Μωσαϊκό δάπεδο ανακαλύφθηκε στην αρχαία Νύσα της Μ. Ασίας

Το ψηφιδωτό δάπεδο της Παλαιοχριστιανικής περιόδου (φωτ.©ΑΑ) Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στην αρχαία ελληνική πόλη Νύσα της δυτικής Μ...

Το ψηφιδωτό δάπεδο της Παλαιοχριστιανικής περιόδου (φωτ.©ΑΑ)

Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στην αρχαία ελληνική πόλη Νύσα της δυτικής Μ. Ασίας αποκάλυψαν ψηφιδωτό δάπεδο, το οποίο χρονολογείται στον 4ο αι. μ.Χ.

Η αρχαία πόλη βρίσκεται στην επαρχία Αϊδινίου, 50 χλμ. ανατολικά της πόλης της Εφέσου. Η Νύσα ήταν σημαντικό κέντρο πολιτισμού κατά τον 1ο αι. π.Χ. Η πόλη αφιερώθηκε στοn θεό Διόνυσο όταν ιδρύθηκε από τον Αντίοχο Α' το Σωτήρα, ηγεμόνα των Σελευκιδών, κατά τον 3ο αι. π.Χ. Κατείχε ακόμη τη φήμη της πόλης λογίων μέχρι τον 2ο αιώνα μ.Χ. Για χίλια περίπου χρόνια μετά η πόλη γνώρισε περιόδους τόσο ακμής όσο και παρακμής. Η πόλη εγκαταλείφθηκε μετά τη λεηλασία της από τον Ταμερλάνο το 1402.

Νύσα Μ. Ασίας. Το ψηφιδωτό δάπεδο της Παλαιοχριστιανικής περιόδου (φωτ.©ΑΑ)

Στον αρχαιολογικό αυτό χώρο σήμερα υπάρχουν σημαντικά σωζόμενα μνημεία της ελληνιστικής περιόδου, της ρωμαϊκής και βυζαντινής εποχής. Το μεγαλύτερο τμήμα ενός αρχαιοελληνικού θεάτρου και οι είσοδοί του σώζονται ανέπαφα. Η βιβλιοθήκη σώζεται με τρεις τοίχους. Υπάρχουν επίσης υπολείμματα ενός γυμνασίου, ρωμαϊκών λουτρών και ενός βουλευτηρίου, η αγορά, η βασιλική της αγοράς, σήραγγες και γέφυρες. Η γέφυρα της Νύσας, μήκους 100 μέτρων, ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη κατασκευή του είδους της κατά την αρχαιότητα.

Οι έρευνες διενεργούνται από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας (1990) και υποστηρίζονται από το Ίδρυμα Εκπαίδευσης και Πολιτισμού Yaşar. Ο επικεφαλής των ανασκαφών Hakan Öztaner, δήλωσε ότι τα έργα φέτος επικεντρώθηκαν στη δυτική πλευρά, προσθέτοντας ότι εκεί εντοπίστηκαν ψηφιδωτά που χρονολογούνται μάλλον στον 4ο αι. μ.Χ. «Το οικοδόμημα με το ψηφιδωτό δάπεδο αποτελείται από μια μεγάλη αίθουσα διαστάσεων 25x5 μ. Πιστεύουμε ότι τα ψηφιδωτά συνδέονται με το λουτρό στα νότια και με μια ρωμαϊκή έπαυλη στα δυτικά. Οι εργασίες θα συνεχιστούν τα επόμενα χρόνια σε αυτά τα σημεία», συμπλήρωσε.

Πηγή: Θέματα Αρχαιολογίας