Page Nav

HIDE
HIDE_BLOG

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ:

latest

Στην Αρχαία Δωδώνη οι κάτοικοι της γύρω περιοχής έκαναν κάτι ωραίο και χρήσιμο

Πέρσι, τα παιδιά, με τη βοήθεια και καθοδήγηση της αρχαιολόγου κ. Κικής Σιώζου, του αρχιτέκτονα Πέτρου Κατσούδα και του συντηρητή Στ...


Στην Αρχαία Δωδώνη οι κάτοικοι της γύρω περιοχής έκαναν κάτι ωραίο και χρήσιμο

Πέρσι, τα παιδιά, με τη βοήθεια και καθοδήγηση της αρχαιολόγου κ. Κικής Σιώζου, του αρχιτέκτονα Πέτρου Κατσούδα και του συντηρητή Στέφανου Σακκά επισκέφτηκαν το χώρο της Ιεράς Οικίας και με τον συντηρητή Στέφανο Σακκά παρατήρησαν τις περυσινές παρεμβάσεις-συντηρήσεις που έγιναν σε κάποιες από τις πέτρες της Ιεράς Οικίας. Επίσης ασχολήθηκαν με τον καθαρισμό των πέτρινων βάσεων βωμών και αγαλμάτων, και παρακολούθησαν μια μικρή ξενάγηση στην αρχαία Δωδώνη με όχημα ιστορίες από την μυθολογία.   

Φέτος η δράση ξαναέγινε για πολλοστή χρονιά, και όχι μόνο με παιδιά.

Λέει ο Περικλής Παππάς, Πρόεδρος Αδελφότητας Μελιγγιωτών: «Μια φορά το χρόνο, την άνοιξη, εθελοντική ομάδα από το χωριό Μελιγγοί, που απέχει τρία χιλιόμετρα από τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Δωδώνης, σε συνεργασία με ΤΟ ΔΙΑΖΩΜΑ και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων, συμμετέχουν εθελοντικά σε δράσεις προστασίας, γνωριμίας και εξοικείωσης με τον αρχαιολογικό χώρο της Δωδώνης.   

Ειδικότερα οι μεγαλύτεροι της ομάδας μας φροντίζουμε για τον καθαρισμό από αγριόχορτα, βρύα κτλ. σημείων του αρχαιολογικού χώρου της αρχαίας Δωδώνης που μας υποδεικνύονται και κυρίως μπροστά από το θέατρο και στους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του «πρυτανείου».   


Παράλληλα τα μικρά παιδιά της ομάδας ξεναγούνται και γνωρίζουν το χώρο και την ιστορία του από αρχαιολόγους, παρακολουθούν απλές διαδικασίες συντήρησης και αποκατάστασης των μνημείων από συντηρητές που εργάζονται στο χώρο (Στέφανος και Τάσος Σακκάς), πραγματοποιούν μικρούς συμβολικούς καθαρισμούς από βρύα, συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά παιχνίδια που οργανώνονται από τους αρχαιολόγους (κκ. Σιώζου, Γιούνη, Πλιάκου) ή από τους εθελοντές της μελιγγιώτικης ομάδας μας (φιλολόγους, νηπιαγωγούς κτλ) ενώ στο τέλος της μέρας επιδίδονται με ενθουσιασμό στο παιχνίδι μέσα στο αρχαίο στάδιο!»


Η Δωδώνη ως αρχαιολογική θέση σύμφωνα με τις αρχαιολογικές μαρτυρίες φέρεται να είναι ενεργή ήδη από την εποχή του Χαλκού, επικεντρωμένη στη λατρεία της Γαίας ή άλλης θηλυκής γονιμικής θεότητας. Η λατρεία του Δία εισήχθη στη Δωδώνη αργότερα από τους Σελλούς, για να εξελιχθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα σε κυρίαρχη λατρεία.   

Οι πρώτες μαρτυρίες για την ύπαρξη του μαντείου της Δωδώνης ως λατρευτικού χώρου τοποθετείται περί το 2600 π.Χ.. Είναι το αρχαιότερο μαντείο που συναντάται στον Ελλαδικό χώρο. Η μυθολογία λέει ότι από τη Θήβα της Αιγύπτου πέταξαν δυο περιστέρια: το ένα προσγειώθηκε στη Λιβύη, όπου χτίστηκε ο ναός του Άμμωνα Δία, και το δεύτερο ήρθε στη Δωδώνη, όπου ιδρύθηκε το μαντείο.   

Το μαντείο στην αρχή ήταν υπαίθριο, με μια βελανιδιά (ιερή φηγός), που γύρω είχε έναν περίβολο από χάλκινους λέβητες πάνω σε τρίποδες, οι οποίοι με τους ήχους που έκαναν όταν χτυπούσαν μεταξύ τους αλλά και σε συνδυασμό με το θρόισμα των φύλλων του δέντρου και άλλους ήχους (περιστέρια, πηγή κτλ.) έδιναν τους χρησμούς, τούς οποίους ερμήνευαν οι ιερείς Πελειαί. Σύμφωνα με μια νέα ερμηνεία, ο μαντικός ήχος προερχόταν χάλκινα αντικείμενα παρόμοια με τα κινέζικα wind chimes που κρεμόντουσαν στην βελανιδιά και ηχούσαν με το φύσημα του ανέμου. Οι ιερείς δεν έπλεναν ποτέ τα πόδια τους και σέρνονταν στο χώμα για να έχουν επαφή με τη γη. 

Στην Αρχαία Δωδώνη οι κάτοικοι της γύρω περιοχής έκαναν κάτι ωραίο και χρήσιμο

Στις ρίζες της βελανιδιάς, στην αρχή πιστευόταν ότι κατοικούσε η Γαία, αλλά με το Δωδεκάθεο αντικαταστάθηκε από το Δία και τη γυναίκα του Διώνη. Λεγόταν και Νάιος Δίας από το αρχαιοελληνικό «ναίω»=κατοικώ, γι' αυτό και οι αγώνες που διεξάγονταν προς τιμή του κάθε 4 χρόνια στο κοντινό στάδιο λέγονταν Νάια.

Στο τέλος του 5ου αιώνα χτίστηκε ένας μικρός ναός, όπου φυλάγονταν τα αφιερώματα των προσκυνητών. Οι προσκυνητές έδιναν την ερώτησή τους γραμμένη σε ένα έλασμα (φύλλο μαλακού μετάλλου - μολύβδου), αλλά η απάντηση συνήθως τους δίνονταν προφορικά. Στα μέσα του 4ου αι. π.Χ., ο περίβολος με τους λέβητες αντικαταστάθηκε από έναν πιο ευρύχωρο χαμηλό πέτρινο περίβολο. Εφόσον εκεί κατοικούσε ο Δίας και το σύνολο έμοιαζε με σπίτι, ο χώρος ονομάστηκε Ιερά οικία.

Στην Αρχαία Δωδώνη οι κάτοικοι της γύρω περιοχής έκαναν κάτι ωραίο και χρήσιμο

Στα χρόνια του Πύρρου (312-272 π.Χ.) χτίζονται στοές γύρω – γύρω, εκτός από την πλευρά της φηγού. Στο ναό και στις στοές φυλάγονταν τα αφιερώματα των πιστών. Εκείνη την εποχή χτίζονται και πολλά άλλα κτίρια: βουλευτήριο, πρυτανείο, θέατρο κτλ. και η Δωδώνη γίνεται για ένα διάστημα πρωτεύουσα των Ηπειρωτών. 

Μετά το θάνατο του Πύρρου και το γκρέμισμα του ιερού από τους Αιτωλούς το 219 π.Χ., επιδιορθώθηκε από το βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Ε' και επεκτάθηκε αποκτώντας και άλλους χώρους, κολώνες κτλ. Τότε πήρε και την τελική του μορφή, ενώ κατά τον Παυσανία, η φηγός υπήρχε ακόμη.


Πηγή: Α. Δημοκίδης, LiFO

1 σχόλιο