Φυσιογνωμία, χαρακτηριστικά, ασθένειες, τρόπο ζωής, όλα μπορούν πλέον να τα ανακαλύψουν οι σύγχρονοι επιστήμονες για τους αρχαίους. Έν...
Φυσιογνωμία, χαρακτηριστικά, ασθένειες, τρόπο ζωής, όλα μπορούν πλέον να τα ανακαλύψουν οι σύγχρονοι επιστήμονες για τους αρχαίους. Ένα πρόγραμμα με το οποίο εννέα μούμιες από την Αιγυπτιακή Συλλογή του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου θα «ξεκλειδώσουν» αυτά και άλλα μυστικά τους, διεξάγεται αυτό τον καιρό από το μουσείο και το Ελληνικό Ινστιτούτο Αιγυπτιολογίας.
Με αξονικές τομογραφίες, εξετάσεις και άλλες διαγνωστικές μεθόδους, παντελώς μη καταστροφικές, Έλληνες επιστήμονες εξετάζουν τις μούμιες, ώστε να λάβουν πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας των ανθρώπων όσο ζούσαν, τον τρόπο και την αιτία θανάτου τους, τη διατροφή τους κ.α. Μερικές θα ανακτήσουν το πρόσωπό τους με ανάπλαση και ανάμεσά τους η αρχαία αιγύπτια χορεύτρια Μιν- Τα-χερέντ Μιν, κόρη πλούσιας οικογένειας. Το κρανίο της έχει διατηρηθεί σε καλή κατάσταση.
Στις αποθήκες του ΕΑΜ φυλάσσονται δέκα μούμιες της πτολεμαϊκής περιόδου. Για το πρόγραμμα έχουν επιλεγεί οι εννέα. Πέντε από αυτές, μεταφέρθηκαν πριν από λίγες μέρες στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, όπου έγιναν όλες οι απαραίτητες απεικονιστικές εξετάσεις εντελώς δωρεάν. Πρόκειται για προσφορά του Ιατρικού Κέντρου, που συνοδεύεται και από άλλη προσφορά, της δωρεάν μεταφοράς τους ως εκεί από την εταιρεία Βεϊνόγλου.
Οι νέες απεικονιστικές μέθοδοι (μαγνητικές, στερεοσκοπικές κλπ.) είναι τόσο υψηλής ευκρίνειας που μπορεί να προσφέρουν πάρα πολλά στοιχεία. Μπορούμε να δούμε αρτηρίες και μυς και άλλα στοιχεία που αγνοούμε εμείς οι κοινοί θνητοί αλλά γνωρίζουν καλά οι γιατροί της ομάδας. Και είναι αναγκαίο κάτι τέτοιο, ώστε να υπάρξει σύγκριση και με διεθνείς έρευνες.
Οι μούμιες εξετάστηκαν περίπου για τέσσερις ώρες και την ίδια μέρα επιστράφηκαν στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, με τη συνοδεία της Αστυνομίας. Θα ακολουθήσει σύντομα το δεύτερο μέρος του προγράμματος, κατά το οποίο θα εξεταστούν και οι άλλες τέσσερις. Σύμφωνα με πληροφορίες, όταν θα βγουν τα αποτελέσματα, το Μουσείο θα κάνει ειδική έκθεση και θα παρουσιάσει και τα πορίσματα.
Η άδεια για τη μελέτη και προσωρινή μεταφορά σε νοσοκομείο των αντικειμένων είχε δοθεί από το 2008, όμως οι γραφειοκρατικές καθυστερήσεις καθώς και άλλα προβλήματα, δεν είχαν επιτρέψει τη διεξαγωγή του προγράμματος Mummy project.
Οι επιστήμονες που συμμετέχουν είναι οι: δρ Αλίσια Μαραβέλια, Ελένη Τουρνά, δρ Νικόλαος Μποντόζογλου, Παναγιώτης Λάζαρης, δρ Στέφανος Γερουλάνος και δρ Κωνσταντίνος Κούβαρης..
Οι σαρκοφάγοι βρέθηκαν στην Αίγυπτο, στην αρχαία Πανώπολη και δωρήθηκαν στην Ελληνική Κυβέρνηση τέλη του 19ου αιώνα από εύπορους Έλληνες που ζούσαν εκεί.
Μέχρι τώρα έχουν γίνει σε ολόκληρο τον κόσμο διάφορα προγράμματα με αρχαίες μούμιες, όχι μονάχα από την Αίγυπτο αλλά και από χώρες της Λατινικής Αμερικής. Το ένα τρίτο των ανθρώπων αυτών παγκοσμίως φαίνεται πως είχε προβλήματα αρτηριοσκλήρυνση, άρα αντιμετώπιζε και καρδιακά προβλήματα. Άλλες έρευνες δείχνουν πως κάποιοι αρχαίοι αιγύπτιοι είχαν από πρόσθετα μέλη (π.χ. δάχτυλα) έως δόντια, ενώ σε μερικούς είχαν γίνει διαφόρων ειδών εγχειρήσεις, ακόμα και στο κεφάλι.
Μούμιες έχουμε από το 3.500 π.Χ. μέχρι το 700 μ.Χ. Η ταρίχευση των νεκρών στην Αίγυπτο είναι μια συνήθεια που σχετίζεται με τις δοξασίες για τη μεταθανάτια ζωή και είχε εξελιχθεί σε επιστήμη. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι η ζωή συνεχίζεται μετά θάνατον. Γι' αυτό έκριναν απαραίτητη τη διατήρηση του σώματος ως οίκου της ψυχής. Η διαδικασία ταρίχευσης μπορεί να κρατούσε έως και 70 ημέρες. Στο πρώτο στάδιο έπλεναν το σώμα του νεκρού ακολουθώντας ένα τελετουργικό καθαρμού. Μετά αφαιρούσαν από μια μικρή οπή στην κοιλιά όλα τα σπλάχνα πλην καρδιάς που εθεωρείτο το κέντρο της ύπαρξης και των συναισθημάτων. Ο εγκέφαλος ήταν αμελητέα υπόθεση και τον αφαιρούσαν με ένα άγκιστρο που περνούσαν από τη μύτη.
Το σώμα έπρεπε να αποξηρανθεί από τα υγρά του. Κάθε όργανο έμενε για λίγο σε ένα μείγμα αλατιού και σόδας και μετά τυλιγόταν σε λινό ύφασμα με ένα αντισηπτικό υγρό και έπαιρνε θέση σε διακοσμημένα αγγεία. Με το ίδιο αντισηπτικό μείγμα άλειφαν το σώμα και το άφηναν να στεγνώσει. Γέμιζαν το κρανίο και τα σπλάχνα με λωρίδες λινού υφάσματος εμποτισμένες με ρετσίνι και έπειτα άρχιζε το τύλιγμα της σορού με 20 στρώματα επιδέσμων. Το τελευταίο στρώμα ήταν εμποτισμένο με ρετσίνι.
Πηγή: Αντ. Καρατάσου, Liberal
Δεν υπάρχουν σχόλια