Μ πορεί να μην είμαστε απόλυτα καθαρόαιμοι, τουλάχιστον όμως έχουμε καλό ανοσοποιητικό: Μελέτη στο περιοδικό Science υποστηρίζει ότι, καθώς...
Οι παλαιοανθρωπολόγοι τσακώνονται εδώ και δεκαετίες για το κατά πόσο υπήρξε αυτή η επιμειξία ανάμεσα στον σύγχρονος άνθρωπο (Homo sapiens sapiens) με τον ξάδελφό του τον Νεάντερταλ (Homo neanderthalensis ή Homo sapiens neanderthalensis).
Πρόσφατα, όμως, η εξέταση τμημάτων από το γονιδίωμα του Νεάντερταλ έδειξε ότι τα δύο συγγενικά είδη είχαν πιθανότατα διασταυρωθεί πριν από μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια.
Οι τελευταίες μελέτες υποδεικνύουν μάλιστα ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι είχαν σεξουαλικές επαφές όχι μόνο με τους Νεάντερταλ, αλλά και με τους «μυστηριώδεις ανθρώπους του Ντενίσοβο», που πήραν το όνομά τους από μια σπηλιά της Σιβηρίας, στην οποία ανακαλύφθηκε μόλις πέρυσι ένα δόντι και ένα οστό από δάχτυλο.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, περίπου το 4% του γονιδιώματός μας αντιστοιχεί σε DNA των Νεάντερταλ, ενώ περίπου 6% προέρχεται από τους ανθρώπους του Ντενίσοβο.
Και αυτό το «ξένο» DNA προσέφερε σημαντική ενίσχυση στο ανοσοποιητικό μας σύστημα, αναφέρει τώρα η ομάδα του Πίτερ Πάρμαν, ερευνητή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ.
«Η επιμειξία [...] προσέφερε κάτι χρήσιμο στην ανθρώπινη γονιδιακή δεξαμενή» σχολιάζει ο Πάρμαν στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Γονίδια για το κρύο
Η εξελικτική γραμμή του ανθρώπου διαχωρίστηκε από τους Νεάντερταλ και τους ανθρώπους του Ντενίσοβο πριν από περίπου 400.000 χρόνια. Τα ξαδέλφια μας ήταν τα πρώτα που μετανάστευσαν από τη Αφρική στην Ασία και την Ευρώπη, ενώ εμείς ακολουθήσαμε πολύ αργότερα, πριν από περίπου 100.000 χρόνια.
Η νέα, γενετική έρευνα εστιάστηκε στα γονίδια HLA I, τα οποία παίζουν ρόλο στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και την παραγωγή αντισωμάτων για νέους παθογόνους παράγοντες.
Η ανάλυση έδειξε ότι μια συγκεκριμένη γονιδιακή ποικιλομορφία, η HLA-B*73, προήλθε από τον άνθρωπο του Ντενίσοβο.
Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι τα δύο είδη διασταυρώθηκαν όταν ο σύγχρονος άνθρωπος έφτασε στη Δυτική Ασία. Πράγματι, το HLA-B*73 είναι κοινό μεταξύ των κατοίκων της Δυτικής Ασίας, ενώ αντίθετα σπανίζει στην Αφρική.
Η ανάλυση έδειξε επίσης ότι άλλες γονιδιακές ποικιλομορφίες στα γονίδια HLA προέρχονται από τους Νεάντερταλ και απαντώνται σήμερα ευρέως στην Ευρώπη και την Ασία.
Όλες αυτές οι ποικιλομορφίες φαίνεται ότι διαδόθηκαν μεταξύ των σύγχρονων ανθρώπων επειδή ήταν χρήσιμες για την επιβίωση του είδους και ευνοήθηκαν από τη φυσική επιλογή.
«Τα γονίδια HLA που είχαν οι άνθρωποι του Νεάντερταλ και του Ντενίσοβο είχαν προσαρμοστεί για τη διαβίωση στη Ευρώπη και την Ασία σε διάστημα εκατοντάδων χιλιάδων ετών, ενώ οι νέοι μετανάστες από την Αφρική δεν θα είχαν αυτά τα γονίδια» συνοψίζει ο Δρ Πάρμαν.
Τα δύο κοντινά ξαδέλφια μας εξαφανίστηκαν τελικά πριν από περίπου 30.000 χρόνια, κατά κάποιο τρόπο όμως φαίνεται ότι συνεχίζουν να ζουν μέσα μας.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε:
- Laurent Abi-Rached, Matthew J. Jobin, Subhash Kulkarni, Alasdair McWhinnie, Klara Dalva, Loren Gragert, Farbod Babrzadeh, Baback Gharizadeh, Ma Luo, Francis A. Plummer, Joshua Kimani, Mary Carrington, Derek Middleton, Raja Rajalingam, Meral Beksac, Steven G. E. Marsh, Martin Maiers, Lisbeth A. Guethlein, Sofia Tavoularis, Ann‑Margaret Little, Richard E. Green, Paul J. Norman, Peter Parham. The Shaping of Modern Human Immune Systems by Multiregional Admixture with Archaic Humans. Science, 2011; DOI: 10.1126/science.1209202
- Denisovans (retrieved 25th August 2011)
- Department of Structural Biology, Harvard
- Human leukocyte antigen (HLA) – wikipediaΠηγή: In.gr, Past HorizonsΠηγή εικόνων: Past Horizons
Δεν υπάρχουν σχόλια