Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στα ερείπια της Πομπηίας ένα «αρτοποιείο-φυλακή» όπου κλειδώνονταν μέσα σκλάβοι και γαϊδούρια για να αλέθουν σιτηρά γ...
Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στα ερείπια της Πομπηίας ένα «αρτοποιείο-φυλακή» όπου κλειδώνονταν μέσα σκλάβοι και γαϊδούρια για να αλέθουν σιτηρά για την παρασκευή ψωμιού.
Eνας φούρνος που ανακαλύφθηκε στον αρχαιολογικό χώρο της Πομπηίας χρησιμοποιούνταν ως φυλακή για σκλάβους που εργάζονταν στην παραγωγή ψωμιού. Το εύρημα θεωρείται ως το «πιο σοκαριστικό παράδειγμα δουλείας στην αρχαία ρωμαϊκή πόλη».
Ένα δωμάτιο χωρίς θέα και με μικρά παράθυρα ψηλά στον τοίχο με σιδερένιες ράβδους αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια των ανασκαφών, που γίνονται στο πλαίσιο ενός ευρύτερου έργου για τη στερέωση πλαγιών γύρω από τις ανεξερεύνητες περιοχές της πόλης.
Πρόκειται για έναν εξαιρετικά μικρό φούρνο του οποίου τα παράθυρα ήταν φραγμένα με σίδερα. Εσοχές στο πάτωμα συντόνιζαν την κίνηση των ζώων που αναγκάζονταν να κινούνται με δεμένα μάτια για ώρες, ανέφερε η ανακοίνωση του Αρχαιολογικού Πάρκου. Ο χώρος αποτελεί μέρος ενός σπιτιού που αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών στην περιοχή Regio IX του αρχαιολογικού πάρκου της Πομπηίας. Το αρτοποιείο ήταν αποκομμένο από τον έξω κόσμο, με τη μόνη έξοδο να οδηγεί στην κεντρική αίθουσα του σπιτιού.
Στο δάπεδο του αρτοποιείου βρέθηκαν σημάδια που χρησιμοποιούνταν για τον συντονισμό των κινήσεων των σκλάβων και των ζώων για το άλεσμα των σιτηρών που χρειάζονταν για την παραγωγή ψωμιού.
Η νέα αρχαιολογική ανακάλυψη παρέχει πληροφορίες για την καθημερινή ζωή των δούλων της πόλης, οι οποίοι, αν και αναφέρονται σπάνια στις γραπτές ιστορικές πηγές, αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Η σκληρή εργασία των δούλων ήταν αυτή που στήριζε σε μεγάλο βαθμό την οικονομία της πόλης.
Το σπίτι πιστεύεται ότι βρισκόταν υπό ανακαίνιση όταν καταστράφηκε από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ.. Ωστόσο, τα λείψανα τριών ατόμων βρέθηκαν σε ένα από τα δωμάτια του αρτοποιείου, γεγονός που υποδηλώνει ότι το σπίτι είχε ακόμη κατοίκους.
«Πρόκειται για την πιο σοκαριστική πλευρά της αρχαίας δουλείας, αυτή που στερείται τόσο σχέσεων εμπιστοσύνης όσο και υποσχέσεων απελευθέρωσης. Μια σχέση που περιοριζόταν μόνο στην ωμή βία. Αυτή η αίσθηση επιβεβαιώνεται πλήρως από τις σιδερένιες μπάρες στα λίγα παράθυρα», δήλωσε ο Γκάμπριελ Ζουχτρίεγκελ, διευθυντής του αρχαιολογικού πάρκου της Πομπηίας.
«Οι εικονογραφικές και λογοτεχνικές πηγές, ιδιαίτερα τα ανάγλυφα από τον τάφο του Ευρυσάκη στη Ρώμη, υποδηλώνουν ότι μια μυλόπετρα κινούνταν συνήθως από ένα ζευγάρι που αποτελείται από έναν γάιδαρο και έναν δούλο. Ο τελευταίος, εκτός από το να σπρώχνει το μύλο, είχε ως αποστολή να ενθαρρύνει το ζώο και να παρακολουθεί τη διαδικασία άλεσης, να προσθέτει δημητριακά και να αφαιρεί το αλεύρι».
Η φθορά των διαφόρων σκαλισμάτων μπορεί να αποδοθεί στον άπειρο αριθμό στροφών, πάντα οι ίδιες, που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το σχέδιο που έχει τοποθετηθεί στο δάπεδο. Αντί για ένα αυλάκι, έρχεται να σκεφτεί κανείς τον εξοπλισμό ενός μηχανισμού σαν ρολόι, σχεδιασμένου να συγχρονίζει την κίνηση γύρω από τις τέσσερις μυλόπετρες που συγκεντρώνονται σε αυτήν την περιοχή.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που οι αρχαιολόγοι βρίσκουν στην Πομπηία «ίχνη» δουλοκτητικών σχέσεων. Το 2021, σε μια βίλα στην Τζουλιάνα Τσιβίτα, προάστιο της αρχαίας Πομπηίας, βρέθηκε ένα δωμάτιο στο οποίο ζούσαν σκλάβοι και το οποίο περιείχε τρία ξύλινα κρεβάτια, ένα δοχείο και ένα ξύλινο σεντούκι.
Μια έκθεση αφιερωμένη στους σκλάβους της Πομπηίας αναμένεται να εγκαινιαστεί στο αρχαιολογικό πάρκο στις 15 Δεκεμβρίου.
Πηγή: Καθημερινή, The Huffington Post, CNN, Newsbomb
Δεν υπάρχουν σχόλια