Ετρουσκικές πυραμίδες ανακαλύφθηκαν στην Ιταλία

Ανασκάβοντας μέσα στην πρώτη πυραμοειδή Ετρουσκική κατασκευή. Ξεκίνησαν οι έρευνες σε μια σειρά από πυραμοειδείς θαλάμους λαξευμένους...

Ανασκάβοντας μέσα στην
πρώτη πυραμοειδή Ετρουσκική κατασκευή.

Ξεκίνησαν οι έρευνες σε μια σειρά από πυραμοειδείς θαλάμους λαξευμένους στο βράχο, κάτω από την ηφαιστειακή τέφρα στην πόλη του Orvieto, στην Ιταλία.

Ο Δρ. David B. George του τμήματος Κλασικών Σπουδών του Saint Anselm και ο Δρ. Claudio Bizzarri του Parco dell Archeogico Ambientale Orvietano (PAAO) είναι οι επικεφαλείς της ανασκαφικής ομάδας φοιτητών από το Saint Anselm College.

Το εσωτερικό του υπόγειου χώρου είχε γεμίσει σχεδόν μέχρι την κορυφή με το ανώτερο τμήμα να χρησιμοποιείται πλέον ως σύγχρονο κελάρι. Ωστόσο, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα «χτύπησε» στο μάτι: μια σειρά από αρχαία σκαλοπάτια σκαλισμένα στον τοίχο, στοιχείο δομικού τύπου που συμβάδιζε με τα ετρουσκικά γνωρίσματα.

«Στο ανώτερο αυτό τμήμα, το οποίο τροποποιήθηκε στη σύγχρονη εποχή για να χρησιμοποιηθεί ως κελάρι κρασιών, παρατηρήσαμε μια σειρά από αρχαία σκαλοπάτια σκαλισμένα στον τοίχο. Ήταν σαφώς Ετρουσκικής κατασκευής», δηλώνει ο Δρ. David B. George.

Οι μυστηριώδεις Ετρούσκοι

Οι Ετρούσκοι έλεγχαν την περιοχή του Orvieto από το 1000 π.Χ. περίπου μέχρι τη ρωμαϊκή κατάκτηση της πόλης, το 264 π.Χ.. Ευρέως γνωστοί για την τέχνη, τη γεωργία, την μεταλλοτεχνία και το εμπόριο τους, οι Ετρούσκοι άρχισαν να μειώνονται κατά τη διάρκεια του 5^ου αιώνα π.Χ., όσο οι Ρωμαίοι αύξαναν την δύναμή τους ενώ το 300-100 π.Χ. είχαν απορροφηθεί από το ρωμαϊκό κράτος.

Η αινιγματική, μη-Ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα τους σχεδόν εξαλείφθηκε καθώς δεν άφησαν κανένα γραπτό δείγμα, το οποίο να τεκμηριώνει την κοινωνία τους. Το τελευταίο άτομο που είναι γνωστό ότι είχε τη δυνατότητα να διαβάσει Ετρουσκικά ήταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κλαύδιος. Όλοι γνωρίζουμε σχετικά για αυτό τον ισχυρό πολιτισμό, με κύριο δείγμα τους πλούσιους διακοσμημένους τάφους που βοηθούν να ανακατασκευάσουμε την ιστορία τους.

Πυραμοειδής θάλαμος

Αρχικά, η ομάδα παρατήρησε ότι οι πλευρές του λαξευμένου θαλάμου στον βράχο όπου σήμερα βρίσκεται το κελάρι, καταλήγουν σε κωνικό πυραμιδικό σχήμα. Ακόμη πιο ενδιαφέρον, ήταν μια σειρά από σήραγγες, και πάλι Ετρουσκικής κατασκευής, που υπήρχε κάτω από το κελάρι και υποδείκνυε την πιθανότητα ύπαρξης άγνωστων δομών ακόμα πιο βαθιά μέσα στην γη. Ο ιδιοκτήτης του κελαριού, Antonio Pagliaccia, ενθουσιάστηκε από το μυστήριο και ενθάρρυνε την εξερεύνηση του.

Σε συνεργασία με το τοπικό επιθεωρητή της Soprintendenza per I Beni Archeologici dell Umbria, ο Δρ. Paolo Bruschetti έλαβε άδεια για να εξερευνήσουν περαιτέρω την περίεργη κατασκευή. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν στις 21 Μαΐου του 2012, σκάβοντας πρώτα ένα σύγχρονο πάτωμα του 20ου αιώνα και καταλήγοντας με έναν πλήρη σωρό σκουπιδιών που περιελάμβανε από παλιά παπούτσια του τένις, μέχρι σπασμένα πιάτα και άλλα αντικείμενα που χρονολογούνταν από τον 19ο μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Μετά τη μετακίνηση εδάφους πάχους ενός μέτρου και των ανάλογων μπαζών που προέκυψαν, οι ανασκαφείς έφτασαν σε ένα στρώμα επιφάνειας που περιελάμβανε ένα μεσαιωνικό δάπεδο.

 Ωστόσο, αμέσως κάτω από αυτό το δάπεδο υπήρχε ένα στρώμα, το οποίο προς έκπληξη όλων, περιείχε πολιτιστικό υλικό και αντικείμενα, όπως αττική ερυθρόμορφη κεραμική από τα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. και Ετρουσκική αγγειοπλαστική με επιγραφές του 6ου - 5ου αιώνα π.Χ. καθώς και αντικείμενα που χρονολογούνταν στο 1000 π.Χ..

Θραύσμα ετρουσκικής κεραμικής bucchero του 6ου αιώνα π.Χ.
που βρέθηκε στα χαμηλότερα στρώματα.

