Δύο βωμοί που χρησιμοποιούνταν για θυσίες και μαντείες ανακαλύφθηκαν στο Περπερικόν

Στην αρχαία θρακική πόλη Περπερικόν, εν μέρει λαξευμένη στο βράχο στα ανατολικά βουνά της Ροδόπης στη Βουλγαρία, ανακαλύφθηκαν δύο βωμοί, ο ...

Στην αρχαία θρακική πόλη Περπερικόν, εν μέρει λαξευμένη στο βράχο στα ανατολικά βουνά της Ροδόπης στη Βουλγαρία, ανακαλύφθηκαν δύο βωμοί, ο ένας από τους οποίους χρησιμοποιούνταν για την ιερή οινοποίηση και ο άλλος για θυσίες ζώων.

Ο καθηγητής Nikolay Ovcharov, επικεφαλής της ανασκαφικής ομάδας του Περπερικού, ανακοίνωσε την ανακάλυψη δύο βωμών, εκ των οποίων ο ένας προοριζόταν για αιματηρές θυσίες, που σηματοδοτούν τα όρια μιας «ιερής» περιοχής στο νότιο τμήμα του αρχαιολογικού χώρου.

Ο καθηγητής Nikolay Ovcharov, ο οποίος διευθύνει τις ανασκαφές στην περιοχή εδώ και σχεδόν 25 χρόνια, δήλωσε στη BTA ότι οι βωμοί αυτοί αποδεικνύουν πλήρως το γεγονός ότι ο μεγάλος ναός του Διονύσου βρισκόταν στο συγκρότημα.

Οι ιέρειες του φημισμένου μαντείου του Διονύσου της Θράκης προέβλεπαν το ένδοξο μέλλον του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Αυγούστου, του πρώτου Ρωμαίου αυτοκράτορα. Αυτό μας αναφέρουν οι αρχαίοι ιστορικοί. Ωστόσο, καμία από αυτές τις αρχαίες πηγές δεν έχει δώσει ακριβή περιγραφή της τοποθεσίας του ιερού, παρά μόνο ότι βρισκόταν στο ψηλότερο βουνό της Θράκης, στα εδάφη της φυλής των Σατρών. Μέχρι στιγμής, οι ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι ο μάντης ζούσε κυρίως στα βουνά Ροδόπη και Στάρα Πλανίνα, όπου ανταγωνιζόταν το μαντείο του Απόλλωνα με έδρα τους Δελφούς σε κύρος και ακρίβεια προφητείας.

[Credit: Valentina Stoeva, BTA Kardzhali]

Ωστόσο, το Περπερικόν είναι ο μεγαλύτερος μεγαλιθικός οικισμός στα Βαλκάνια και έχει ιστορία 8.000 ετών. Με την πάροδο του χρόνου χρησιμοποιήθηκε από διάφορους πολιτισμούς, όπως οι Θράκες, οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί και η μεσαιωνική Βουλγαρική Αυτοκρατορία.

Στο Περπερικόν έχουν ανακαλυφθεί από τους αρχαιολόγους πολυάριθμοι βωμοί και ιερά που μπορεί να χρησιμοποιούνταν για θρησκευτικές τελετές προς τιμήν του Διονύσου. Αυτοί οι βωμοί, λαξευμένοι απευθείας στο βράχο, διαθέτουν συχνά λεκάνες που μπορεί να χρησιμοποιούνταν για σπονδές. Ο Διόνυσος είχε κεντρική θέση στα Ορφικά Μυστήρια, μια συλλογή θρησκευτικών πρακτικών που ξεκίνησε από τη Θράκη.

Ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν επίσης ότι ο θρακικός θεός Ζαγρεύς, γιος του Δία και της Περσεφόνης -ο οποίος διαμελίστηκε από τους Τιτάνες και ξαναγεννήθηκε- ταυτίστηκε μερικές φορές με τον Ορφικό Διόνυσο, που συνδέεται με τις μυστηριακές λατρείες και τον κύκλο της ζωής και του θανάτου. Ο Σαβάζιος (ή  Σαββάνδος), ο πατέρας του ουρανού και ιππέας, ήταν μια άλλη θεότητα που λατρευόταν στη Θράκη, και ίσως επηρέασε επίσης μεταγενέστερες ερμηνείες του Διονύσου.

«Οι πρώτες θυσίες έγιναν πριν από 3000-3200 χρόνια, στο τέλος της Εποχής του Χαλκού και στην αρχή της Εποχής του Σιδήρου», εξήγησε ο αρχαιολόγος και πρόσθεσε: «Καθώς ο βωμός είναι από τη ρωμαϊκή εποχή, χρησιμοποιούμε τα δεδομένα από εκείνη την εποχή και κάνουμε μια συγκριτική ανακατασκευή», δήλωσε ο καθηγητής Nikolay Ovcharov.

Ο καθηγητής Nikolai Ovcharov περιγράφει τη λειτουργία του βωμού.
[Credit: Valentina Stoeva, BTA Kardzhali] 

Σημείωσε ότι πιθανότατα επρόκειτο για βωμό για τους χθόνιους θεούς, όπου ήταν απαραίτητο οι άνθρωποι να ντύνονται στα μαύρα και τα ζώα να έχουν μαύρη γούνα. Πρόσθεσε ότι πρέπει να ήταν μικρά ζώα, όπως κατσίκια και πρόβατα, τα οποία έφερναν ως θυσίες, και ότι ήταν επίσης υποχρεωτικό τα ζώα να είναι υγιή. Επίσης, το ίδιο το ζώο έπρεπε να πήγαινε εθελοντικά, και όχι να σύρεται με τη βία.

Ο Ovcharov δήλωσε ότι ο βωμός πιθανότατα κατασκευάστηκε ήδη από το τέλος της Εποχής του Χαλκού ή την αρχή της Εποχής του Σιδήρου και εγκαταλείφθηκε κατά τον Μεσαίωνα. Σχετίζεται με τους ναούς του 3ου-4ου αιώνα, οι οποίοι έχουν μελετηθεί στη νότια συνοικία και περιλαμβάνουν το ναό του θεού Μίθρα, το ναό των Προγόνων και έναν άγνωστο ναό. Ο Ovcharov τόνισε ότι τα δύο μεγάλα θυσιαστήρια είναι μόνο η αρχή και αναμένονται και άλλα ευρήματα.

Πηγή: ArkeoNews