Page Nav

HIDE
HIDE_BLOG

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ:

latest

Απολιθώματα από δάσος της Λέσβου κατασχέθηκαν στο αεροδρόμιο Μυτιλήνης

Τέσσερα σημαντικά τμήματα, απολιθώματα και πετρώματα, τα οποία προέρχονται από την προστατευόμενη περιοχή του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου ...




Τέσσερα σημαντικά τμήματα, απολιθώματα και πετρώματα, τα οποία προέρχονται από την προστατευόμενη περιοχή του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου βρήκε και κατέσχεσε η Διεύθυνση Ασφαλείας Αεροδρομίου Μυτιλήνης σε ελέγχους που διενήργησε στο αεροδρόμιο. Ήδη, τα κατασχεθέντα τμήματα παραδόθηκαν σε εκπρόσωπο του Μουσείου.
Σύμφωνα με πρώτες εκτιμήσεις του διευθυντή του Μουσείου, Νίκου Ζούρου, πρόκειται για σημαντικά τεκμήρια της γεωλογικής κληρονομιάς της Λέσβου που αφαιρέθηκαν από την περιοχή του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου. «Η συνεχής προσπάθεια και η επαγρύπνηση όλων των αρμοδίων αρχών συμβάλλουν καθοριστικά στην αποτελεσματική προστασία του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, μοναδικού μνημείου της φύσης που προστατεύεται από την Ελληνική Πολιτεία», δήλωσε ο κ. Ζούρος.



Τι είναι όμως το απολιθωμένο δάσος;


Το Απολιθωμένο Δάσος εκτείνεται σε ολόκληρη τη Δυτική Λέσβο, και οι σημαντικότερες συγκεντρώσεις απολιθωμένων δένδρων και άλλων  φυτικών απολιθωμάτων συναντώνται στις περιοχές Σιγρίου, Άντισσας και Ερεσού, ενώ μικρότερες συγκεντρώσεις στις περιοχές Χιδήρων, Μεσοτόπου, Μολύβου, Πολυχνίτου και Άγρας.




Η δημιουργία του Απολιθωμένου Δάσους συνδέεται με την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που εκδηλώθηκε στο χώρο του Βόρειου Αιγαίου πριν από 16,5 με 21,5 εκατομμύρια χρόνια, αποτέλεσμα της σύγκρουσης της ευρασιατικής λιθοσφαιρικής πλάκας στο βορρά και της αφρικανικής στο νότο. 


Η ηφαιστειακή δραστηριότητα προκάλεσε την έξοδο τεράστιων ποσοτήτων λάβας, στάχτης και άλλων ηφαιστειακών υλικών που σκέπασαν μεγάλες εκτάσεις.  Η ηφαιστειακή στάχτη παρασύρθηκε και σκέπασε το μεγάλο, πυκνό και πλούσιο δάσος που κάλυπτε την εποχή εκείνη την εκτεταμένη χέρσο, την Αιγηίδα, στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται το Βόρειο Αιγαίο.  Η έντονη υδροθερμική κυκλοφορία θερμών ρευστών πλούσιων σε πυρίτιο που ακολούθησε επέτρεψε την τέλεια απολίθωσή τους.  Κατά τη διαδικασία αυτή υπήρξε αντικατάσταση μόριο προς μόριο, της οργανικής φυτικής ύλης  από την ανόργανη ύλη των υδροθερμικών ρευστών (κύρια απολίθωση).  Με τον τρόπο αυτό διατηρήθηκαν σε άριστη κατάσταση τόσο τα εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά των φυτών όσο και η εσωτερική δομή του ξύλου.


Από τη συστηματική μελέτη των τμημάτων των απολιθωμένων κορμών και άλλων φυτικών μερών προσδιορίστηκε το γένος και το είδος των φυτών που συμμετείχαν στη σύνθεση του δάσους πριν 20 εκατομμύρια χρόνια.  Συγκεκριμένα έχουν εντοπισθεί απολιθωμένοι κορμοί τόσο κωνοφόρων όσο και αγειόσπερμων δέντρων.  Οι περισσότεροι κορμοί ανήκουν στις Ταξοδιείδες (Taxodiaceae) που αποτελούν προγονικές μορφές του σύγχρονου είδους Σεκόιας που φύεται στις δυτικές ακτές των Η.Π.Α. καθώς και στην οικογένεια των Πρωτοπευκίδων (Protopinaceae), που αποτελούν τους προγόνους του σύγχρονου Πεύκου. Πολλά ακόμη κωνοφόρα εντοπίσθηκαν στην περιοχή όπως οι κυπαρισσίδες και οι κουνιχάμιες.  Επίσης έχουν προσδιοριστεί πολλά καρποφόρα δένδρα όπως αντιπρόσωποι των ειδών Λεύκη, Δάφνη, Καννελλόδεντρο, Πλάτανος, Δρυς, Οξιά, Φοίνικας, Σκλήθρο, Σφένδαμος.


Σήμερα από τη φυσική διάβρωση των ηφαιστειακών πετρωμάτων της περιοχής της δυτικής Λέσβου αποκαλύπτονται εντυπωσιακοί ιστάμενοι και κατακείμενοι κορμοί δέντρων που φτάνουν σε ύψος τα 20 μέτρα και η διάμετρος κάποιων κορμών πλησιάζει τα 3 μέτρα. Από το 1997 πραγματοποιούνται συστηματικές ανασκαφές στο Απολιθωμένο δάσος από τους επιστήμονες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου. Σημαντικότατα ευρήματα έχουν αποκαλυφθεί και παρουσιάζουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του δάσους που υπήρχε στην περιοχή πριν από 20 εκατ. χρόνια.

Το Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου, αποτελεί πολύ σημαντικό μνημείο, λόγω της μοναδικότητάς του και της επιστημονικής του αξίας.  Δεν πρόκειται απλά για μια περιοχή μεγάλης συγκέντρωσης απολιθωμένων κορμών, αλλά για την περιοχή  διατήρησης ως τις μέρες μας ενός ολόκληρου οικοσυστήματος που απολιθώθηκε επί τόπου.  Η μεγάλη συχνότητα των απολιθωμένων κορμών που διατηρούνται όρθιοι, με το ριζικό τους σύστημα σε πλήρη ανάπτυξη, πιστοποιεί ότι τα δέντρα απολιθώθηκαν στη φυσική τους θέση και δεν έχει γίνει η μεταφορά τους στη θέση όπου εντοπίζονται σήμερα. Πρόκειται δηλαδή για ένα αυτόχθονο απολιθωμένο δάσος.

Προκειμένου να προωθηθεί η προστασία, μελέτη και ανάδειξη του Απολιθωμένου Δάσους έχουν δημιουργηθεί στην ευρύτερη περιοχή ειδικά διαμορφωμένοι επισκέψιμοι, υπαίθριοι χώροι που χαρακτηρίζονται «Γεωπάρκα».



Πηγές: Εφημερίδα "Καθημερινή" , .e-paideia.net

Δεν υπάρχουν σχόλια