«Σφαλιάρα» για το Μεξικανικό Μουσείο του Σαν Φρανσίσκο

Άστοχη αποδείχθηκε για το Μεξικανικό Μουσείο του Σαν Φρανσίσκο, η επιθυμία για μία έκθεση εκτίμησης που παρήγγειλε το ίδιο σε έναν ειδ...

Άστοχη αποδείχθηκε για το Μεξικανικό Μουσείο του Σαν Φρανσίσκο, η επιθυμία για μία έκθεση εκτίμησης που παρήγγειλε το ίδιο σε έναν ειδικό στην τεχνοτροπία των Μάγια, για να αξιολογήσει τη συλλογή του.

Αυτός αποφάνθηκε πως από τα 2.000 προϊσπανικά εκθέματα του μουσείου μόνον τα 83 ήσαν αυθεντικά και το 96% της συλλογής του είτε είναι πλαστά ή άσχετα με το θέμα της.

Αυτό ήταν το συμπέρασμα της έκθεσης, αποτελούμενης από 14 σελίδες, που εκπόνησε ο αρχαιολόγος, ειδικός στην εποχή των Μάγια, Εδουάρδο Πέρες ντε Ερέδια, τονίζει σε σχετικό της άρθρο η εφημερίδα San Francisco Chronicle. 

Όπως τονίζει το μουσείο, αυτή ήταν η πρώτη από τις εκθέσεις που έχει παραγγείλει ώστε να διαπιστωθεί η καλλιτεχνική κι ιστορική αξία των αντικειμένων της συλλογής του—που συνολικά αριθμεί 16.000 κομμάτια.

Όπως τονίζει στη San Francisco Chronicle ο υπεύθυνος του μουσείου Άντριου Κλούγκερ, «έμεινα άναυδος. Πίστευα πως διαθέταμε πολλά περισσότερα κομμάτια εγνωσμένης αξίας». 

Η αξιολογική έκθεση ήταν επιβεβλημένη από το σύμφωνο συνεργασίας, που είχε συνάψει το μουσείο το 2012 με το Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν.

To Μεξικανικό Μουσείο του Σαν Φρανσίσκο ξεκίνησε τη διαδρομή του το 1975 με μία μικρή συλλογή που με την πάροδο των δεκαετιών αυξήθηκε χάρις στις δωρεές ιδιωτών συλλεκτών. 

Σήμερα πρόκειται να μετακομίσει μάλιστα σε μεγαλύτερο κτήριο, που κόστισε 86 εκατ. δολάρια (75 εκατ. ευρώ). 

«Αυτή η εντυπωσιακή συλλογή είναι μοναδική στη χώρα μας και περιλαμβάνει προϊσπανική τέχνη» που καλύπτει τον «μεσοαεμερικανικό, κεντροαμερικανό και περουβιανό πολιτισμό», όπως και εκθέματα από «αποικιακή, λαϊκή, μεξικανική, μοντέρνα λατινοαμερικανική τέχνη και τέχνη ‘τσικάνο’», αναφέρει στην επίσημη ιστοσελίδα του το μουσείο.

Η συλλογή αριθμεί 2.000 κεραμικά, αγάλματα και άλλα χρηστικά αντικείμενα ή μη, της προϊσπανικής τέχνης, το 96% των οποίων είτε αποτελείται από πλαστά κομμάτια ή από κομμάτια που είναι δύσκολο να πιστοποιηθεί η γνησιότητά τους. 

Είναι το τμήμα που συμπληρώθηκε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες από δωρεές πάνω από 50 διαφορετικών συλλογών, που ουδέποτε είχε εξετασθεί η γνησιότητά τους. «Είναι κάτι που συμβαίνει συχνά, να δέχονται τα μουσεία κομμάτια που οι απόγονοι των συλλεκτών». 

Ο υπεύθυνος του μουσείου παραδέχθηκε πως όλα τούτα τα χρόνια το μουσείο δεν συμπεριφέρθηκε ως πραγματικός θεσμός διεθνούς κύρους ως προς το σημείο αυτό: «Αποδέχονταν τα πάντα», τόνισε.

Ωστόσο, τούτη η πολιτική της αδιάκριτης αποδοχής κάθε δωρεάς τελείωσε διαπαντός μετά τη συνεργασία με το παγκοσμίου φήμης Σμιθσόνιαν. 

Βάσει αυτής, τα μικρά μουσεία που συνεργάζονται με το Ινστιτούτο μπορούν να δανεισθούν από αυτά κομμάτια προς έκθεση, αλλά και αντίστοιχα να παραχωρήσουν δικά τους κομμάτια, όπως προβλέπεται από τους διεθνείς κανόνες. 

Όπως εξηγεί ο Κλούγκερ, πλέον η πολιτική του Μεξικανικού Μουσείου άλλαξε και τώρα δεν δέχεται ο,τιδήποτε.

Στα 83 γνήσια κομμάτια (βάζα, αμφορείς, κοσμήματα) θα πρέπει να προστεθούν άλλα 87, τα οποία προέρχονται από μία πρόσφατη δωρεά. 

«Το καλό νέο είναι πως διαθέτουμε 170 προϊσπανικά κομμάτια εγνωσμένης ποιότητας για να τα εκθέτουμε στο μουσείο», εξηγεί ο Κλούγκερ στην εφημερίδα. 

«Το κακό είναι πως θα πρέπει να αποφασίσουμε τι να κάνουμε με αυτά που δεν είναι του ιδίου επιπέδου», προσθέτει.

Πηγή: iefimerida, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