Ιστορία με αφετηρία το 5.000 π.Χ. Στην περιοχή των Φιλίππων οργανωμένη ζωή υπήρξε πολύ πριν από τον βασιλιά Φίλιππο - ήδη από την προϊσ...
Ιστορία με αφετηρία το 5.000 π.Χ.
Στην περιοχή των Φιλίππων οργανωμένη ζωή υπήρξε πολύ πριν από τον βασιλιά Φίλιππο - ήδη από την προϊστορική εποχή. Αφετηρία θεωρείται το 5.000 π.Χ. και η ανθρώπινη παρουσία συνεχίστηκε αδιάλειπτα ως την πρώιμη εποχή του σιδήρου (μεταξύ 1050 και 700 π.Χ.).
Ο οικισμός εκείνος εγκαταλείφθηκε για να αναπτυχθεί ένας άλλος πιο δυτικά, στην κορυφή του οχυρού λόφου.
Το 360 π.Χ., στην ακρόπολη αυτή, Θάσιοι με αρχηγό τον Καλλίστρατο ίδρυσαν την αποικία των Κρηνιδών. Η οποία βρισκόταν πάνω στον μόνο δρόμο που ένωνε το εσωτερικό της αρχαίας Θράκης με τα παράλια και περνούσε ανάμεσα στους πρόποδες του Ορβήλου όρους και στα έλη.
Ετσι κατάφεραν να εξασφαλίσουν στη Θάσο πρόσβαση σε γεωργικά προϊόντα, σε ξυλεία και στα ορυχεία του Παγγαίου. Μόλις 5 χρόνια αργότερα, φοβούμενοι τις θρακικές φυλές της περιοχής, προσέφυγαν για προστασία στον βασιλιά Φίλιππο Β’, ο οποίος κατέλαβε την πόλη το 356 π.Χ., την οχύρωσε, τη μετονόμασε και εγκατέστησε εκεί Μακεδόνες αποίκους.
Χάρη στα νέα ορυχεία χρυσού που ανακαλύφθηκαν σε κοντινή περιοχή, η πόλη απέκτησε ισχυρή οικονομία.
Μετά μια περίοδο παρακμής, επανήλθε στο προσκήνιο το 42 μ.Χ., όταν έγινε εδώ η περίφημη μάχη των Φιλίππων ανάμεσα στους ρωμαϊκούς στρατούς των δημοκρατικών του Βρούτου και του Κάσσιου και των συνεχιστών της πολιτικής του Ιουλίου Καίσαρα, Οκταβιανού και Αντώνιου (όπου ηττήθηκαν οι δημοκρατικοί).
Οι Φίλιπποι μετατράπηκαν σε αυτοκρατορική αποικία και τόπο εγκατάστασης βετεράνων στρατιωτικών. Μεταξύ 49-50 μ.Χ. η παράδοση προσθέτει στην ιστορία τους ένα σημαντικό, για τους χριστιανούς, γεγονός: την άφιξη του Αποστόλου Παύλου. Με την επικράτηση του χριστιανισμού τον 4ο αιώνα, στα σημεία όπου βρίσκονταν κατεστραμμένα δημόσια κτίρια υψώθηκαν μεγαλόπρεποι χριστιανικοί ναοί (τρεις από τους οποίους υπάρχουν σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο) και οι Φίλιπποι έγιναν προσκυνηματικό κέντρο.
Η παρακμή ξεκίνησε στο τέλος του 6ου αιώνα και στις αρχές του 7ου, επειδή οι κάτοικοι δεν είχαν πλέον τη δυνατότητα να αναστηλώσουν τα κτίρια που έπληξαν καταστροφικοί σεισμοί.
Οι σλαβικές επιδρομές χειροτέρεψαν την κατάσταση κι έτσι πολλοί εγκατέλειψαν την πόλη, που τελικά ερήμωσε τον 14ο αιώνα με την εμφάνιση των Τούρκων.
