Ένα ξίφος 5.000 ετών, που συγκαταλέγεται μεταξύ των παλαιότερων όπλων του κόσμου, ανακαλύφθηκε από την υποφήφια διδάκτωρ Vittoria Dal...
Ένα ξίφος 5.000 ετών, που συγκαταλέγεται μεταξύ των παλαιότερων όπλων του κόσμου, ανακαλύφθηκε από την υποφήφια διδάκτωρ Vittoria Dall'Armellina του πανεπιστημίου Ca' Foscari της Βενετίας, σε μοναστήρι που βρίσκεται στο νησί San Lazzaro degli Armeni στη λιμνοθάλασσα της πόλης.
Το όπλο βρίσκεται στο Μουσείο του San Lazzaro. Πρόκεται για μικρό σπαθί, που εκτίθεται πλέον μαζί με άλλα μεσαιωνικά αντικείμενα. Ωστόσο, το ξίφος παρουσιάζει ομοιότητες με τα όπλα, ηλικίας 5.000 ετών, που ανακαλύφθηκαν μέσα στο βασιλικό παλάτι στο Arslantepe της ανατολικής Ανατολίας, και εκτιμούνται ότι πρόκειται για τα αρχαιότερα του κόσμου.
Το μουσείο του Tokat στην Τουρκία είχε ένα παρόμοιο ξίφος από την περιοχή Σίβα, το οποίο είναι εξαιρετικά παρόμοιο με αυτό του San Lazzaro.
Μόλις διαπιστώθηκε ότι το ξίφος δεν υπήρχε στον κατάλογο των αρχαίων αντικειμένων της Μέσης Ανατολής του μουσείου, η υποψήφια διδάκτωρ Dall'Armellina συνέχισε την έρευνά της, σε συμφωνία με την Elena Rova, καθηγήτρια αρχαιολογίας στο τμήμα ανθρωπιστικών σπουδών και εποπτεύουσα καθηγήτριά της.
Οι επιστημονικές δοκιμές επιβεβαίωσαν ότι το ξίφος είναι παρόμοιο με το αρχαιότερο του κόσμου, που χρονολογείται στο 3000 π.Χ., όχι μόνο ως προς το σχήμα αλλά και ως προς τη σύνθεση του μετάλλου. Στη συνέχεια, η έρευνα επικεντρώθηκε στον τρόπο που η μονή απέκτησε το ξίφος και στην σύνδεσή της με την κοινότητα των Αρμενίων πατέρων.
Η έρευνα διεξήχθη με τη συμβουλή του πατέρα Serafino Jamourlian, από το Τάγμα των Μεχιταριστών Πατέρων του μοναστηριού του San Lazzaro, ο οποίος κατάφερε να λύσει εν μέρει το ζήτημα ψάχνωντας τα αρχεία του μουσείου. Το ξίφος έφτασε από την Τραπεζούντα στη Βενετία, ως δωρεά ενός εμπόρου και συλλέκτη τέχνης, του Yervant Khorasandjian, στα μέσα περίπου του 1800, σύμφωνα με το αρχείο της μονής.
Η ανάλυση σχετικά με τη σύνθεση του μετάλλου πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την καθηγήτρια Ivana Angelini και το Ciba (Centro Interdipartimentale di Ricerca Studio e Conservazione dei Beni Archeologici, Architettonici e Storico-Artistici) του πανεπιστημίου της Πάντοβα.
Το ξίφος είναι κατασκευασμένο από έναν τύπο χαλκού και κασσίτερου που χρησιμοποιείται συχνά πριν από την εποχή του Χαλκού. Τα παραπάνω δεδομένα και η αξιοσημείωτη ομοιότητα με τα δίδυμα σπαθιά του Arslantepe επέτρεψαν την χρονολόγηση του ξίφους μεταξύ του τέλους της 6ης και της αρχής της 3ης χιλιετίας π.Χ., επιβεβαιώνοντας έτσι τον σπάνιο τύπο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια