Στην πλατεία Αρεως της Τρίπολης δεσπόζει το επιβλητικό Δικαστικό Μέγαρο, στο οποίο έχουν αρχίσει εργασίες αποκατάστασης. Στην αχανή πλατεία ...
 |
| Στην πλατεία Αρεως της Τρίπολης δεσπόζει το επιβλητικό Δικαστικό Μέγαρο, στο οποίο έχουν αρχίσει εργασίες αποκατάστασης. |
Στην αχανή πλατεία Αρεως της Τρίπολης, εκεί όπου στα χρόνια της Τουρκοκρατίας υπήρχε το μεγάλο Σαράι, δεσπόζει το επιβλητικό Δικαστικό Μέγαρο, στο οποίο έχουν αρχίσει εργασίες αποκατάστασης από την Περιφέρεια Πελοποννήσου. Το επιβλητικό κτίριο, που εγκαινιάστηκε το 1935 έπειτα από μία εικοσαετία και πλέον οικοδομικών εργασιών, συνδέεται όχι μόνο με τη δικαστική ιστορία αλλά και με την ιστορία της Αντίστασης, καθώς είχε επιταχθεί από τους Γερμανούς και στα υπόγειά του βασανίστηκαν ή βρήκαν μαρτυρικό θάνατο δεκάδες κρατούμενοι στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου.
Οι ιστορίες αυτές είναι φυσικά γνωστές στην Τρίπολη, που ως κόμβος επιχειρήσεων για την Πελοπόννησο είχε βαρύ φόρο αίματος και πολλά σημεία μαρτυρίου για τους αγωνιστές. Τα υπόγεια του Δικαστικού Μεγάρου είναι από τα ελάχιστα κρατητήρια που διασώζονται ως φυσικοί χώροι και μάλιστα σε πολλά σημεία μπορεί κανείς ακόμη να δει μηνύματα και ζωγραφιές στους τοίχους. Τα τελευταία δύο χρόνια, δύο από τις αίθουσες των κρατητηρίων είχαν παραχωρηθεί από το υπουργείο Δικαιοσύνης στον Δήμο Τρίπολης ούτως ώστε να υπάρχει μια σχετική μέριμνα. Το κτίριο είναι διατηρητέο και, σύμφωνα με την Υπηρεσία Νεοτέρων Μνημείων και Τεχνικών Εργων Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και Νοτίου Ιονίου (πρώην Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων) στην Πάτρα, μπορεί να γίνει αποκατάσταση των χώρων κράτησης.
Η συντήρηση και ανάδειξη των κρατητηρίων ως χώρων ιστορικής μνήμης είναι το αντικείμενο μιας κίνησης που έχει ήδη συγκεντρώσει εντυπωσιακά μεγάλο αριθμό υπογραφών. Με συντονιστές τον εκπαιδευτικό και μελετητή της τοπικής ιστορίας, Παναγιώτη Βέμμο, και τον γιατρό και πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Ζαχαριά, η πρωτοβουλία των πολιτών έχει δύο βασικά αιτήματα: «να μην υπάρξει παρέμβαση στα υπόγεια του Δικαστικού Μεγάρου πριν γίνει μελέτη για τη συντήρηση και την ανάδειξη όλων των αιθουσών του» (ιδιαίτερη σημασία έχει η τρίτη αίθουσα, δίπλα στις δύο που έχουν αποδοθεί στον δήμο, αφού στην Κατοχή υπήρξε ξεχωριστό κρατητήριο γυναικών) και «να εξεταστεί η πρόταση του αείμνηστου πρώην δημάρχου Τρίπολης Θ. Σεχιώτη για ίδρυση και λειτουργία Μουσείου του Αγώνα στην Τρίπολη και μάλιστα στο σημαντικότερο κτίριο της πόλης, το Δικαστικό Μέγαρο, αφού το εν λόγω κτίριο δεν μπορούσε ούτε τότε ούτε και τώρα να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της Δικαιοσύνης».
 |
| Είναι από τα ελάχιστα κρατητήρια που διασώζονται ως φυσικοί χώροι και μάλιστα διατηρούνται τα μηνύματα και οι ζωγραφιές στους τοίχους. |
Ο κ. Παναγιώτης Βέμμος λέει πως με την πρωτοβουλία αυτή ελπίζει να αποδοθούν όλοι οι χώροι που είχαν χρησιμοποιηθεί ως κρατητήρια στο Δικαστικό Μέγαρο, μαζί και οι δύο αίθουσες στις οποίες, τη δεκαετία του 1990, βάφτηκαν από πάνω τα συνθήματα στους τοίχους. Ολα αυτά μπορούν να επανέλθουν με σωστή συντήρηση. Η Τρίπολη ήταν γεμάτη με τόπους κράτησης, μαρτυρίου και εκτελέσεων, καθώς είχε κρατούμενους από όλη την Πελοπόννησο. Πάνω από 1.000 ήταν οι εκτελεσθέντες. Εκτός από τα υπόγεια του Δικαστικού Μεγάρου, «χρησιμοποιήθηκαν ακόμα τα Σφαγεία, οι ποινικές φυλακές (τα αρχεία τους σώζονται στα ΓΑΚ Τρίπολης), το υπόγειο στο σπίτι του Φωτάκου, το υπόγειο της οικοκυρικής σχολής, το υπόγειο του λεγόμενου Σεραγιού, τα κρατητήρια των δύο αστυνομικών τμημάτων, της Ασφάλειας και το παλαιό γήπεδο του Παναρκαδικού στην οδό Καλαβρύτων». Ο μόνιμος πληθυσμός της Τρίπολης στη δεκαετία του ’40 είχε περιοριστεί στις 10.000-12.000, εκ των οποίων, λέει ο κ. Βέμμος, περίπου 800 είχαν συλληφθεί. «Περί το 10% του πληθυσμού είχε συμμετοχή στην Αντίσταση».
Οπως αναφέρει η ιστορικός Ζιζή Σαλίμπα, η οποία έχει ασχοληθεί με τη Σύγχρονη Κοινωνική Ιστορία και ιδιαίτερα με την ιστορία της Αρκαδίας, «τα υπόγεια του Δικαστικού Μεγάρου στην Τρίπολη με τα μηνύματα και τις ζωγραφιές των φυλακισμένων αποτελούν πολύτιμα τεκμήρια της συλλογικής μας μνήμης και της ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης όχι μόνο στην Αρκαδία αλλά σε ολόκληρη την Πελοπόννησο. Η Τρίπολη ήταν διοικητικό κέντρο στην Πελοπόννησο κατά τη διάρκεια της Κατοχής και οι κρατούμενοι μεταφέρονταν εκεί από ολόκληρη την Πελοπόννησο».
Με την πρωτοβουλία αυτή, που έχει θετική υποδοχή τόσο από Αρχές όσο και από πολίτες, είναι πιθανόν να δούμε ένα χώρο μνήμης για τους μάρτυρες της Αντίστασης στην Τρίπολη.
Πηγή: Ν. Βατόπουλος, Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια