O Ιλισός «ξαναζεί» στον κήπο του Βυζαντινού Μουσείου

Ρυάκια, ανοιχτές δεξαμενές,  σύνθετα υδάτινα τοπία, δέντρα και  γλυπτά σε υπαίθριες  εκθέσεις συνιστούν την  νέα  πρόταση για την διαμόρφω...

Ρυάκια, ανοιχτές δεξαμενές,  σύνθετα υδάτινα τοπία, δέντρα και  γλυπτά σε υπαίθριες  εκθέσεις συνιστούν την  νέα  πρόταση για την διαμόρφωση του κήπου του Βυζαντινού Μουσείου, που  παραμένει  εδώ και μερικά χρόνια σε  κατάσταση αναμονής, ένα  έργο που έχει καθυστερήσει ανεπίτρεπτα, παρ΄ ότι  όλες οι άλλες εγκαταστάσεις  του μουσείου  έχουν ολοκληρωθεί.


«Ο περιβάλλων χώρος του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, παρά τις εργασίες που έχουν γίνει, απέχει πολύ από το  να  θεωρείται  δημόσιος  κήπος, ανοιχτός στους Αθηναίους», ανέφερε χαρακτηριστικά στη  συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού  Συμβουλίου όπου  εξετάσθηκε _ και εγκρίθηκε _ η νέα μελέτη,  η γενική  γραμματέας  κυρία Λίνα  Μενδώνη. Η  ίδια  μάλιστα  πρόσθεσε,  ότι πρόκειται για «μία εκκρεμότητα που πρέπει να ολοκληρωθεί και μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί, ώστε το έργο να ενταχθεί στην τέταρτη προγραμματική περίοδο». Να  σημειωθεί  εξάλλου,  ότι το  αναψυκτήριο του μουσείου στον περιβάλλοντα χώρο  του είναι  ήδη  έτοιμο  ενώ το πωλητήριο πρόκειται  να αρχίσει σύντομα την λειτουργία του.

Σύμφωνα  με την  νέα  μελέτη  λοιπόν,  την επιστημονική επιμέλεια της  οποίας  είχε  η διευθύντρια του μουσείου  κυρία Αναστασία Λαζαρίδου το νερό  θα  είναι το κυρίαρχο στοιχείο  σ΄ αυτόν τον κήπο   των  20  στρεμμάτων,  σε  ανάμνηση της  κοίτης  του  Ιλισού, ο  οποίος  έχει καταχωθεί _επάνω του διέρχεται η  λεωφόρος  Βασιλέως  Κωνσταντίνου _ αλλά  η διέλευσή  του  υπογείως δεν παύει  να τροφοδοτεί  με  ιδιαίτερη αύρα όλη τη  περιοχή. Εμπνευση προς αυτή την κατεύθυνση έδωσαν γκραβούρες περασμένων εποχών όπου  διασώζεται  η  εικόνα του παριλίσιου τοπίου προ καταχώσεως, αλλά και η  ιδέα δημιουργίας  ενός «βυζαντινού  κήπου»,  ο  οποίος είχε  ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ως  προς τα  είδη των  δέντρων  και  φυτών που περιελάμβανε, προσεγγίζοντας έναν   ιδεατό  τόπο  παραδείσου.

Μία  φρεατοδεξαμενή  η  οποία βρίσκεται στο  βόρειο τμήμα  του κήπου  και παρ΄ ότι κτίσθηκε  επί Τουρκοκρατίας συνδεόταν  με το Πεισιστράτειο σύστημα υδροδότησης της αρχαίας Αθήνας   καθώς  και με το Αδριάνειο υδραγωγείο θα  είναι  η αφετηρία της υδάτινης διαδρομής στον κήπο εν  μέσω ενδημικής  βλάστησης και με πέργκολες, στάσεις  ανάπαυλας  και  φυσικά  ενημερωτικές πινακίδες.

Η  είσοδος  θα  γίνεται  από  δύο  σημεία,  το  ένα  από την Βασ. Κωνσταντίνου  όπου  θα  μπορούν να σταθμεύουν και τουριστικά λεωφορεία και  το  άλλο  από το πλάι της Βασιλίσσης Σοφίας,  δίπλα στο Σαρόγλειο. Αυτή  η είσοδος  εξάλλου  θα  είναι κοινή και με τον  χώρο του  Λυκείου  του Αριστοτέλους,  η  διαμόρφωση  του  οποίου  βρίσκεται σε  εξέλιξη.




Πηγή: Μαρία Θερμού, "Το Βήμα"