Αυτό το στρώμα πλήρωσης φαίνεται να είχε μεταφερθεί από διάφορους τάφους ως μέρος μιας επιχείρησης εκκαθάρισης και κατατέθηκε στην πυραμιδική κοιλότητα διαμέσου του κέντρο της κορυφής της, που σήμερα καλύπτεται από μια μεσαιωνική καμάρα. Το στρώμα είναι εντυπωσιακό και χαρακτηρίζεται από την έλλειψη μαύρης Ετρουσκικής κεραμικής που υποδεικνύει ότι ο χώρος σφραγίστηκε πριν από την Ελληνιστική περίοδο στα μέσα του 5^ου αιώνα π.Χ..

Είναι πιθανόν ο χώρος να είχε ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και να χρησιμοποιήθηκε ως κελάρι. Καθώς οι ανασκαφές συνεχίστηκαν κάτω από αυτό το στρώμα, οι ανασκαφείς ήρθαν αντιμέτωποι με στείρο γκρι υλικό πάχους 1,5 μ. το οποίο είχε σκόπιμα εναποτεθεί από μία οπή στην κορυφή της πυραμιδικής δομής, η οποία τώρα έχει αποκοπεί λόγω της μεσαιωνικής κατασκευής.

Μοναδικό κτιριακό συγκρότημα με πυραμοειδής χώρους και σήραγγες

Κάτω από αυτό όμως, υπήρχε άλλο ένα στρώμα και μια σειρά από σκάλες λαξευμένες στην πέτρα - που έδωσε τις πρώτες ενδείξεις για την προέλευση της κατασκευής – οι οποίες συνέχιζαν κάτω από τον τοίχο και έστριβαν σε μια γωνιά. Κάτω από την γωνία αυτή, υπήρχε δομή που είχε χτιστεί στον τοίχο και που ίσως να συνέχιζε την κατασκευή των λαξευμένων σκαλοπατιών, με ξύλινες σκάλες. Το υλικό από όλο αυτό το πλαίσιο χρονολογείται στα μέσα του 5^ου αιώνα π.Χ.. Σε αυτό το επίπεδο, επίσης, βρέθηκε μια σήραγγα να οδηγεί σε μια άλλη πυραμιδική κατασκευή: αυτό το τούνελ χρονολογείται πριν από τον 5^ο αιώνα π.Χ..

«Κάτω από αυτό το υλικό υπήρχε ένα καφέ στρώμα που σήμερα ανασκάπτουμε. Περιέργως, τα πέτρινα σκαλιστά σκαλοπάτια διατρέχουν κάτω από το τείχος, καθώς συνεχίζουμε το σκάψιμο. Δεν γνωρίζουμε πού πρόκειται να μας οδηγήσει», είπε ο Δρ. Bizzarri.

Σήραγγα που ενώνει τoν πρώτη πυραμοειδή θάλαμο με τον επόμενο.

Μέχρι στιγμής, οι ανασκαφείς έχουν αφαιρέσει 3 μέτρα εδάφους και η πυραμιδική κατασκευή συνεχίζει ακόμα προς τα κάτω. Είναι πλέον ένας σπηλαιώδης χώρος που αυξάνεται περίπου 10 μέτρα βάθος από το τρέχον επίπεδο της ανασκαφής στο ισχύον ανώτατο όριο του κελαριού.

Οι επικεφαλείς αρχαιολόγοι είναι ακόμα μπερδεμένοι ως προς την λειτουργία της κατασκευής αν και είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για στέρνα. Ο Δρ. Bizzarri σημειώνει ότι δεν έχουν καταγραφεί τέτοιου τύπου κατασκευές οπουδήποτε στην Ιταλία ή στον Ετρουσκικό κόσμο.

Ο Δρ. George σημειώνει ότι θα μπορούσε να αποτελεί μέρος ενός ιερού, και εφιστά την προσοχή στις πυραμοειδής κατασκευές που περιγράφονται στις φιλολογικές πηγές ως μέρος του τάφου Lars Porsena. Ο Lars Porsena ήταν Ετρούσκος βασιλιάς που κυβέρνησε τις πόλεις Chiusi και Orvieto, στο τέλος του 6ου αιώνα π.Χ..

Η ανασκαφική ομάδα του Saint Anselm
στον  χώρο ανασκαφής στο Castel Viscardo της Umbria.

Ο Δρ. Bizzarri είναι ακόμα επιφυλακτικός με αυτή την προοπτική καθώς δεν συμβαδίζει με αυτό που έχει αρχίσει να εμφανίζεται στην ανασκαφή, αλλά έχει ανοίξει ενδιαφέρουσες δυνατότητες. Και οι δύο συμφωνούν ότι η απάντηση τους περιμένει στο επίπεδο της βάσης, το οποία μπορεί να είναι 4, 5 ή περισσότερα μέτρα κάτω από το επίπεδο που έχουν φτάσει τώρα.

«Το πιο πιθανό είναι, η απάντηση να μας περιμένει στο κάτω μέρος. Το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε πραγματικά πόσο θα πρέπει να σκάψουμε για να φτάσουμε ως εκεί», δηλώνει ο Δρ. Bizzarri.

Οι υπόγειες πυραμοειδής κατασκευές του Orvieto θα μπορούσε να προσφέρουν μια μοναδική εικόνα για τον Ετρουσκικό πολιτισμό και θα ενισχύσει το έργο της ομάδας που διεξάγει την ανασκαφή τα τελευταία 6 χρόνια  στη περιοχή.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο, η επόμενη ανασκαφική περίοδος θα είναι συναρπαστική.

Πηγή: Past Horizons, Live Science