Το «Κονάκι του Γιδά» ανάμεσα στα υπό απειλή μνημεία της Ευρώπης

Το «Κονάκι του Γιδά» είναι ένα δείγμα της κληρονομιάς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη νότιο-ανατολική Ευρώπη, που συνδέει το παρελθόν πολλώ...

Με αφορμή τη 10η επέτειο του προγράμματος «7 Υπό Απειλή» (7 Most Endangered), η Europa Nostra -η ευρωπαϊκή φωνή της κοινωνίας των πολιτών, αφοσιωμένη στην πολιτιστική και φυσική κληρονομιά- και το Ινστιτούτο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ανακοίνωσαν τους 11 πλέον επαπειλούμενους τόπους πολιτισμικής κληρονομιάς στην Ευρώπη, όπως συμπεριλήφθηκαν στη βραχεία λίστα για το πρόγραμμα του τρέχοντος έτους.

Τα 11 μνημεία και τόποι πολιτιστικής κληρονομιάς υπό απειλή στην Ευρώπη για το 2023 είναι τα εξής: Κονάκι του Γιδά (Ελλάδα), Σιδηροδρομικός Σταθμός Kortrijk (Βέλγιο), Κτήμα και Βασιλικό Μουσείο Mariemont (Βέλγιο), Μνημειακό Κοιμητήριο Παρτιζάνων (Βοσνία), Φρούριο Tchakvinji (Γεωργία), Συγκρότημα του Οίκου των Αδελφών Μοναχών (Γερμανία), Μουσείο Herman Ottó (Ουγγαρία), Πάρκο Memento (Ουγγαρία), Πολιτιστικό Τοπίο Paštrovska Gora (Μαυροβούνιο), Πολιτιστικό Τοπίο Sveti Stefan (Μαυροβούνιο), Νερόμυλοι του Bistrica (Σερβία).

Η επιλογή έγινε με βάση την εξαιρετική σημασία και πολιτισμική αξία καθενός από τους τόπους καθώς και με βάση τον σοβαρό κίνδυνο που αντιμετωπίζουν σήμερα. Το επίπεδο εμπλοκής των τοπικών κοινοτήτων και η δέσμευση δημόσιων και ιδιωτικών φορέων για τη διάσωση αυτών των τόπων θεωρήθηκαν κρίσιμες προστιθέμενες αξίες. Ένα άλλο κριτήριο επιλογής ήταν η δυνατότητα αυτών των τόπων να λειτουργήσουν ως καταλύτης για αειφόρο κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη και ως μέσο προώθησης της ειρήνης και του διαλόγου τοπικά, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

Οι συγκεκριμένοι τόποι πολιτισμικής κληρονομιάς συμπεριλήφθηκαν στη βραχεία λίστα από μια διεθνή Συμβουλευτική Επιτροπή, αποτελούμενη από εμπειρογνώμονες που ειδικεύονται στην ιστορία, την αρχαιολογία, την αρχιτεκτονική, τη συντήρηση, την ανάλυση και χρηματοδότηση έργων.

Ιδιαίτερο δείγμα όψιμης oθωμανικής αρχιτεκτονικής

Το «Κονάκι του Γιδά» στην μικρή πόλη της Αλεξάνδρειας κοντά στη Θεσσαλονίκη είναι ένα ιδιαίτερο δείγμα της όψιμης oθωμανικής αρχιτεκτονικής της Βόρειας Ελλάδας. Στο παρελθόν υπήρξε εξοχική κατοικία του τοπικού γαιοκτήμονα (τσιφλικά), διοικητικό και κοινωνικό κέντρο της γαιοκτησίας (τσιφλικιού). Το όνομα «Κονάκι του Γιδά» συγκροτείται από τον τουρκικό όρο «konak», που μπορεί να μεταφραστεί ως αρχοντικό και το τοπωνύμιο «Γιδάς» αναφέρεται στο χωριό που υπήρξε η σημερινή πόλη της Αλεξάνδρειας.

Πιθανότητα κατασκευάστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα· το ύφος του μπορεί να ενταχθεί στην εποχή του Οθωμανικού Εκσυγχρονισμού και επιδεικνύει τις ικανότητες Βαλκάνιων περιπλανώμενων τεχνιτών. Τα χαρακτηριστικά αυτά έγκεινται στον κλειστό εξώστη (σαχνισί) και στη συμμετρική διάρθρωση της πρόσοψης και της κάτοψης. Οι κατασκευαστικές τεχνικές είναι, επίσης, πολύ σημαντικές για την ιστορία της νότιο-ανατολικής ευρωπαϊκής οικοδομικής τέχνης, καθώς στο κονάκι εφαρμόστηκε ένας σύνθετος συνδυασμός υλικών και τεχνικών, όπως ωμές πλίνθοι, τούβλα, ξύλινα πλαίσια με επικάλυψη σανίδων ή επιχρίσματος.

Το «Κονάκι του Γιδά» είναι ένα δείγμα της κληρονομιάς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη νότιο-ανατολική Ευρώπη, που συνδέει το παρελθόν πολλών oθωμανικών και ευρωπαϊκών οικισμών και κοινοτήτων της υπαίθρου. Γι’ αυτό η αποκατάσταση και αξιοποίηση του Κονακιού του Γιδά μπορεί να αποτελέσει ένα κέντρο ανάπτυξης της αγροτικής αυτής πόλης και παράδειγμα «ενεργοποίησης» και άλλων μνημείων της υπαίθρου.

Το 1912, η Αλεξάνδρεια (τότε Γιδάς) εντάχθηκε στο «Βασίλειο της Ελλάδος». Το «Κονάκι του Γιδά» σύντομα αποτέλεσε την κατοικία και ιατρείου του γιατρού της περιοχής. Ωστόσο, από τη δεκαετία του 1970, το κτήριο, κατά κύριο λόγο, έμεινε ακατοίκητο και σταδιακά μετατράπηκε σε ερείπιο.

Κατά τη διάρκεια των 40 χρόνων εγκατάλειψης, δεν υπήρξε καμία προστασία ή άλλη επέμβαση συντήρησης του κονακιού. Κάποια στιγμή, ένα σημαντικό τμήμα του κατέρρευσε. Έκτοτε, προοδευτικά αποσυντίθεται. Το υπολειπόμενο τμήμα της στέγης προστατεύει την ξύλινη δομή του κτηρίου, που με τη σειρά της αποτρέπει την ολική κατάρρευσή του. Παρόλα αυτά, η στέγη χρήζει προστασίας, ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω βλάβη της υπόλοιπης κατασκευής από τα καιρικά φαινόμενα. Καθιζήσεις του εδάφους μπορούν πρόσθετα να προκαλέσουν βλάβες στη βάση του κτηρίου, ενώ υπάρχουν αρκετές επικίνδυνες ρωγμές σε όλη την κατασκευή.

Πηγή: Ναυτεμπορική