Το πλοίο είχε θαφτεί πάνω σε μια πέτρινη βάση, δίπλα σε έναν μασταμπά, δηλαδή έναν πυραμιδοειδή τάφο όπου θάβονταν αξιωματούχοι της ...
Το πλοίο είχε θαφτεί πάνω σε μια πέτρινη βάση, δίπλα σε έναν μασταμπά, δηλαδή έναν πυραμιδοειδή τάφο όπου θάβονταν αξιωματούχοι της αρχαίας Αιγύπτου.
Ένα σχετικά καλοδιατηρημένο πλοίο, μήκους 18 μέτρων και ηλικίας σχεδόν 4.500 ετών, ήρθε στο φως στη νεκρόπολη των πυραμίδων του Αμπουσίρ, κοντά στο Κάιρο, όπως ανακοίνωσαν σήμερα Δευτέρα τσέχοι αρχαιολόγοι που έκαναν την ανακάλυψη.
Το πλοίο είχε θαφτεί πάνω σε μια πέτρινη βάση, δίπλα σε έναν μασταμπά, δηλαδή έναν πυραμιδοειδή τάφο από αυτούς που προορίζονταν για τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους της αρχαίας Αιγύπτου.
Πιθανότατα ανήκε στον ιδιοκτήτη του τάφου που φαίνεται ότι ήταν «μια προσωπικότητα πολύ μεγάλου κύρους», αναφέρει ο τσέχος αρχαιολόγος Μίροσλαβ Μπάρτα, ο επικεφαλής της αποστολής, σε ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου.
Το Αμπουσίρ βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα νότια του Καΐρου και είναι αρχαιολογικός χώρος γνωστός κυρίως για τις πυραμίδες διαφόρων φαραώ, οι οποίες πάντως είναι πολύ μικρότερες από εκείνες της Γκίζας, στα προάστια της αιγυπτιακής πρωτεύουσας.
Ο μασταμπάς δεν βρισκόταν ακριβώς δίπλα σε κάποιον από τους βασιλικούς τάφους και για αυτό πιστεύεται ότι ο ιδιοκτήτης του «πιθανότατα δεν ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας», συνεχίζει η ανακοίνωση.
Η ανακάλυψη ωστόσο είναι αξιοσημείωτη καθώς «θα συμβάλλει να καταλάβουν καλύτερα» οι επιστήμονες την τέχνη της ναυπήγησης στην αρχαία Αίγυπτο και «τη σημασία των πλοίων στις ταφικές τελετές». «Εκεί όπου υπάρχει ένα πλοίο θα μπορούσαν να υπάρχουν και πολλά άλλα» τόνισε ο κ. Μπάρτα, που σκοπεύει να συνεχίσει τις ανασκαφές στο Αμπουσίρ.
«Μολονότι το πλοίο απέχει περίπου 12 μέτρα από τον μασταμπά [...] ο προσανατολισμός του, το μέγεθός του και τα κεραμικά που βρέθηκαν στο εσωτερικό του δείχνουν ότι υπάρχει κάποια προφανής σχέση ανάμεσα στον τάφο και το πλοίο», συνεχίζει η ανακοίνωση του υπουργείου. Και τα δύο ευρήματα χρονολογούνται από το τέλος της 3ης ή τις αρχές της 4ης δυναστείας, δηλαδή γύρω στα 2550 π.Χ.
«Οι ξύλινες σανίδες ενώνονταν μεταξύ τους με ξύλινους πείρους, οι οποίοι διακρίνονται μέχρι και σήμερα στην αρχική θέση τους. Η άμμος της ερήμου που το κάλυψε βοήθησε να διατηρηθούν τα φυτικά υλικά του» και μάλιστα «ορισμένα από τα σχοινιά που συγκρατούσαν τον σκελετό του πλοίου παραμένουν ακόμη στη θέση τους», διευκρινίζεται στην ανακοίνωση του υπουργείου.
Πηγή: ΣΚΑΪ
Δεν υπάρχουν σχόλια