Στρατηγός των καραμπινιέρων Τζοβάνι Νίστρι, διοικητής τάγματος -συγγνώμην, λάθος... Διευθυντής των ανασκαφών της Πομπηίας! Μπορεί στ...
Στρατηγός των καραμπινιέρων Τζοβάνι Νίστρι, διοικητής τάγματος -συγγνώμην, λάθος... Διευθυντής των ανασκαφών της Πομπηίας! Μπορεί στην αρχή να φαίνεται απίστευτο, αλλά στον παράξενο πλανήτη που λέγεται Νάπολη όλα μπορούν να συμβούν.
Πώς έφτασε ο πιο προβεβλημένος αρχαιολογικός χώρος της Ιταλίας να θέλει στρατιωτικό για να βγουν πέρα οι ανασκαφές και η συντήρηση των κτηρίων του χώρου; Μα φυσικά, χάρη στην Καμόρα. Για να είμαστε δίκαιοι, χάρη και στον Μπερλουσκόνι.
Στη μεταπολεμική Ιταλία ήταν κοινό μυστικό η διείσδυση της Μαφίας και της Καμόρα σε όλα τα τεχνικά έργα και τις κατασκευές. Άλλωστε, όπως προέκυψε από παλιότερες ανακρίσεις, η τεχνική εταιρεία χάρη στην οποία αναρριχήθηκε ο καβαλιέρε στήθηκε με ρευστό της σιτσιλιάνικης Μαφίας.
Στα χρόνια της πρωθυπουργίας του Σίλβιο (1994, 2000-2005, 2007-2011) ο πολιτισμός ήταν αποδεκτός μόνο όπως τον εννοούσε αυτός, δηλαδή σκουπιδοκάναλα με ηλίθια παιχνίδια και με μοντέλες, των οποίων μαθεύτηκε ο κανονικός ρόλος χάρη στις ανακρίσεις για τα μπούνγκα-μπούνγκα. Οι αρχαιότητες εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους. Ο,τι κατέρρευσε με τους σεισμούς στο Αμπρούτσο και στην Μπολόνια, δηλώθηκε ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να αποκατασταθεί. Χειρότερα ήταν τα πράγματα όπου τοπική εξουσία ήταν η φασιστική Λέγκα του Βορρά του Ουμπέρτο Μπόσι. Εκεί μηδενίστηκαν τα κονδύλια για τον πολιτισμό με έναν τρόπο εκδικητικό και απόλυτα γκεμπελικό («όποτε ακούω κουλτούρα, τραβάω το πιστόλι μου...»).
Στην Πομπηία, λοιπόν, η εγκατάλειψη έκανε ώστε τα τελευταία χρόνια με κάθε νεροποντή να καταρρέει τουλάχιστον ένας τοίχος ή μία οικία, χωρίς ελπίδα να αποκατασταθεί. Τα κονδύλια από το κράτος ή την UNESCO ή την Ε.Ε. έπεφταν στην καταβόθρα των εργολάβων της Καμόρα και εξαφανίζονταν πριν γίνει οτιδήποτε. Αλλά και όταν γινόταν, καλύτερα να έμενε το μνημείο όπως είναι.
Η λογική της εργολαβίας για αναστήλωση ενός κίονα ήταν η εξής: Τρυπάμε τον κίονα σε όλο το μήκος. Περνάμε μπετόβεργες σαν σουβλάκι. Συμπληρώνουμε με τσιμέντο. Όποιος Έλληνας τεχνικός, μαθημένος στη λεπτομερειακή, με κάθε δεοντολογία, επέμβαση στα ελληνικά μνημεία, έβλεπε τα ιταλικά κατορθώματα, έφριττε. Για να πάρει κανείς μια ιδέα τέτοιας επέμβασης, δεν χρειάζεται να πάει ώς τη Νάπολη. Στην αναστήλωση της Ακρόπολης της Λίνδου από το φασίστα διοικητή Ντε Βέκι το 1938, όταν αναμενόταν επίσκεψη του Μουσολίνι στη Ρόδο, εφαρμόστηκαν όλα τα παραπάνω. Έτσι, οι σημερινές αναστηλώσεις της Λίνδου από την ελληνική αρχαιολογική υπηρεσία είχαν κύριο στόχο τη διάσωση όσου τμήματος των μνημείων είχε περισωθεί από την καταστροφική ιταλική επέμβαση και τη διάβρωση κάθε μπετόβεργας, που τίναζε έξω όλον τον κίονα. Επρόκειτο ακριβώς για το φασισμό στην αρχαιολογία.
Γυρνάμε στην Πομπηία, όπου φέτος προβλέπονταν 105 εκατομμύρια ευρώ για αναστηλώσεις και ανασκαφές. Η κυβέρνηση Λέτα και ο υπουργός Πολιτισμού Μπράι θεωρούν ότι ο στρατηγός των καραμπινιέρων (με αρχαιολόγο υποδιευθυντή) μπορεί να βάλει κάποια τάξη στην απόλυτη διαφθορά. Αμφιβάλλουμε, αλλά δεν μας πέφτει λόγος.
Πηγή: Ν. Μπελογιάννης, Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια