Πριν από περίπου 1.300 χρόνια ένας γραφέας στην Παλαιστίνη έσβησε την αρχική γραφή από τις σελίδες ενός θρησκευτικού βιβλίου για να το επανα...
Πριν από περίπου 1.300 χρόνια ένας γραφέας στην Παλαιστίνη έσβησε την αρχική γραφή από τις σελίδες ενός θρησκευτικού βιβλίου για να το επαναχρησιμοποιήσει. Η πρακτική της διαγραφής και στη συνέχεια της επαναχρησιμοποίησης των σελίδων ενός χειρόγραφου ήταν κοινή στον Μεσαίωνα λόγω του υψηλού κόστους της περγαμηνής, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Τώρα, ένας επιστήμονας της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών (ÖAW) ανακάλυψε μία από τις παλαιότερες μεταφράσεις της Καινής Διαθήκης που χρονολογούνται από τον 3ο και τον 6ο αιώνα αντίστοιχα, και κατάφερε να διατηρήσει ορισμένες από τις εναπομείνασες σελίδες. Πρόκειται για ένα μικρό χειρόγραφο θραύσμα της συριακής μετάφρασης και σύμφωνα με τον ερευνητή, είναι ένα από τα πρώτα κείμενα των Ευαγγελίων και ένα κρίσιμο στοιχείο της ιστορίας της Καινής Διαθήκης.
Οι λέξεις που είχαν σβηστεί από αυτό το πολυεπίπεδο χειρόγραφο, γνωστό ως παλίμψηστο, αποκαλύφθηκαν με την τεχνική της υπεριώδους φωτογραφίας. Τα παλίμψηστα είναι χειρόγραφα που έχουν δύο στρώματα γραφής: ένα σβησμένο στρώμα το οποίο είναι συνήθως αχνό και δύσκολο στην ανάγνωση και ένα δεύτερο στρώμα νεότερης χρονολογικά γραφής.
«Η παράδοση του Συριακού Χριστιανισμού έχει διάφορες μεταφράσεις της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης», δήλωσε ο Κέσελ. «Μέχρι πρόσφατα ήταν γνωστό ότι μόνο δύο χειρόγραφα περιείχαν την παλαιά συριακή μετάφραση των ευαγγελίων».
Ενώ το ένα από αυτά φυλάσσεται σήμερα στη Βρετανική Βιβλιοθήκη στο Λονδίνο, το άλλο ανακαλύφθηκε στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά. Τα θραύσματα από το τρίτο χειρόγραφο εντοπίστηκαν πρόσφατα κατά τη διάρκεια του Προγράμματος «Παλίμψηστα του Σινά».
Το θραύσμα παρέχει μια μοναδική ματιά στο πολύ πρώιμο στάδιο της ιστορίας της μετάδοσης των Ευαγγελίων, διότι είναι το μόνο γνωστό κομμάτι του τέταρτου χειρογράφου που μαρτυρεί την παλαιά συριακή εκδοχή.
Το νέο κείμενο περιλαμβάνει τμήματα του Ματθαίου 11-12 της Καινής Διαθήκης γραμμένα στα αρχαία αραμαϊκά, δίνοντας περισσότερες λεπτομέρειες γύρω από το σημερινό τυπικό κείμενο του Ευαγγελίου.
Μιλώντας στη MailOnline, ο Δρ Garrick Allen, ανώτερος λέκτορας στις σπουδές της Καινής Διαθήκης στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, δήλωσε ότι η ανακάλυψη παρέχει μια εικόνα των πρώτων μεταφράσεων της Βίβλου.
«Η συριακή μετάφραση της Βίβλου είναι σημαντική από μόνη της ως μία από τις πρώτες μεταφράσεις από τα ελληνικά. ‘Μας δίνει μια εικόνα για τα πρώτα στάδια του κειμένου της Βίβλου και τις κοινότητες που παρήγαγαν αυτές τις μεταφράσεις». Ο Justin Brierley, χριστιανός συγγραφέας, ραδιοφωνικός παρουσιαστής και παρουσιαστής εκπομπών, χαρακτήρισε την ανακάλυψη «συναρπαστική».
«Η ανακάλυψη αυτού του νέου θραύσματος ενός συριακού αντιγράφου των Ευαγγελίων είναι ένα ακόμη παράδειγμα του πόσο πλούσια είναι η χειρόγραφη παράδοση της Καινής Διαθήκης επί πολλούς αιώνες», δήλωσε στη MailOnline. «Είναι επίσης συναρπαστικό να παρατηρεί κανείς τη διαφοροποίηση σε ορισμένες από τις διατυπώσεις του ευαγγελίου του Ματθαίου σε σύγκριση με τη δική μας παραληφθείσα έκδοση του κειμένου».
«Σημαντική ανακάλυψη»
Από την πλευρά του, ο καθηγητής Hugh Houghton στο Τμήμα Θεολογίας και Θρησκείας του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, έκανε λόγο για «γνήσια και σημαντική ανακάλυψη». «Μέχρι πριν από λίγα χρόνια γνωρίζαμε μόνο δύο χειρόγραφους μάρτυρες της παλαιάς μετάφρασης των ευαγγελίων και τώρα έχουμε τέσσερις», δήλωσε στη MailOnline. Και συνέχισε: «Η αξία των πρώιμων μεταφράσεων είναι ότι έγιναν από ελληνικά χειρόγραφα που δεν σώζονται πλέον και μπορεί να παρέχουν κάποια από τα πρώτα στοιχεία για συγκεκριμένες αναγνώσεις».
Ακόμη, ο καθηγητής Houghton ανέφερε: «Το εύρημα είναι σημαντικό για τους χριστιανούς, καθώς τα στοιχεία από αυτό το έγγραφο θα ενσωματωθούν στις εκδόσεις της ελληνικής Καινής Διαθήκης και θα χρησιμοποιηθούν από τους εκδότες για την ανακατασκευή της αρχαιότερης μορφής του κειμένου. Δεδομένου του πόσο λίγα χειρόγραφα επιβιώνουν από τους πρώτους αιώνες, όλα τα κομμάτια είναι ευπρόσδεκτα για την ανακατασκευή του παζλ της ιστορίας του κειμένου».
Το νέο κείμενο ανακαλύφθηκε από τον Grigory Kessel από την Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών, ο οποίος δεν αποκάλυψε ακόμη μια πλήρη μετάφραση γραμμένη στα αρχαία αραμαϊκά, αλλά μοιράστηκε κάποιες λεπτομέρειες.
Πού είναι διαφορετική η μετάφραση
Στην ελληνική έκδοση του ευαγγελίου του Ματθαίου στο κεφάλαιο 12, ο στίχος ένα λέει: «Και οι μαθητές του πείνασαν και άρχισαν να μαζεύουν τα σιτηρά και να τρώνε. Η πιο λεπτομερής μετάφραση λέει: «[…] άρχισαν να μαζεύουν τα σιτηρά, να τα τρίβουν στα χέρια τους και να τα τρώνε».
Το αρχικό κείμενο γράφτηκε γύρω στον τρίτο αιώνα, αλλά σβήστηκε από έναν γραφέα – ένα άτομο που απασχολούνταν πριν από την εφεύρεση της τυπογραφίας για να κάνει αντίγραφα εγγράφων – στην Παλαιστίνη. Αυτή ήταν μια συνήθης πρακτική επειδή το χαρτί από δέρμα ζώου ήταν σπάνιο και έπρεπε να επαναχρησιμοποιείται.
Η γραφή πάνω από το κείμενο που είχε διαγραφεί, δημιουργεί παλίμψηστα – χειρόγραφα με πολλαπλά στρώματα γραφής. Το υπεριώδες φως έχει γίνει δημοφιλές μεταξύ των επιστημόνων που ελπίζουν να αποκαλύψουν μυστικά έγγραφα, καθώς το κρυμμένο κείμενο απορροφά το φως και λάμπει μπλε.
Τι ανέφερε για την ανακάλυψη ο Grigory Kessel
«Το κείμενο του Ευαγγελίου είναι κρυμμένο με την έννοια ότι το αντίγραφο περγαμηνής του βιβλίου των Ευαγγελίων στις αρχές του 6ου αιώνα επαναχρησιμοποιήθηκε δύο φορές και σήμερα στην ίδια σελίδα μπορεί κανείς να βρει τρία στρώματα γραφής (συριακή – ελληνική – γεωργιανή)», δήλωσε στη MailOnline ο Grigory Kessel από την Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών που έκανε την ανακάλυψη.
Η επόμενη φορά που η σελίδα σβήστηκε και επαναχρησιμοποιήθηκε ήταν για να αντιγραφεί το Iadgari του Mikael Modrekili, ένα γεωργιανό χειρόγραφο του 10ου αιώνα που περιλάμβανε μια συλλογή ύμνων.
«Ο Grigory Kessel έκανε μια σπουδαία ανακάλυψη χάρη στις βαθιές γνώσεις του για τα παλιά συριακά κείμενα και τα χαρακτηριστικά της γραφής», δήλωσε η Κλόντια Ραπ, διευθύντρια του Ινστιτούτου Μεσαιωνικής Έρευνας του OeAW.
Η συριακή μετάφραση γράφτηκε τουλάχιστον έναν αιώνα πριν από τα παλαιότερα ελληνικά χειρόγραφα που έχουν διασωθεί, συμπεριλαμβανομένου του Codex Sinaiticus (Σιναϊτικός Κώδικας). Τα παλαιότερα σωζόμενα χειρόγραφα με αυτή τη συριακή μετάφραση χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα και διατηρούνται στα λεγόμενα παλίμψηστα των νεογραμμένων φύλλων περγαμηνής.
«Η ανακάλυψη αυτή αποδεικνύει πόσο παραγωγική και σημαντική μπορεί να είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ των σύγχρονων ψηφιακών τεχνολογιών και της βασικής έρευνας όταν πρόκειται για μεσαιωνικά χειρόγραφα», δήλωσε η Ραπ.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «New Testament Studies».
Δεν υπάρχουν σχόλια