Θα συνεχιστεί η συντήρηση των αρχαίων κτηριακών εγκαταστάσεων του Λυκείου και μετά την έναρξη λειτουργίας του Μυρωδιές και χρώματα από...
 |
| Θα συνεχιστεί η συντήρηση των αρχαίων κτηριακών εγκαταστάσεων του Λυκείου και μετά την έναρξη λειτουργίας του |
Γιατί η είσοδος του Λυκείου στην αρχαιότητα ήταν από τις όχθες του Ιλισού, δηλαδή από τη σημερινή λεωφόρο Βασ. Κωνσταντίνου, κάτω από την οποία κυλάει το ποτάμι, και όχι από τη Βασ. Σοφίας (ανάμεσα στη Λέσχη Αξιωματικών και την είσοδο του Βυζαντινού Μουσείου), απ' όπου θα μπαίνουν στα τέλη Μαΐου-αρχές Ιουνίου οι πρώτοι επισκέπτες του αρχαιολογικού χώρου.
Τα εμπόδια ξεπεράστηκαν
Ο ιδιαίτερος αυτός τόπος, με τα ελάχιστα απομεινάρια των αρχαίων κτηρίων, ο φορτισμένος όμως από την αριστοτελική σκέψη, είναι σχεδόν έτοιμος: δεντροφυτεμένος, φροντισμένος, με τη διαδρομή επίσκεψης στρωμένη σε μεγάλο βαθμό, έτσι ώστε να δεχτεί ντόπιους και ξένους πολίτες που εδώ και 15 χρόνια επιθυμούν να τον περπατήσουν. Από το 1997 που ο χώρος ανακαλύφθηκε και ταυτίστηκε με το Λύκειο του Αριστοτέλη από την αρχαιολόγο Έφη Λυγκούρη, δεν έπαψαν οι αριστοτελιστές, κυρίως, και οι μελετητές της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας να αναζητούν τον αρχαιολογικό αυτό χώρο για να τον «προσκυνήσουν». Επιτέλους, όλα τα εμπόδια του παρελθόντος ξεπεράστηκαν και το έργο βρίσκεται στην τελική ευθεία, όπως μας έδειξαν ένα πρωινό η έφορος της Γ' ΕΠΚΑ, Ελένη Μπάνου, και η υπεύθυνη αρχαιολόγος του χώρου Νίκη Σακκά.
Έτσι, ένα βήμα από την πολύβουη Αθήνα, στην οδό Ρηγίλλης, ανάμεσα στο Ωδείο Αθηνών και τη γειτονιά των μεγαλοαστικών πολυκατοικιών, το Λύκειο παραμένει ένας ιδανικός τόπος περιπάτου και περισυλλογής. Με χρήματα λιγότερα από όσα τους είχαν διατεθεί από την ΟΠΑΠ Α.Ε. (δεν εξάντλησαν 1,3 εκατ. ευρώ) και ύστερα από μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, έγιναν αποστραγγιστικά έργα, μπήκαν αντλίες απάντλησης των υδάτων, καθώς ο χώρος είναι βυθισμένος, συντηρήθηκαν και συνεχίζονται να συντηρούνται (από τις Αυγή Κουντουράκη και Κλειώ Στρατηγάκη) τα αρχαία λείψανα και θα συμπληρωθούν με αρχαίο υλικό που έχει συγκεντρωθεί σε λιθοσωρούς. Αυτό τον καιρό ολοκληρώνεται και η κατασκευή ενός μικρού ξύλινου θεάτρου (χωρητικότητας 150 ατόμων), το οποίο θα εγκαινιαστεί με το Διεθνές Συμπόσιο Φιλοσοφίας που οργανώνεται το καλοκαίρι από το Πανεπιστήμιο Αθηνών.
«Τα κατάλοιπα μπορεί να είναι φτωχά, αλλά έχουν τεράστια σημασία», μας λέει η κ. Μπάνου. «Απηχούν τη διδασκαλία και τη φιλοσοφία του Αριστοτέλη, κι αυτό θέλουμε να τονίσουμε με τα σχέδια και το πληροφοριακό υλικό». Όσο για το θεατράκι, θα λειτουργεί για εκδηλώσεις που συνάδουν με το χώρο, ενώ η θέση του είναι μοναδική για τη συνολική εποπτεία των αρχαίων καταλοίπων. Το Λύκειο (στην ουσία Γυμνάσιο) στην αρχαιότητα ήταν ένα άλσος αφιερωμένο στον Λύκειο Απόλλωνα.
