Το ειδώλιο προέρχεται από τάφο, που εντοπίστηκε στον συνοικισμό Ραμόνα Θεσσαλονίκης, στην περιοχή όπου εκτείνεται το δυτικό νεκροταφείο, μαζ...
Το ειδώλιο προέρχεται από τάφο, που εντοπίστηκε στον συνοικισμό Ραμόνα Θεσσαλονίκης, στην περιοχή όπου εκτείνεται το δυτικό νεκροταφείο, μαζί με ειδώλιο Αφροδίτης σε κογχύλι και χορεύτριας. Χρονολογείται στον 1ο αι. π.Χ.
Η νεαρή γυναίκα απεικονίζεται γυμνή, σε καθιστή, μετωπική στάση, με ευθύ κορμό και σφιχτά ενωμένα σκέλη. Το δεξιό χέρι, λυγισμένο στον αγκώνα, έρχεται μπροστά και κρατά ανθισμένο λουλούδι, ενώ το αριστερό, κάμπτεται ελαφρώς και εκτείνεται προς τα πλάγια, με δάχτυλα τεντωμένα και κοσμημένα με δαχτυλίδια. Ανάμεσα στο στήθος φέρει επίθετο, δισκόμορφο κόσμημα, το οποίο θα συγκρατούσαν ιμάντες αποδοσμένοι με χρώμα, που σήμερα δεν διατηρείται. Το ανέκφραστο πρόσωπο πλαισιώνει περίτεχνη κόμμωση, την οποία συμπληρώνει ένα εντυπωσιακό φυλλόσχημο κόσμημα. Τον στολισμό της μορφής ολοκληρώνουν φυλλόσχημα, επίσης, ενώτια (σκουλαρίκια). Από τη χρωματική διακόσμηση της μορφής διατηρούνται μόνο ίχνη λευκού επιχρίσματος, ορατά κυρίως στο αριστερό χέρι.
Το ειδώλιο είναι κατασκευασμένο με την τεχνική της διμερούς μήτρας και ανήκει σε μια πολυσυζητημένη ομάδα αρχαίων τέχνεργων, που ανευρίσκονται σε τάφους, ιερά, αποθέτες, οικίες και εργαστηριακούς χώρους, σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου. Αν και συνήθως οι μορφές εντοπίζονται ελεύθερες, είναι βέβαιο πως συνοδεύονταν από ξεχωριστά κατασκευασμένα καθίσματα, τα οποία όμως σπανίως σώζονται.
Η συζήτηση γύρω από τη χρήση και την ερμηνεία των μορφών αυτών είναι μακρά και συνεχιζόμενη, εντούτοις συχνά αναφέρονται ως «πλαγγόνες» (κούκλες), ερμηνεύονται ως παιδικά παιχνίδια/αναθήματα και συνδέονται με τα διαβατήρια έθιμα ή τις τελετές ενηλικίωσης των μικρών κοριτσιών ή των νεαρών παρθένων πριν τον γάμο τους. Στο πλαίσιο αυτό σχετίζονται με θεότητες που προστατεύουν και καθοδηγούν τα νεαρά κορίτσια σε όλα τα στάδια της ωρίμανσής τους, όπως η Άρτεμις, η Αφροδίτη, η Ήρα, η Περσεφόνη και οι Νύμφες. Ακολούθως, η γυμνότητα που τις χαρακτηρίζει, η αυστηρή τους στάση και τα κοσμήματα που φέρουν, σχετίζονται όλα με την έννοια της γονιμότητας, του γάμου και της τεκνοποίησης, μέσω της οποίας επιτυγχάνεται ο βασικός ρόλος της γυναίκας στην αρχαία ελληνική κοινωνία.
Μπορείτε να δείτε το αντικείμενο στη μόνιμη έκθεση «Η Μακεδονία από τον 7ο αι. π.Χ. ως την ύστερη αρχαιότητα», στην προθήκη 9.
Δεν υπάρχουν σχόλια