Τα ξύλινα θεμέλια ενός δρόμου του 15ου αιώνα ανακαλύφθηκαν στο Lier, μια πόλη στα περίχωρα της Αμβέρσας, στο Βέλγιο. Ο ξύλινος δρόμος αναδύθ...
Τα ξύλινα θεμέλια ενός δρόμου του 15ου αιώνα ανακαλύφθηκαν στο Lier, μια πόλη στα περίχωρα της Αμβέρσας, στο Βέλγιο. Ο ξύλινος δρόμος αναδύθηκε κάτω από τον σύγχρονο δρόμο κατά τη διάρκεια έργων αποχέτευσης της πόλης νωρίτερα αυτό το μήνα. Οι αρχικοί υπόνομοι κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1930 και κατά ευτυχή σύμπτωση τοποθετήθηκαν δίπλα στον μεσαιωνικό δρόμο αντί να τον διαπερνούν, οπότε ο δρόμος δεν ήταν εκτεθειμένος ή κατεστραμμένος εκείνη την εποχή.
Η πόλη Lier αναπτύχθηκε γύρω από το ερημητήριο του πιο διάσημου γιου της, του Αγίου Gummarus του 8ου αιώνα, στις όχθες του ποταμού Nete. Οι οικισμοί γύρω από το ερημητήριο καταστράφηκαν κατά τις επιδρομές των Νορμανδών του 9ου αιώνα μ.Χ., αλλά τα λείψανα και το παρεκκλήσι του Αγίου Gummarus έγιναν τόπος προσκυνήματος, προσελκύοντας μόνιμες κατασκευές και κατοίκους στην περιοχή. Οι παλαιότερες ιστορικές αναφορές στην περιοχή που θα γίνει αργότερα γνωστή ως Lier χρονολογούνται στο 970 μ.Χ. Το παλαιότερο σωζόμενο κτήριο είναι το ρωμανικό παρεκκλήσι του Αγίου Πέτρου, που χτίστηκε αρχικά τον 13ο αιώνα. Το μεσαιωνικό κέντρο της πόλης βρίσκεται στη συμβολή των παραποτάμων Grote Nete και Kleine Nete όπου ενώνονται για να σχηματίσουν τον ποταμό Nete. Η πόλη απέκτησε επίσημο δημοτικό καθεστώς το 1212 και στα τέλη του αιώνα ήταν ένα περιφερειακό σημαντικό κέντρο του εμπορίου υφασμάτων.
Ο Ιωάννης Β', Δούκας της Μπραμπάντ, έδωσε στην πόλη το δικαίωμα να φιλοξενήσει μια αγορά βοοειδών το 1309 και 30 χρόνια μετά από αυτό, το Lier έλαβε το δικαίωμα να φιλοξενήσει επίσης μια αγορά υφασμάτων. Μέχρι το τέλος του 14ου αιώνα, η βιομηχανία υφασμάτων του Lier είχε επεκταθεί στο διεθνές εμπόριο. Όταν χτίστηκε ο δρόμος τον 15ο αιώνα, το επίκεντρο της υποδομής του κέντρου του Lier είχε μετατοπιστεί από τις προηγούμενες μεσαιωνικές θρησκευτικές κατασκευές - το ερημητήριο, την εκκλησία - στις οικονομικές και βιομηχανικές - εμπορικές αίθουσες, αποβάθρες, γέφυρες, δρόμους.
Ο δρόμος ήταν γνωστός από χάρτες του 16ου αιώνα, αλλά επειδή τον Μεσαίωνα οι δρόμοι ήταν φτιαγμένοι από φθαρτό ξύλο και όχι από πέτρες των αρχαίων ρωμαϊκών δρόμων, κανείς δεν περίμενε να βρει σωζόμενα υπολείμματα. Στην περίπτωση αυτή, το ξύλο διατηρήθηκε από ένα παχύ στρώμα πηλού από προσχωσιγενείς αποθέσεις.
Οι αρχαιολόγοι θα τεκμηριώσουν τώρα τα ξύλινα θεμέλια. «Το νέο αποχετευτικό σύστημα θα εγκατασταθεί κάτω από το δρόμο», εξήγησε ο δήμαρχος Verwaest. Ο ίδιος διαβεβαιώνει ότι «όλα έχουν καταγραφεί, μετρηθεί και φωτογραφηθεί».
Πηγή: The History Blog
Δεν υπάρχουν σχόλια