Από το αρχαίο θέατρο στη «φυλακή του απόστολου Παύλου»
Η παλιά εθνική οδός, αν και δεν χρησιμοποιείται πια, χωρίζει τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων σχεδόν στη μέση. Οι πληροφορίες σχετικά με την πόλη που ίδρυσε ο Φίλιππος είναι λίγες σε σχέση με τις πόλεις των επόμενων περιόδων, επειδή τα μνημεία που έχουν ανασκαφεί ανήκουν κυρίως στους ρωμαϊκούς και παλαιοχριστιανικούς χρόνους.
Οι αρχαιολόγοι έχουν διακρίνει το βόρειο από το νότιο τμήμα. Στο πρώτο εντάσσεται το θέατρο του 4ου αιώνα, που έκτισε πιθανότατα ο Φίλιππος, ιερά, η Βασιλική Α’ (5ου-6ου αιώνα), η λεγόμενη φυλακή του Αποστόλου Παύλου και η Βασιλική Γ’ (4ος -6ος αιώνας).
Στο δεύτερο τμήμα υπάρχουν ίχνη της θεωρούμενης ως Εγνατίας οδού και τα δημόσια κτίρια της πόλης, η περίφημη Βασιλική Β’, το Οκτάγωνο, το Επισκοπείο, το Βαλανείο.
Η ακρόπολη. Κάτω μέρος των τειχών |
Ψηλά πάνω στον λόφο βρίσκεται η Ακρόπολη και στο εσωτερικό της ο τετράπλευρος πύργος των υστεροβυζαντινών χρόνων. Γύρω του υπάρχει βυζαντινό τείχος θεμελιωμένο πάνω σ’ εκείνο της εποχής του Φιλίππου.
Το τείχος ξεκινώντας από εδώ περιέκλειε τμήμα της πεδιάδας. Η περίμετρός του έφτανε τα 3,5 χλμ. και είχε ισχυρούς πύργους. Για να ανέβετε εδώ από το μονοπάτι θα χρειαστείτε περίπου 45 λεπτά.
Στο βόρειο τμήμα. Το αρχαίο θέατρο είναι αυτό που θα δείτε πρώτο μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο. Εχει γίνει ακόμη πιο διάσημο τα τελευταία χρόνια χάρη στα πολιτιστικά δρώμενα που διοργανώνονται εδώ, με σημαντικότερο το φεστιβάλ αρχαίου δράματος.
Το εντυπωσιακό μνημείο είναι από τα αρχαιότερα οικοδομήματα της πόλης, ενώ παρεμβάσεις έγιναν από τους Ρωμαίους για να χρησιμοποιηθεί ως αρένα. Η αποκατάσταση που έγινε το 1950, πάντως, το έχει... ενισχύσει με μεγάλες δόσεις μπετόν - κάτι που αλλοιώνει την εικόνα του.
Το επόμενο αξιόλογο μνημείο μπροστά στο οποίο θα βρεθείτε είναι η Βασιλική Α’ με εγκάρσιο κλίτος και μεγαλοπρεπή γλυπτικό διάκοσμο. Είναι η πρώτη εκκλησία που ανασκάφηκε και το συγκρότημά της είναι τεράστιο. Μετά την καταστροφή της, στη νοτιοδυτική άκρη του αιθρίου χτίστηκε παρεκκλήσι κάτω από το οποίο υπάρχει μια δεξαμενή: η παράδοση λέει πως ήταν η φυλακή του Αποστόλου Παύλου και είχε μετατραπεί σε χώρο λατρείας.
Τα τενάγη
Αιώνες πριν, οι απέραντες εκτάσεις που αντικρίζετε γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων και ονομάζονται τενάγη, ήταν έλος. Η πιο αξιόλογη προσπάθεια για την αποξήρανσή τους -εκτός από αυτήν που έγινε το 1930 για να μοιραστούν αγροτικοί κλήροι στους πρόσφυγες -ανήκει στον Φίλιππο Β’ βασιλιά της Μακεδονίας, τον 4ο αιώνα π.Χ. Κι αυτό γιατί έγκαιρα αντιλήφθηκε ότι η νέα πόλη που δημιούργησε και βάφτισε δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί όσο τα έλη έφταναν στις παρυφές της και εξαφάνιζαν την καλλιεργήσιμη γη.
Οι λίγες επιγραφές που βρέθηκαν στις ανασκαφές και που χρονολογούνται στην Ελληνιστική εποχή μας πληροφορούν για την προσωπική επέμβαση του Μ. Αλεξάνδρου στο ζήτημα της αποξήρανσης των Τεναγών, για την περιοδική πώληση του αξιώματος του ιεροκύρηκα, για ένα ψήφισμα προς τιμήν κάποιου πολίτη που δάνεισε στην πόλη χρηματικό ποσό με μικρό ή δίχως τόκο. Από ένα ψήφισμα των Φιλίππων στα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ που βρέθηκε στην Κώ, μαθαίνουμε για την υποδοχή των Θεωρών της νήσου, που ήρθαν στους Φιλίππους να κηρύξουν εκεχειρία και να κάνουν γνωστό τον εορτασμό των Ασκληπιείων. Η τοπική βουλή απένειμε στους απεσταλμένους διάφορες τιμές και ενέκρινε ένα στρατιωτικό απόσπασμα για την συνοδεία τους ως την Νεάπολη(Καβάλα).
Το ανακαινισμένο μουσείο
Το αρχαιολογικό μουσείο των Φιλίππων έχει ανακαινιστεί εκ βάθρων και έχει γίνει επανέκθεση των εκθεμάτων. Με τη νέα του μορφή ο επισκέπτης περνάει πρώτα από τα προϊστορικά εκθέματα και ανεβαίνοντας στον όροφο βλέπει τα παλαιοχριστιανικά, με αναφορά στις πράξεις των Αποστόλων και την εικόνα του Αποστόλου Παύλου, με επιγραφές, μαρμάρινα μέλη και εκκλησιαστικά έπιπλα.
Μύθοι και θρύλοι
Η περιοχή του Παγγαίου και ιδιαίτερα η περιοχή των Φιλίππων από πολύ νωρίς τράβηξαν το ενδιαφέρον του αρχαίου ελληνικού κόσμου.
Θρύλοι, μύθοι, λατρείες, ιστορικά γεγονότα δέθηκαν στενά με αυτόν τον τόπο. Το κοντινό Παγγαίο, που φαίνεται τόσο καθαρά από τους Φιλίππους, ήταν σπουδαίο θρησκευτικό κέντρο με αρχαία μυθολογική παράδοση, αλλά και σημαντικός οικονομικός παράγοντας, με μεγάλα δάση και πλούσια μεταλλεία.
Εδώ σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, πρώτος ο Φοίνικας Κάδμος βρήκε τα χρυσωρυχεία και εδώ κόπηκαν τα πιο αρχαία νομίσματα της περιοχής, με διονυσιακές παραστάσεις. Κοντά στη χιονοσκέπαστη κορυφή του Παγγαίου είχε ο Διόνυσος το μαντείο του, στο οποίο χρησμοδοτούσε μια γυναίκα, η Πρόμαντις, τους χρησμούς της οποίας ανακοίνωναν στους πιστούς οι ιερείς του θεού οι Προφητεύοντες. Το μαντείο του Διονύσου το εξουσίαζαν οι πολεμικοί Σάτρες. Σύμφωνα πάλι με αρχαίους μύθους, στο Παγγαίο κατασπαράχθηκε από τις Μαινάδες ο Ορφέας. Ακόμη, εδώ ξετυλίγεται ο μύθος για τον βασιλιά των Ηδωνών Λυκούργο, τον αντίπαλο του Διονύσου.
Στις πυκνόφυτες πλαγιές του βουνού σχηματίσθηκαν Διονυσιακοί θίασοι και εδώ αναπτύχθηκαν ιδέες για την ευθανασία. Ακόμα, μια αρχαία παράδοση που την διέσωσε ο Αππιανός -Ρωμ. Εμφύλ. IV, 105- τοποθετεί κοντά στους Φιλίππους, σε ένα ποταμάκι τον Ζυγάκτη, τη θέση όπου ο Πλούτωνας άρπαξε στο σκοτεινό βασίλειό του, την Περσεφόνη ενώ αυτή μάζευε λουλούδια.