Τα τρία Γυμνάσια της αρχαίας Αθήνας (Ακαδημίας, Λυκείου και Κυνοσάργους), εγκατεστημένα και τα τρία εκτός των ορίων της πόλης, στα προάστιά της, ήταν μέσα σε κήπους και κοντά σε ποταμούς για την άντληση υδάτων για το πότισμα των φυτών. Η αρχαιολογική έρευνα πιστοποιεί ότι τα Γυμνάσια λειτούργησαν από την εποχή του Πεισίστρατου (6ος αι. π.Χ.) μέχρι τον 4ο αι. μ.Χ. Στην αρχή ήταν υπαίθρια. Κτηριακές εγκαταστάσεις απέκτησαν κατά τους υστεροκλασικούς χρόνους. Θεωρούνταν οι καλύτεροι χώροι αναψυχής, άθλησης του σώματος, στρατιωτικής εκπαίδευσης και πνευματικής εκγύμνασης. Οι νέοι παρακολουθούσαν σε ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες τη διδασκαλία φιλοσόφων και άλλων προσωπικοτήτων.
Ο σημερινός επισκέπτης του Λυκείου, καθισμένος σε ένα παγκάκι ή περπατώντας πέριξ των αρχαίων, θα βλέπει την κάτοψη της Παλαίστρας (σώζεται η τελευταία φάση των ρωμαϊκών χρόνων), δίπλα τα λουτρά που χρησιμοποιούσαν οι αθλητές μετά τον αγώνα, όπως ακριβώς και στα σύγχρονα γυμναστήρια, το Εφηβείο-Διδασκαλείο (αίθουσα διδασκαλίας), το Κονιστήριο (κονίστρα αγώνων ή μικρή παλαίστρα), το ελαιοθέσιον (εκεί όπου οι αθλητές αλείφονταν με λάδι) και τη λεγόμενη Βιβλιοθήκη-Αναγνωστήριο. Μερικά από τα κτήρια αυτά περισσότερο τα φαντάζεσαι παρά έχεις απτή εικόνα τους στο οικόπεδο των 13 στρεμμάτων του Λυκείου, όπου έχουν ήδη γίνει ήπιες παρεμβάσεις, σύμφωνα με την εγκεκριμένη μελέτη των αρχιτεκτόνων Δημήτρη Κουτσογιάννη και Δημήτρη Κουκουλά (στατικά: Βίκυ Μανιουδάκη).
Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στη φυτοτεχνική μελέτη, που έχει εκπονηθεί από τον Κάρολο Χανικιάν. Μελετώντας ο κ. Χανικιάν τη φυτοτεχνική των αρχαίων, με πρώτο τον Θεόφραστο, μαθητή του Αριστοτέλη, που ίδρυσε τον 4ο αι. π.Χ. τον πρώτο Βοτανικό Κήπο στον κόσμο, επέλεξε και φύτεψε στο Λύκειο ελιές, ροδιές, κυπαρίσσια και μυρωδικά φυτά, όπως θυμάρι, δάφνες, δεντρολίβανο, ελίχρυσο, κ.ά.
«Η ιδέα ήταν να είναι ανθεκτικά σε όλες τις εποχές του χρόνου, να μη χρειάζονται συχνό πότισμα και να ανθίζουν σε διαφορετικές περιόδους, ώστε να μη λείπει και το λουλούδι», μας εξηγεί η κ. Σακκά. «Θα έχουμε και τριανταφυλλιές. Το ρόδο είναι άνθος αρχαίο, εξ ου και η ροδοδάκτυλος αυγή».
Το πότε ο κήπος αυτός θα ενοποιηθεί με αυτόν του Βυζαντινού Μουσείου και η Αθήνα θα αποκτήσει έναν ενιαίο χώρο περιπάτου και πρασίνου 36 στρεμμάτων, δεν είναι ακόμη σε θέση να μας το πουν. Προς το παρόν, ανάμεσα στους δύο κήπους υπάρχει συρματόπλεγμα, με μία πόρτα που θα παραμένει ανοιχτή όσο είναι ανοιχτός ο αρχαιολογικός χώρος. Το καλό είναι πως έχουν αποφασίσει να μη βάλουν εισιτήριο, κάτι που θα λειτουργήσει ως πόλος έλξης για τη βόλτα των περιοίκων.
Πηγή: Ν. Κοντράρου-Ρασιά, Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια