Πώς ήταν η ζωή στην Πομπηία πριν την καταστροφή

Εικονικές βόλτες στην αρχαία Πομπηία, ένα συναρπαστικό ταξίδι στον χρόνο. Ένας εικονικός Βεζούβιος ξεπροβάλει σε μία έκθεση στο Παρίσι,...

Εικονικές βόλτες στην αρχαία Πομπηία, ένα συναρπαστικό ταξίδι στον χρόνο. Ένας εικονικός Βεζούβιος ξεπροβάλει σε μία έκθεση στο Παρίσι, που αναπαριστά τις τελευταίες ώρες ενός από τα σπουδαιότερα γεγονότα στον αρχαίο κόσμο.

Αυτό υπόσχεται η νέα έκθεση στο μουσείο Grand Palais του Παρισιού. Πώς ήταν η καθημερινή ζωή στην Πομπηία; Πίσω στο 79 μ.Χ. όταν η Πομπηία ήταν μια από τις ομορφότερες πόλεις της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το κλίμα ήταν ήπιο και το έδαφος της γόνιμο. Πολλά σπίτια είχαν θέα στη θάλασσα. Ένας ειδυλλιακός τόπος.

Το Μουσείο Grand Palais στο Παρίσι αποτίει φόρο τιμής στη χαμένη πόλη της Πομπηίας με μια εξαιρετική ψηφιακή έκθεση. Εκτός από διάφορα αντικείμενα που βρέθηκαν στις ανασκαφές, στο επίκεντρο βρίσκεται η τρισδιάστατη ξενάγηση στην αρχαία πόλη. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 27 Σεπτεμβρίου.

Με τίτλο «Πομπηία», η παράσταση, που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το Αρχαιολογικό Πάρκο της Πομπηίας, χρησιμοποιεί συναρπαστικές τρισδιάστατες εικόνες για να παρουσιάσει στιγμές τόσο της αρχαίας πόλης όσο και του σύγχρονου αρχαιολογικού χώρου.

Οι ερευνητές σχεδίασαν έναν συνδυασμό από πλάνα τραβηγμένα από drone, χαρτογραφίες, υπέρυθρες εικόνες κ.λπ για να ξαναζωντανέψουν την Πομπηία, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο.   

Αρχικά, η έκθεση υποτίθεται ότι θα άνοιγε τον Μάρτιο, αλλά αυτό δεν συνέβη λόγω της έξαρσης της πανδημίας.

«Η παρουσίαση δεν έχει να κάνει με την τεχνολογία αλλά με τον τόπο», λέει ο Roei Amit, επικεφαλής του ψηφιακού τμήματος του πολιτιστικού ιδρύματος του Παρισιού, στους Financial Times. «Έχουμε φυσικά την εικονική και την επαυξημένη πραγματικότητα, αλλά δεν είναι κεντρικά στοιχεία στην έκθεση. Αντ 'αυτού, δημιουργούμε μια υβριδική εμπειρία, για το πώς μπορούμε να πούμε την ιστορία αυτή με τον καλύτερο τρόπο».   

Μιλώντας με το Γαλλικό Πρακτορείο, οι διοργανωτές περιγράφουν την έκθεση ως μια πραγματική «μηχανή του χρόνου».   

Οι επισκέπτες περπατούν σε ένα σοκάκι μήκους περίπου 60 μέτρων ανάμεσα από εικονικές αναπαραστάσεις της καθημερινής ζωής, από σπίτια, συντριβάνια και περαστικούς στην Πομπηία.

Η «Πομπηία» χωρίζεται σε τέσσερα domus, η λατινική λέξη για το σπίτι. Αυτά απεικονίζονται σε χάρτες, όπου ο πρώτος επικεντρώνεται στην Πομπηία ως ρωμαϊκή πόλη ενώ οι άλλοι τρεις εξερευνούν τις πρώιμες αλλά και τις πιο πρόσφατες ανασκαφές, συγκεκριμένες ανακαλύψεις και τοιχογραφίες, αντίστοιχα.   

Τα αντικείμενα που περιβάλλουν τον χώρο είναι ένα άγαλμα της Λιβίας, σύζυγο του Αυτοκράτορα Αυγούστου, ένα μαρμάρινο κουνέλι, ένα στήθος μάγισσας γεμάτο με φυλακτά κατασκευασμένα από γυαλί, ελεφαντόδοντο και αμέθυστο, χρυσά κοσμήματα σε σχήμα φιδιού και γύψινα ομοιώματα ανθρώπων που πέθαναν στην έκρηξη του Βεζούβιου.   

Τα ομοιώματα πλαισιώνονται από τοιχογραφίες που απεικονίζουν σκηνές όπως η θεά Αφροδίτη που οδηγεί ένα άρμα με ελέφαντα.   

Πάνω από την αυτοσχέδια πόλη, ο Βεζούβιος βρυχάται δυσοίωνα. Κάθε 30 λεπτά, το ηφαίστειο εκρήγνυται, υπενθυμίζοντας στους επισκέπτες το αναπόφευκτο τέλος της Πομπηίας.   

Τη στιγμή της έκρηξης, περίπου 15.000 με 20.000 άνθρωποι ζούσαν στην Πομπηία και το κοντινό Ερκουλάνουμ (Herculaneum).   

Η πλειοψηφία αυτών των ατόμων κατάφερε να ξεφύγει από την οργή του Βεζούβιου, αλλά περίπου 2.000 άτομα βρέθηκαν κάτω από τη λάβα του ηφαιστείου, τα φλεγόμενα συντρίμμια και τα δηλητηριώδη αέρια, ανέφερε η Laura Geggel για το Live Science το 2019.   

«Η αναβίωση της Πομπηίας δεν είναι μία εκδοχή της Disneyland», δήλωσε ο διευθυντής του Αρχαιολογικού Πάρκου της Πομπηίας Massimo Osanna στο Γαλλικό Πρακτορείο.   

«Αυτό δείχνουμε στην τρισδιάστατη έκθεση αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτό που έχουμε βρει από την επιστημονική μας έρευνα».

Οι πλούσιοι της Πομπηίας, τα ιαματικά λουτρά και οι πισίνες

H Πομπηία ήταν μια μεγάλη πόλη, εκτεινόταν σε 60 εκτάρια. Διέθετε οκτώ πύλες και έντεκα πύργους παρακολούθησης για την ασφάλεια των πολιτών. Όπως αναφέρει η DW η Πομπηία διέθετε πλούσια σπίτια και πολλούς πλούσιους πολίτες, ο οποίοι περνούσαν τον χρόνο τους σε πολυτελή ιαματικά λουτρά και πισίνες.

Η Πομπηία διέθετε επίσης χώρους πολιτισμού. Ξεχώριζε βέβαια στο κέντρο της αγοράς ο ναός του Δία.

Οι εύποροι πολίτες της Πομπηίας διέθεταν πολυτελείς επαύλεις, με κιονοστοιχίες στις αυλές, περίτεχνα ψηφιδωτά στο δάπεδο και εντυπωσιακές τοιχογραφίες και νωπογραφίες. Μια βίλα στην αρχαία Πομπηία θα μπορούσε να μοιάζει με αυτή της φωτογραφίας.

Η έπαυλη των μυστηρίων είναι από τα κύρια αξιοθέατα της Πομπηίας και μια από τις καλύτερα διατηρημένες επαύλεις της αρχαιότητας. Το οίκημα χρησίμευε για τη λατρεία του Διονύσου, θεού του κρασιού και της έκστασης. Καθώς οι γιορτές του Διονύσου γίνονταν όλο και πιο υπερβολικές, η ρωμαϊκή Γερουσία τις απαγόρευσε το 186 π.Χ. Τα όργια βέβαια συνεχίστηκαν κρυφά.

Δεν ήταν βέβαια όλοι οι κάτοικοι εύποροι. Υπήρχαν διάφορα κοινωνικά στρώματα.

Οι φτωχότεροι ήταν αγρότες, δούλευαν σε μύλους ή έψηναν το καθημερινό ψωμί. Υπήρχαν μάλιστα δημόσια μαγειρεία, από όπου πολλοί αγόραζαν φαγητό. Το νερό αντλούνταν από πηγάδια στις άκρες των δρόμων.

Πριν καταστραφεί ολοσχερώς η Πομπηία το 79 μ.Χ., είχε υποστεί ζημιές και από άλλη ηφαιστειακή έκρηξη 17 χρόνια νωρίτερα. Πολλά κτίρια κατέρρευσαν και πολλά ξαναχτίστηκαν με ακόμη μεγαλύτερη μεγαλοπρέπεια. Τα απομεινάρια αυτού του λουτρού από την εποχή εκείνη μαρτυρεί τη φιλόδοξη ανακατασκευή. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι λίγα χρόνια αργότερα θα έρθει το οριστικό τέλος.

Το τέλος της Πομπηίας

Η καθοριστική ημέρα για την Πομπηία ήταν η 20ή Αυγούστου του 70 μ.Χ. Το έδαφος άρχισε να σείεται, τοίχοι άρχισαν να ανοίγουν στα δύο. Οι κάτοικοι έντρομοι έτρεχαν να ζητήσουν βοήθεια από τους θεούς σε λατρευτικά σημεία. Είχε σημάνει η αρχή του τέλους.

Για τέσσερις μέρες η γη έτρεμε. Τα χαράματα της 24ης Αυγούστου ξύπνησε ο Βεζούβιος, η Πομπηία καλύφθηκε από ηφαιστειακή σκόνη. Πολλοί σκοτώθηκαν στα χαλάσματα από τις σεισμικές δονήσεις, άλλοι καλύφθηκαν από ηφαιστειακή σκόνη. Όσοι επιβίωσαν αρχικά, έγιναν στη συνέχεια θύματα της καταστροφικής λάβας. Αιώνες αργότερα, ο τρόμος είναι ακόμη ορατός στα πετρωμένα σώματα των τελευταίων της Πομπηίας.

Οι μαρτυρίες για την Πομπηία

Το ότι μέχρι σήμερα γνωρίζουμε τόσα πολλά για τις τελευταίες μέρες της Πομπηίας οφείλεται στις περιγραφές του αυτόπτη μάρτυρα Πλίνιου του Νεότερου σε δύο επιστολές προς τον ιστοριογράφο Τάκιτο. Ο Πλίνιος είχε χάσει στη Πομπηία τον θείο του, Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, φιλόσοφο και στρατιωτικό. Ένα στρώμα στάχτης επτά μέτρων κάλυψε για αιώνες την πόλη, με αποτέλεσμα η συστηματική ανασκαφή της Πομπηίας να ξεκινήσει μετά το 1860. Ακόμα και σήμερα, η Πομπηία δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί εντελώς.

Πηγή: iefimerida, Αρχαιολογικό Πάρκο Πομπηίας, LiFO