Ο Πεισίστρατος ήρθε στο Παγγαίο εξόριστος για να βρεί χρυσό και μισθοφόρους. Επίσης και ο Θουκυδίδης πέρασε στο Παγγαίο τα χρόνια της εξορίας του, γράφοντας την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου και πιθανόν να πέθανε εδώ. Τα μεταλλεία χρυσού του Παγγαίου αποτέλεσαν βασικό οικονομικό πόρο και συνετέλεσαν στην ακμή του Μακεδονικού βασιλείου.
Θρύλοι, μύθοι, λατρείες, ιστορικά γεγονότα δέθηκαν στενά με αυτόν τον τόπο. Το κοντινό Παγγαίο, που φαίνεται τόσο καθαρά από τους Φιλίππους, ήταν σπουδαίο θρησκευτικό κέντρο με αρχαία μυθολογική παράδοση, αλλά και σημαντικός οικονομικός παράγοντας, με μεγάλα δάση και πλούσια μεταλλεία.
Εδώ σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, πρώτος ο Φοίνικας Κάδμος βρήκε τα χρυσωρυχεία και εδώ κόπηκαν τα πιο αρχαία νομίσματα της περιοχής, με διονυσιακές παραστάσεις. Κοντά στη χιονοσκέπαστη κορυφή του Παγγαίου είχε ο Διόνυσος το μαντείο του, στο οποίο χρησμοδοτούσε μια γυναίκα, η Πρόμαντις, τους χρησμούς της οποίας ανακοίνωναν στους πιστούς οι ιερείς του θεού οι Προφητεύοντες. Το μαντείο του Διονύσου το εξουσίαζαν οι πολεμικοί Σάτρες. Σύμφωνα πάλι με αρχαίους μύθους, στο Παγγαίο κατασπαράχθηκε από τις Μαινάδες ο Ορφέας. Ακόμη, εδώ ξετυλίγεται ο μύθος για τον βασιλιά των Ηδωνών Λυκούργο, τον αντίπαλο του Διονύσου.
Στις πυκνόφυτες πλαγιές του βουνού σχηματίσθηκαν Διονυσιακοί θίασοι και εδώ αναπτύχθηκαν ιδέες για την ευθανασία. Ακόμα, μια αρχαία παράδοση που την διέσωσε ο Αππιανός -Ρωμ. Εμφύλ. IV, 105- τοποθετεί κοντά στους Φιλίππους, σε ένα ποταμάκι τον Ζυγάκτη, τη θέση όπου ο Πλούτωνας άρπαξε στο σκοτεινό βασίλειό του, την Περσεφόνη ενώ αυτή μάζευε λουλούδια.
Ο Πεισίστρατος ήρθε στο Παγγαίο εξόριστος για να βρεί χρυσό και μισθοφόρους. Επίσης και ο Θουκυδίδης πέρασε στο Παγγαίο τα χρόνια της εξορίας του, γράφοντας την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου και πιθανόν να πέθανε εδώ. Τα μεταλλεία χρυσού του Παγγαίου αποτέλεσαν βασικό οικονομικό πόρο και συνετέλεσαν στην ακμή του Μακεδονικού βασιλείου.
Η ανασκαφή
Η ανασκαφική έρευνα άρχισε στους Φιλίππους στα 1914 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Αρχαιολογική Υπηρεσία και η Αρχαιολογική Εταιρεία διενέργησαν συστηματικές ανασκαφές. Σήμερα η Αρχαιολογική Υπηρεσία, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή συνεχίζουν την αρχαιολογική έρευνα. Τα ευρήματα των ανασκαφών φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Φιλίππων. Κάθε χρόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες (από το Μάιο ως το Σεπτέμβριο) γίνεται καθαρισμός του χώρου από τη βλάστηση για τη διευκόλυνση και την ασφαλή πρόσβαση των επισκεπτών.
Ο Αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων, βρίσκεται δίπλα στην έδρα του Δήμου της Κρηνίδες και απέχει 15χλμ. από την Καβάλα και 21χλμ. από τη Δράμα.
Πηγές: Βάλυ Βαϊμάκη, Εφημερίδα" Έθνος",
Δήμος Φιλίππων
Οδυσσεύς
Δεν υπάρχουν σχόλια