι για να βεβαιωθούν ότι οι επιστήμονες ασχολούνταν με ένα τόσο αρχαίο εύρημα, πραγματοποιήθηκε διαδικασία χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα σε ένα αξιόπιστο, εργαστήριο αναφοράς στις Ηνωμένες Πολιτείες.

[Credit: Wrocław University of Environmental and Life Sciences]

«Η ανακάλυψη των υπολειμμάτων ενός σκύλου με αυτή την ανατομία μας φέρνει πολύτιμες πληροφορίες. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να αποδείξουν ότι στην αρχαία Ρώμη, τα μολοσσικά κυνηγόσκυλα δεν ήταν τα μόνα γνωστά βραχυκεφαλικά σκυλιά. Σημαντικό γεγονός αποτελεί ότι αυτό το ζώο ήταν πολύ μικρότερο και η μορφολογία του μοιάζει περισσότερο με αυτή ενός γαλλικού μπουλντόγκ, ενός σύγχρονου σκύλου συντροφιάς. Υποτίθεται ότι συνόδευε τον κηδεμόνα του, μοιραζόμενος μια αρκετά άνετη ζωή, αντί να είναι σκύλος εργασίας που αναφέρεται συχνά στη διαθέσιμη ρωμαϊκή βιβλιογραφία», διαβάζουμε στο δελτίο τύπου του Πανεπιστημίου Περιβαλλοντικών και Επιστημών της Ζωής του Wrocław.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το ζώο πιθανότατα φροντίστηκε όχι μόνο κατά τη διάρκεια της ζωής του, αλλά και μετά το θάνατό του. Οι σκελετικές εξετάσεις έδειξαν ότι το τετράποδο είχε εξαιρετική μεταχείριση, γεγονός που το διακρίνει από άλλα ανακαλυφθέντα οστέινα υπολείμματα σκύλων εργασίας.

«Κάποιος πρέπει να αγαπούσε αυτό το σκυλί, γιατί πιθανότατα διέταξαν να ταφεί μαζί του. Αυτό σημαίνει ότι η αγάπη μεταξύ ανθρώπων και ζώων δεν είναι μια σύγχρονη εφεύρεση», καταλήγει ο επιστήμονας από το Πανεπιστήμιο Περιβαλλοντικών Επιστημών και Επιστημών της Ζωής του Wrocław.

Πηγή: ArkeoNews